Ορθόδοξη ομιλία περί αγάπης καί κατακρίσεως--ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΥ

"Τιμή Αγίου,μίμησις Αγίου"

“Φεύγετε τους παπικούς ως φεύγει τις από όφεως" Άγιος Μάρκος Ευγενικος

"Τον Πάπα να Καταράσθε διότι αυτος είναι η αιτία του κακού" ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ

Αυτά λένε οι Άγιοι μας.Δυστυχώς όμως,ο Πατριάρχης κάνει ακριβώς τα αντίθετα.Να ενωθούμε δηλαδή με τον Πάπα,χωρίς οι παπικοί να αρνηθούν τις αιρέσεις τους.Αυτό σημαίνει οτι ο Πατριάρχης μας δεν τιμά και δεν υπακούει τους Αγίους μας.Εμείς τώρα ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι που θα κάνουμε υπακοή? Στους Αγίους μας η στον Πατριάρχη? οι Άγιοι κέρδισαν σίγουρα την βασιλεία του θεού, ενώ πολλοί Πατριάρχαι καταδικάστηκαν ώς πλανεμένοι και αιρετικοί.Ας διαλέξει λοιπόν ο καθένας μας το δρόμο του,ποιόν δηλαδή θα ακολουθήσει,τους Αγίους ή τον Πατριάρχη.Ας μην ξεχνάμε όμως οτι κατα τον Ι.Χρυσόστομο "Τιμή Αγίου,μίμησις Αγίου"

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ 

Προκλητικό Ιταλικό Δημοσίευμα και σχετική ανακοίνωση (απάντηση) της Γνήσιας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

http://vaticaninsider.lastampa.it/nel-mondo/dettaglio-articolo/articolo/grecia-greece-grecia-28519/

Μετάφραση του Ιταλικού δημοσιεύματος στο παραπάνω link:

ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ Α.Ο

Ο Βαρθολομαίος ,ο καινούριος ηγούμενος,φθάνει σε τέσσερις μέρες απο τον θάνατο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Κατσουλιέρη. Σε τέσσερις ημέρες απο τον θάνατο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Κατσουλιέρη,η νομιμη αδερφότητα της Μονής Εσφιγμένου,ενός των είκοσιμοναστηριών της Αγίας κοινότητας του Α.Ο που βρίσκεται στην Ελλάδα ,στον βορρά,αποκτά λοιπόν νέο ηγούμενο:τον Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο. Ανακοινώθηκε εχθές από την γραμματεία της αδερφότητος της Μονής,μετά την ομόφωνη εκλογή του καινούριου ηγούμενου ,σύμφωνα με τις διατάξεις του Χάρτη του Α.Ο Όντας σε ισχύ ένα παλαιό προνόμιο,το Σύνταγμα της Ελλάδας αναγνωρίζει στα μοναστήρια της Ιεράς Κοινότητας του Α.Ο, μιά συγκεκριμένη διοικητική αυτονομία που τα κάνει κυριαρχικά ίσα με κρατίδιο-τμήμα αυτόνομο.Και τα είκοσι μοναστήρια εξαρτώνται διοικητικά απο την Κωνσταντινούπολη και θεωρούν Επίσκοπο τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Ετσι ο νόμος εδώ θεσπίστηκε και αποδέχτηκε απο τους ίδιους τους μοναχούς και επικυρώθηκε απο το ελληνικό κοινοβούλιο αλλα και τον οικουμενικό Πατριάρχη.Ο Βαρθολομαίος ανέλαβε αμέσως τα καθήκοντα του σε συνέχεια των καθηκόντων του προηγουμένου Χρυσοστόμου,έκαναν γνωστό οι μοναχοί της ελληνοορθόδοξου αδερφότητος.Ο νεοεκλεχθείς δήλωσε στο siteΑΜΗΝ.gr:<Ζούμε αυτές τις μέρες την ομορφιά του θαύματος όχι μόνο στην αδερφότητα αλλά και σε όλο τον κόσμο>Ενθυμούμενος λόγια του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου,<ο άνθρωπος της Αγάπης>, ο Βαρθολομαίος διαβεβαίωσε ότι με το ίδιο πνεύμα όλη η αδερφότητα θα συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε ο Αρχιμ.Χρυσόστομος<Οι πατέρες μου ανέθεσαν τον σταυρό του προκατόχου μου>>κατέληξε <<και Θεού θέλοντος όλη η αδερφότητα θα περπατήσει στα χνάρια των Παλαιών Πατέρων και θα αναγνωρισθούν οι κόποι και ο μόχθος μας>>, Ο ηγούμενος Βαρθολομαίος αυτήν την ώρα αναλαμβάνει της μοναδικής και νόμιμης αδερφότητας της μονής Εσφιγμένου που ιδρύθηκε το 2005 και δεν κατάφερε επιτυχώς να εγκατασταθεί στο ανατεθημένο παλαιό κτήριο.Εκεί μένει σαν σε <οδόφραγμα>η παλαιά αδερφότητα η οποία ανακηρύχθηκε παράνομη απο τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο κατηγορούμενη για την σφοδρή <αντιπολίτευση>της στην βελτίωση σχέσεων με την Καθολική Εκκλησία αλλά και την Οικουμενικότητα γενικά.

Οι απελαθέντες αυτοί μοναχοί οι οποίοι δεν εκτέλεσαν ποτέ την εντολή έξωσης του 2002,τον περασμένο Ιούλιο απάντησαν στους επίσημους δικαστικούς υπαλλήλους πετώντας μολότωφ και πέτρες απο κελί τους.Ηταν πραγματικά το κονάκι της αδερφότητας του Ιερού Κελιού του Ευαγγελισμού της Μονής Σιμωνόπετρας(;;;;)

Ο ηγούμενος Βαρθολομαίος( κατά κόσμον Αναστάσιος Γαζέτας)του Παναγιώτου και της Δήμητρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973 και εκεί ετελείωσε την Θεολογική σχολή.Το 1992 έφθασε στον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο στο Ιερό κελί του Ευαγγελισμού της Μονής Σιμωνόπετρας. Ορίστηκε διάκονος και πρεσβύτερος.Το 2005 μαζί με τον Χρυσόστομο σαν αρχηγός και επίτροπος συναντήθηκαν με το συμβούλιο των Γηραιών ,συχνά αντιπροσωπεύοντας αυτούς στις συγκεντρώσεις της Ιεράς Κοινότητος στο Α.Ο.

Ανακοίνωση Γνήσιας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

Σε απάντηση του παραπάνω Ιταλικού δημοσιεύματος θα θέλαμε να δηλώσουμε και να βεβαιώσουμε το Βατικανό και τα όργανα της παγκοσμιοποίησης ότι όποιος και να είναι ο νέος ή μελλοντικός νομιμοφανής ηγούμενος της εγκάθετης ψευδοεσφιγμένου των Κατσουλιέρηδων δεν έχει καμία σχέση με την Γνήσια Ιερά Μονή Εσφιγμένου ούτε μπορεί σε καμία περίπτωση να κάμψει τον αγώνα μας εναντίον του αιρεσιάρχη Οικουμενικού με τα Παπικά συλλείτουργα του ούτε επίσης τον αγώνα μας εναντίων των εχθρών της Ορθοδοξίας. Οι Ιεροί κανόνες των Πατέρων της εκκλησίας και η ομολογία της Πίστεως μόνος δρόμος μας και η έκπτωση της Πίστης και οι εκφραστές της μόνοι εχθροί μας.

Όποιος διαβάσει αναλυτικά το δημοσίευμα ανακαλύπτει τους θιασώτες της Παγκοσμιοποίησης και τί θα ήθελαν να συμβεί με την Εσφιγμένου ... Εμείς λοιπόν , ο Ηγούμενος μας Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος και οι 107 διωκόμενοι μοναχοί της Γνήσιας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου όσο περνάει από το χέρι μας θα εμποδίζουμε τα σχέδια αυτά και θα αντιστεκόμαστε στους προδώτες της πίστης , στους εκφραστές της Παγκοσμιοποίησης και στην άλλωση του Αγίου Όρους από ξένες και σκοτεινές δυνάμεις.

Ελπίζουμε η πολιτεία να καταλάβει γρήγορα τους στόχους τους και τα σχέδια τους και να πάψει να βοηθάει το έργο τους.

Ορθοδοξία ή Θάνατος

Η ΚΡΙΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ-ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ

ΠΗΓΗ: http://entoytwnika.blogspot.gr/2013/09/blog-post_6.html

Καί δέν ἐπιλύεται μέ ἐπεμβάσεις τῆς ἀστυνομίας καί εἰσαγγελέων

Προσφάτως τό Πανελλήνιον εὑρέθη ἀντιμέτωπον μέ τήν νέαν ἔντασιν τήν προκληθεῖσαν περί τήν Ἱεράν Μονήν Ἐσφιγμένου, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἐπέμβασιν ἀστυνομικῶν δυνάμεων καί τήν παρέμβασιν εἰσαγγελέων. Ἡ ἔντασις προεκλήθη, ὅταν οἱ μοναχοί τῆς παλαιᾶς ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἀπέτρεψαν τήν ἐπίδοσιν δικογράφου διά τήν ἀπομάκρυνσιν τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἱ. Μονῆς ἀπὸ τὸ Κονάκι της εἰς τάς Καρυάς.

Ὅσοι ὑποστηρίζουν τήν παλαιάν ἀδελφότητα, ἡ ὁποία ἐδῶ καί δεκαετίας ἔχει διακόψει τό μνημόσυνον (φήμη) τοῦ ἑκάστοτε φιλοπαπικοῦ καί οἰκουμενιστοῦ Πατριάρχου καί ἀρνεῖται νά λάβη χρήματα διά τήν Ἱ. Μονήν ἀπό τά διάφορα προγράμματα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, κατηγοροῦνται ἀπό τήν νέαν ἀδελφότητα, τήν ὁποία «ἔστησεν» ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, ὡς παλαιοημερολογῖται. Τί ἆραγε ἐννοεῖ ἡ νέα ἀδελφότης; Διότι γνωρίζομεν ὅτι ὁλόκληρον τό Ἅγιον Ὄρος «βαδίζει» μέ τό παλαιόν ἡμερολόγιον. Ἐκτός καί ἐάν ἐννοῆ ὅτι ἡ παλαιά ἀδελφότης ἔχει ταυτισθῆ μέ κάποιαν παράταξιν παλαιοημερολογιτῶν.

Ὁ Καθηγούμενός της, μέ γραπτήν δήλωσιν πρός τόν «Ὀρθόδοξον Τύπον», προκληθεῖσα μετά ἀπό ἐρώτησιν τοῦ διευθυντοῦ συντάξεως τῆς ἐφημερίδος, διεκήρυξε μέ τόν πλέον κατηγορηματικόν τρόπον ὅτι δέν μνημονεύει κατά τάς θείας Λειτουργίας ἤ ἄλλας ἀκολουθίας κάποιον Μητροπολίτην τῶν παλαιοημερολογιτῶν. Ἡ δήλωσίς του προεβλήθη εἰς τήν πρώτην σελίδα τῆς ἐφημερίδος, χωρίς νά ὑπάρξη ἀντίκρουσις τῆς δηλώσεως ὑπό Ἁγιορειτῶν Καθηγουμένων Ἱερῶν Μονῶν, οἱ ὁποῖοι ἀναγνωρίζουν τήν νέαν ἀδελφότητα, ὡς τοῦτο ἐπιθυμεῖ ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης.

Μετά τήν λῆξιν τῆς κρίσεως ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου π. Δοσίθεος Ἀναγνωστόπουλος μέ δηλώσεις του εἰς τό Ἀθηναϊκόν Πρακτορεῖον Εἰδήσεων (ΑΠΕ) κατά τήν 31ην Ἰουλίου ἐδήλωσε:

«Τό θέμα τῆς ἐν λόγῳ Μονῆς ἔχει πλέον κλείσει γιά τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο διά τῆς ἀποστολῆς Ἐξαρχίας στήν Ἱερά Κοινότητα. Ἡ ἐφαρμογή τῆς ἀποφάσεως ὑπόκειται στήν ἐξουσία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Εὐχόμεθα ἡ ἐκτέλεσις τῆς ἀποφάσεως νά ὑλοποιηθῆ ἐν εἰρήνῃ».

Παρατηρήσεις

Ἡ δήλωσις αὐτή μᾶς ὑποχρεώνει νά προβῶμεν εἰς ὡρισμένας παρατηρήσεις:

1ον) Ἐξαρχίαν εἶχεν ἀποστείλει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων κατά τήν μεγάλην κρίσιν, ἡ ὁποία ὡδήγησεν εἰς τήν ἄνευ λόγου, ὡς ἀποδεικνύεται σήμερον, εἰς τήν καθαίρεσιν τοῦ Πατριάρχου Εἰρηναίου. Ἕνας ἐκ τῶν συμμετεχόντων εἰς τήν Ἐξαρχίαν εἶχεν εἴπει (ὡς λέγεται, μεταφέρεται καί δέν διαψεύδεται) ὅτι διά τήν κρίσιν ὑπεύθυνος ἦτο ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρός Χριστόδουλος, ἀλλά ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέν ἀπετόλμα νά κινηθῆ ἐναντίον του, διότι θά ἐξεγείρετο ὁ πιστός λαός ἐναντίον τοῦ Φαναρίου, διότι εἶχε προηγηθῆ ἡ ποινή τῆς διακοπῆς τῆς κοινωνίας μεταξύ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν- ἤτοι τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου.

2ον) Προκαλεῖ κατάπληξιν τό σκέλος τῆς δηλώσεως ὅτι ἡ Πολιτεία πρέπει νά ὑλοποιήση τήν διοικητικήν ἐκκλησιαστικήν ἀπόφασιν, ἡ ὁποία προβλέπει τήν ἀποβολήν τῆς παλαιᾶς ἀδελφότητος ἀπό τήν Ἱεράν Μονήν. Δέν ἔχουν παρατηρήσει, ἐπί σειράν ἐτῶν, ὅτι ἡ Ἑλληνική Πολιτεία ἀποφεύγει νά παρέμβη εἰς τό θέμα; Δέν ἔχουν ἀντιληφθῆ ὅτι ἡ συντριπτική πλειοψηφία τοῦ πιστοῦ λαοῦ εὑρίσκεται παρά τῷ πλευρῷ τῆς διωκομένης ἀδελφότητος; Δέν ἔχουν παρατηρήσει ὅτι κοινοβουλευτικοί ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν ἀστικῶν κομμάτων (καί ὡρισμένων τῆς ἀριστερᾶς) ἔχουν στενάς ἐπαφάς μέ τήν παλαιάν ἀδελφότητα; Δέν ἔχουν ἀντιληφθῆ ὅτι ἀκόμη καί ὁ τέως βασιλεύς, ἀλλά καί Ἀμερικανοί πολιτικοί παράγοντες ἔχουν σχέσεις μέ τήν παλαιάν ἀδελφότητα;
3ον) Ἔχουν ἀντιληφθῆ ὅτι μία πνευματική κρίσις (ἔχουσα σχέσιν μέ τά φιλοπαπικά ἀνοίγματα καί τήν φιλοοικουμενιστικήν πορείαν τῶν τριῶν τελευταίων Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν) δέν λύνεται μέ διοικητικάς ἀποφάσεις, μέ παρεμβάσεις τῆς ἀστυνομίας καί μέ παρεμβάσεις εἰσαγγελέων; Ἡ παλαιά ἀδελφότης παραμένει πιστή εἰς τάς θέσεις, τάς ὁποίας ἔλαβε πρό τεσσαράκοντα καί ἑνός ἐτῶν καί συνεχίζει νά τάς ἐφαρμόζη, τηροῦσα τό γράμμα, ἀλλά κυρίως τό βαθύτερον πνεῦμα τῶν Ἱερῶν καί Ἀποστολικῶν Κανόνων καί τοῦ Πηδαλίου, τό ὁποῖον ἔχει καταργήσει εἰς τήν συνείδησίν του ἀπό Ἀρχιμανδρίτης ὁ σημερινός Οἰκουμενικός Πατριάρχης. Τό πρόβλημα τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου εἶναι πνευμα- τικόν. Ἠμπορεῖ νά διαβεβαιώση ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης τήν παλαιάν ἀδελφότητα καί ὅλον τόν πιστόν λαόν ὅτι δέν θά κηρύξη τήν ἕνωσιν μετά τῶν Παπικῶν καί ἄλλων αἱρετικῶν Χριστιανῶν, ἐάν οὗτοι δέν ἀποκηρύξουν τάς αἱρέσεις καί τάς κακοδοξίας των καί ἐάν δέν ἀναγνωρίσουν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὡς τήν Μίαν καί πραγματικήν ὡς τήν ὁρίζει τό Σύμβολον τῆς Πίστεως; Ἠμπορεῖ νά μή ἐξισώνη τήν Ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τήν πλάνην τῶν ἑωσφορικῶν αἱρέσεων;

Ἠμπορεῖ νά ἀποκηρύξη τήν πλάνην του ὅτι ὅλαι αἱ αἱρετικαί «ἐκκλησίαι» εἶναι κανονικαί καί ὅτι σώζουν ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία; Ἐάν τό πράξη καί συμπεριφερθῆ ἕως τό τέλος τῆς «βασιλείας» του ὡς πραγματικός Ὀρθόδοξος Ποιμενάρχης, πιστεύομεν ὅτι θά τερματισθοῦν ὅλαι αἱ κρίσεις, αἱ ὁποῖαι ἔχουν σχέσιν μέ τό Φανάριον.

Ἠμπορεῖ;

Γ. ΖΕΡΒΟΣ

ΠΗΓΗ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΑΡ. ΦΥΛ. 1988

Κριτική στη συνἐντευξη του π. Γαβριήλ (νέα αδελφότητα) από το ορθόδοξο ιστολόγιο "ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ"

ΠΗΓΗ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2013/08/blog-post_29.html

Μέρος 1ο, 2ο, 3ο, 4ο  και 5ο

«Ὅ,τι εἶναι νόμιμο, εἶναι καὶ ἠθικό»;

«Ἀνεξαρτήτως ὁποιουδήποτε νομικοῦ ἰσχυρισμοῦ!»

του Επισκόπου Μαραθώνος κ. Φωτίου

Χθές στὴν Πρεμετή τῆς Βορείου Ἠπείρου, δικαστικοί ἐπιμελητές, μὲ ἐργάτες καί κάλυψη ἀπό ἄνδρες τῶν σωμάτων ἀσφαλείας, προέβησαν σέ ἐφαρμογή δικαστικῶν ἀποφάσεωn γιὰ κατάσχεση στην Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου. Ἀπομάκρυναν τοὺς πιστούς, βιαιοπράγησαν κατὰ τῶν ἱερέων καί φόρτωσαν σὲ φορτηγό σωρηδόν, εἰκόνες, προσκυνητάρια, καντήλια, ἑξαπτέρυγα, παγκάρι, καρέκλες, καὶ ὅ,τι μποροῦσε νὰ μεταφερθεῖ. Μέχρι καὶ τὴν καμπάνα πῆραν, ἀφοῦ ἔριξαν κάτω τό πρόχειρο κωδωνοστάσιο. Οἱ σχετικές φωτογραφίες καὶ τὰ βίντεο ἔχουν κατακλύσει τὸ ἑλληνικό διαδίκτυο.

Βεβαίως, κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ, ὅτι ὅλα ἔγινα νόμιμα, σύμφωνα μὲ τοὺς ἀλβανικούς νόμους καὶ κατ’ ἐφαρμογήν νομίμων δικαστικῶν ἀποφάσεων. Παρ’ ὅλα ταῦτα τὸ ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἔσπευσε δικαίως νὰ καταδικάσει τὶς βιαιότητες αὐτές ὡς: «πράξεις ἀπαράδεκτες καὶ καταδικαστέες, ἀνεξαρτήτως ὁποιουδήποτε νομικοῦ ἰσχυρισμοῦ.»

Συγχαίρουμε τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν γιὰ τὴν τόσο ξεκάθαρη θέση τὴν ὁποία ἔλαβε καὶ παραθέτουμε ὁλόκληρη τὴν δήλωση τοῦ Ἐκπροσώπου τοῦ Ὑπουργείου κ. Κωνσταντίνου Κούτρα ὅπως δημοσιεύθηκε χθές:

«Μας προκαλούν βαθειά ανησυχία πληροφορίες για βίαια επεισόδια που έλαβαν χώρα, σήμερα, στην πόλη Πρεμετή, στον ιερό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου.

H βίαιη απομάκρυνση κληρικών, η σφράγιση του ιερού Ναού, την επομένη μάλιστα του εορτασμού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η παρεμπόδιση πιστών να προσέλθουν στον τόπο της θρησκευτικής τους λατρείας, καθώς και η αφαίρεση εικόνων και ιερών σκευών από το χώρο του Ναού είναι πράξεις απαράδεκτες και καταδικαστέες, ανεξαρτήτως οποιουδήποτε νομικού ισχυρισμού.

Ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας, η προστασία των χώρων λατρείας και η ανεμπόδιστη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων είναι χαρακτηριστικό εκ των ων ουκ άνευ ενός κράτους δικαίου και θεμελιώδες στοιχείο του κοινοτικού κεκτημένου και του ευρωπαϊκού θεσμικού πολιτισμού.

Ελπίζουμε συνεπώς οι ενέργειες αυτές να έγιναν ερήμην της αλβανικής κυβέρνησης.

Η Πρεσβεία μας και οι Προξενικές μας Αρχές στη χώρα έχουν λάβει οδηγίες να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς το ζήτημα».

Ἐδῶ ἔρχεται καὶ πάλι στὸ προσκήνιο ἕνα ζήτημα ποὺ εἶχε ἀπασχολήσει καὶ παλαιότερα τὴν Ἑλληνική κοινή γνώμη: «Ὅ,τι εἶναι νόμιμο, εἶναι καὶ ἠθικό»; Ἀσφαλῶς ὄχι. Μὲ τυπικὰ νόμιμες διαδικασίες (νομότυπες) μποροῦν νὰ γίνουν ἀκόμη καὶ τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα. Με τυπικῶς νόμιμες διαδικασίες (δίκες, ἀπολογίες κατηγορουμένων, κ.λπ.) καὶ ἡ Ἱερὰ ἐξέταση ἔκαιγε στὴν πυρά τοῦς ἀντιφρονοῦντες. Μὲ νομότυπες διαδικασίες εἶχαν κηρυχθεῖ καὶ οἱ διωγμοί κατὰ τῶν χριστιανῶν πού ρίχνονταν στὰ θηρία «κατ’ ἐφαρμογὴν νομίμων δικαστικῶν ἀποφάσεων».

Γι’ αὐτὸ ἂς ἀφήσουν κατὰ μέρος αὐτὰ τὰ ἐπιχειρήματα οἱ Κατσουλιέρηδες καὶ οἱ ὑπερσπιστές τους. Τὶ πάει νὰ πεῖ «ἐφαρμογὴ νομίμων δικαστικῶν ἀποφάσεων»; 

Ἐχαρακτήρισαν τούς ἀντιφρονοῦντες «σχισματικούς» καὶ ἀπό νοικοκύρηδες οἱ γνήσιοι Ἐσφιγμενίτες ἔγιναν -ὡς διὰ μαγείας- «καταληψίες» μέσα στο ἴδιο τους τὸ σπίτι!

Εἶναι δίκαιο αὐτό; Καὶ ποιὸς κρίνει ποιοί εἶναι σχισματικοί; Γιὰ τοὺς Κατσουλιέρηδες καὶ τὸ Οἰκονομικόν Πατριαρχεῖον οἱ Ἐσφιγμενίτες εἶναι σχισματικοί. Γιὰ τοὺς Ἐσφιγμενίτες καὶ πάρα πολλούς ἄλλους Ἔλληνες, οἱ Κατσουλιέρηδες καὶ οἱ Πατριαρχικοί εἶναι σχισματικοί. 

Πῶς τὰ κοσμικά δικαστήρια ἐμπλέκονται σὲ μία πνευματική διαφορά καί παίρνουν τὴν ἄποψη τοῦ ἑνός μέρους, τοῦ Πατριαρχείου, ποὺ κατὰ ...σύμπτωσιν εἶναι τὸ πιὸ ἰσχυρό;

Αὐτός εἶναι ὁ ὁρισμός τοῦ δικαίου τοῦ ἰσχυροτέρου, ὅπως λέγει ἡ Γραφή: «ἔστω δὲ ἡμῶν ἡ ἰσχὺς νόμος τῆς δικαιοσύνης, τὸ γὰρ ἀσθενὲς ἄχρηστον ἐλέγχεται» (Σοφ. Σολομ. Βʹ 11). Ὁ νόμος τῆς δικαιοσύνης τους εἶναι ἡ ἰσχύς πού διαθέτουν, τό δέ ἀσθενές μέρος δὲν τὸ λογαριάζουν ὡσἄν ἄχρηστο, ὅπως σοφᾶ περιγράφει ὁ Δίκαιος Σολομών.

Καὶ τὰ ὑπόλοιπα τῆς περιγραφῆς τοῦ Σολομῶντος ταιριάζουν ἀπολύτως στήν διένεξη Πατριαρχικῶν (Μνημονευτῶν) καὶ Ὀρθοδόξων (Ζηλωτῶν): «ἐνεδρεύσωμεν δὲ τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ὀνειδίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα νόμου καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν· ἐπαγγέλλεται γνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει· ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον ἐννοιῶν ἡμῶν· βαρύς ἐστιν ἡμῖν καὶ βλεπόμενος, ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦ, καὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ· εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ, καὶ ἀπέχεται τῶν ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπὸ ἀκαθαρσιῶν· μακαρίζει ἔσχατα δικαίων καὶ ἀλαζονεύεται πατέρα Θεόν. ἴδωμεν εἰ οἱ λόγοι αὐτοῦ ἀληθεῖς, καὶ πειράσωμεν τὰ ἐν ἐκβάσει αὐτοῦ·» (Σοφ. Σολ. Βʹ 12-17). 

Ἐλέγχεται ἡ συνείδησή τους ἀπό τήν στάση τῶν Ζηλωτῶν καὶ φρίττουν. Δὲν ἀντέχουν οὔτε νὰ τοὺς βλέπουν καὶ μηχανεύονται ὅλα αὐτά τά τερτίπια μὲ τίς «νόμιμες δικαστικές ἀποφάσεις» πού στηρίζονται σὲ μία ὑποκειμενική κρίση πνευματικοῦ χαρακτήρα.

Νά ὄμως πού σὲ ἄλλα μέρη ἡ Πατριαρχική μερίδα δέν ἔχει τήν ἴδια ἰσχύ, ὁπότε οἱ νόμιμες διαδικασίες (σύμφωνα μέ τούς νόμους τοῦ τουρκικοῦ κράτους) μποροῦν νὰ δημεύουν περιουσιακά στοιχεῖα τοῦ Πατριαρχείου ἢ νὰ κλείνουν θεολογικές σχολές καὶ ἡ «ἐφαρμογὴ νομίμων δικαστικῶν ἀποφάσεων» (σύμφωνα μὲ τὴν ἀλβανική νομοθεσία) νὰ φορτώνει σέ φορτηγά τίς εἰκόνες, τά καντήλια καί τίς καμπάνες τῶν Ὀρθοδόξων ναῶν γιὰ ἐκποίηση...

Καὶ βέβαια, τὸ Ἑλληνικό Ὑπουργεῖο τῶν Ἐξωτερικῶν ἔχει κάθε δικαίωμα νὰ διαμαρτύρεται. Τί θὰ γίνει ὅμως ὅταν οἱ ἀποθρασυμένοι «Κατσουλιέρηδες» ἐπιχειρήσουν τὸν προσεχῆ Σεπτέμβριο, ὅπως σχεδιάζουν, νὰ καταλάβουν τὸ τὸ ἀντιπροσωπεῖον τῆς Μονῆς Ἐσφιγμἐνου στίς Καρυές «κατ’ ἐφαρμογὴν νομίμων δικαστικῶν ἀποφάσεων»; Ὑπ’ ὄψιν ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος τελεῖ ὑπό τὴν ἅμεσο ἐποπτεία (διὰ τῆς πολιτικῆς διοικήσεως) τοῦ Ὑπουργείου τῶν Ἐξωτερικῶν.

Ἐὰν, λοιπόν, καθ’ ὑπόθεσιν -ὅ μὴ γένοιτο- καταληφθεῖ τότε τὸ ἀντιπροσωπεῖον τῆς Μονῆς Ἐσφιγμἐνου στίς Καρυές ἀπό τὴν ἀδελφότητα τῶν Κατσουλιέρηδων μὲ τὴ συνεργασία δικαστικῶν ἐπιμελητῶν και ἀστυνομικῶν, μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε τὴν ἀλβανική Κυβέρνηση νὰ ἀνταποδίδει τὰ πυρά, ἐκδίδοντας ἀκριβῶς τήν ἰδια ἀνακοίνωση μέ τήν ἀλλαγή μόνον τῶν ὀνομάτων:

«Μας προκαλούν βαθειά ανησυχία πληροφορίες για βίαια επεισόδια που έλαβαν χώρα, σήμερα, στὶς Καρυές, στο αντιπροσωπείο τῆς Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

H βίαιη απομάκρυνση Μοναχών, η ἐκκένωση του Κτιρίου, την επομένη μάλιστα του εορτασμού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (ημέρα κατά την οποία πανηγυρίζει τὸ παρεκκλήσι τὸ διαμορφωμένο ἐντός του αντιπροσωπείου) η παρεμπόδιση τῶν προσκυνητών να προσέλθουν στον τόπο της θρησκευτικής τους λατρείας, καθώς και η αφαίρεση αντικειμένων από τό χώρο του Μοναστηριακού Αντιπροσωπείου είναι πράξεις απαράδεκτες και καταδικαστέες, ανεξαρτήτως οποιουδήποτε νομικού ισχυρισμού.

Ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας, η προστασία των χώρων λατρείας και η ανεμπόδιστη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων είναι χαρακτηριστικό εκ των ων ουκ άνευ ενός κράτους δικαίου και θεμελιώδες στοιχείο του κοινοτικού κεκτημένου και του ευρωπαϊκού θεσμικού πολιτισμού.

Ελπίζουμε συνεπώς οι ενέργειες αυτές να έγιναν ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης.

Η Πρεσβεία μας και οι Προξενικές μας Αρχές στη χώρα έχουν λάβει οδηγίες να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς το ζήτημα».

Ἂς προσέξει τὸ Ὑπουργεῖο μας διότι ἡ ἑριστική συμπεριφορά μίας πενταμελοῦς καλογηρικῆς (;) ἀδελφότητος κινδυνεύει νὰ ἀπογυμνώσει τὴν ἑλληνική ἐξωτερικὴ πολιτική ἀπό τὰ ἐπιχειρήματα τὰ ὁποῖα ἐπικαλεῖται γιὰ τὴν προστασία τῶν δικαιωμάτων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στὰ γειτονικά κράτη. Καὶ μάλιστα, κινδυνεύει ἀπό κατήγορος νὰ βρεθεῖ κατηγορούμενη.

Γι’ αὐτό ἂς προσέξει καλά.

ΠΗΓΗ: http://entoytwnika.blogspot.gr/2013/08/blog-post_6743.html

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ 8/8/2013 (ν.ημ.)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Μετά λύπης μας ακούμε και διαβάζουμε ανακρίβειες και στοχευμένα ψεύδη και θα θέλαμε να επαναλάβουμε θέσεις που ποτέ δεν κρύψαμε. Διότι είναι πολύ σημαντικές για τον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και ολόκληρη την αδελφότητα μας. Μπορεί για πολλούς να είναι ήδη γνωστά αλλά έχουμε ανάγκη να επαναλάβουμε ακόμη μία φορά τα αυτονόητα.

Η αδελφότητα μας εδώ και δέκα χρόνια είναι σε θέση άμυνας απέναντι σε προβοκάτσιες (λοστούς, βαριές και φαγάνες) και ποτέ δεν προκαλέσαμε τα επεισόδια εμείς. Δεν ζητήσαμε ποτέ τίποτα, ούτε χρήματα ούτε εξουσίες. Τα αφήνουμε σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, μόνη μας ανάγκη και παράκληση είναι η ησυχία μας για προσευχή. Όταν όμως σε χτυπάνε με λοστούς, βαριές ή προσπαθεί μία "φαγάνα" να γκρεμίσει μια πόρτα και έναν τοίχο που πίσω του βρίσκονται μοναχοί, τότε κάνεις το "λάθος" να αμύνεσαι. Πάντα είμαστε σε θέση άμυνας ποτέ η αδελφότητα μας δεν ξεκίνησε επεισόδια και ούτε έχει τέτοια διάθεση.

Σεβόμαστε απόλυτα το Ελληνικό Κράτος και δεν θα θέλαμε σε τέτοιες δύσκολες στιγμές που περνάει η Ελλάδα να την επιβαρύνουμε με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο με τέτοια επεισόδια. Ίσα ίσα που κατηγορηθήκαμε κιόλας από την Νέα Αδελφότητα όταν προτείναμε στην Ελληνική Κυβέρνηση να διαθέσουμε και κειμήλια (Σκηνή του Ναπολέοντα) για να αποσβεστεί μέρος του δημόσιου χρέους. Σαν Έλληνες θεωρούμαι ότι αυτό ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε αρκετά, όλα τα περιουσιακά στοιχεία μας έχουν δεσμευτεί από την Νέα Αδελφότητα των πέντε μοναχών.

Είπαν ότι μνημονεύουμε άλλους Επισκόπους. Το Άγιο όρος έχει έναν Επίσκοπο, τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Κάνοντας χρήση όρων του Κ.Χ.Α.Ο. δεν μνημονεύουμε τον Οικουμενικό διότι πράττει αίρεση (τον ίδιο όρο έχουν κάνει χρήση πολλές μονές του Α.Ο. έστω μία φορά τα τελευταία πενήντα χρόνια), αλλά δεν μνημονεύουμε άλλο Επίσκοπο. Η ένσταση μας είναι στο πρόσωπο όχι στον θεσμό. Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το Φανάρι και με την ζωή μας αν χρειαστεί. Αλλά σας θυμίζουμε ότι ο ρόλος στο Όρος του Οικουμενικού είναι πνευματικός όχι διοικητικός διότι στο Άγιο Όρος έχει το αυτοδιοίκητο. Επίσης πιστεύουμε ότι ο Πατριάρχης ουδέποτε έκανε πράξη την Πατερική αγάπη στην αδελφότητα μας. 'Ισα ίσα, όσα καταλογίζει στην Τουρκική μεριά ότι κάνει εναντίον του, ο ίδιος κάνει χειρότερα σε ομόθρησκους εντός Αγίου Όρους και χωρίς να έχει αποδεχτεί ποτέ τις κατά καιρούς εκκλήσεις μας για δημόσια συζήτηση επί συγκεκριμένων θεμάτων. Η απόφαση της σιωπηλής θανατικής ποινής των μοναχών μας ήταν ερήμην. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ένα δέντρο στον Αμαζόνιο έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα για τον ίδιο, από το δικαίωμα στην τροφή ή σε φάρμακα ενός μοναχού μας. Στο κονάκι μας φέρνει ένας 85χρονος μοναχός τρόφιμα, γιατί ως γνωστό οι Εσφιγμενίτες έχουν περιορισμό, αυτός λοιπόν ό 85χρονος μοναχός έχει συλληφθεί την τελευταία εβδομάδα τρεις φορές.

Στο "καταληψίες" έχω να θυμίσω ότι η αδελφότητα μας λειτουργεί αδιάλειπτα εντός κτιριακών εγκαταστάσεων της πάνω από 17 αιώνες. Στο "σχισματικοί" έχω να ρωτήσω από πότε ο ορθός δρόμος είναι τα συλλείτουργα με τον Πάπα; Στο "σκληροί ζηλωτές" να διαπιστώσω ότι το ζηλωτής είναι τιμή, παρά ο μοντέρνος μοναχός με σπάσιμο στην φωνή, με rolex και offshore σε νησιά "οικονομικούς παραδείσους" και για το τέλος τρεις απορίες έχουμε να παραθέσουμε υπάρχει σχίσμα με τους καθολικούς ή να πιστεύουμε στο αλάθητο του Πάπα; Έγινε πανορθόδοξη σύνοδο που επιτρέπει τα συλλείτουργα με τους Καθολικούς; Και στα επόμενα ασφαλιστικά μέτρα που ετοιμάζουν ήδη στην Νέα αδελφότητα των Κατσουλιέρηδων, θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν και τάνκ;

Ξυπνήστε Αγιορείτες αδελφοί, ο εχθρός μας δεν είναι το ΦΠΑ που χρειάζεται από εμάς η πατρίδα για να ορθοποδήσει αλλά οι μοναχοί του ευρώ με μόνο διακόνημα την έκπτωση της πίστης.

Ιστορική Ιερά Μονή Εσφιγμένου 08/08/2013 (ν.ημ.)
Άγιο Όρος

Μικρή συμβολή στον αγώνα των διωκομένων Εσφιγμενιτών Πατέρων, π. Ευθύμιου Τρικαμηνά

Ἐξ αἰτίας τῆς νέας προσπαθείας ἐκδιώξεως των Ἐσφιγμενιτῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, θέλω νά καταθέσω ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα συμπαραστάσεως καί συμβολῆς εἰς τόν ἀγῶνα των ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ἡ ὁποία νομίζω εἰς τήν παροῦσα φάσι τῆς αἱρέσεως εἶναι πολύ ἐπίκαιρος. 

Ὑπάρχει ἡ ἀντίληψις ὅτι ὅταν μᾶς ἐκδιώκουν ἀπό ἕνα μέρος οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως, πρέπει νά φεύγωμε καί νά πηγαίνωμε σέ ἄλλο. Ἐδῶ προσάγεται ὡς στήριγμα αὐτῆς τῆς θέσεως ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου (Ματθ. 10,23) στήν ὁποία ὁ Κύριος διδάσκει τούς Ἀποστόλους, προκειμένου νά τούς ἀποστείλη νά κηρύξουν τά ἑξῆς: «ὅταν δέ διώκουσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ φεύγετε εἰς τήν ἄλλην».

Αὐτό ὅμως προφανῶς ἰσχύει ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε νά κηρύξωμε κάπου καί δέν μᾶς δέχονται. Δι’ αὐτό εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι ὁ Κύριος ἐδίδαξε τούς Ἀποστόλους ὅτι: «καί ὅς ἄν μή δέξηται ὑμᾶς μηδέ ἀκούση τούς λόγους ὑμῶν, ἐξερχόμενοι ἔξω τῆς οἰκίας ἤ τῆς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τόν κονιορτόν τῶν ποδῶν ὑμῶν» (Ματθ. 10,14).

Εἰς τήν περίπτωσι πάλι προσωπικῶν συμφερόντων ἤ διενέξεων μέ κάποιον πάλι ὁ Κύριος ἐδίδαξε νά ὑποχωροῦμε καί νά μήν διεκδικοῦμε τό δίκηο μας καί τά ὑπάρχοντά μας. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά εἰς τήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τά ἑξῆς: «καί τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καί τόν χιτῶνα σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καί τό ἱμάτιον» (Ματθ. 5,40).

Αὐτά ὅλα δέν ἔχουν σχέσι μέ ἐκκλησιαστικές ὑποθέσεις καί μάλιστα μέ τά θέματα τῆς πίστεως. Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι πρέπει νά εἴμεθα ἀνυποχώρητοι, ὄχι μόνον εἰς τήν πίστι, ἀλλά καί εἰς τό νά κρατοῦμε τούς ναούς καί τά μυστήρια σάν πύργους καί ὀχυρά καί νά μήν τά παραδίδωμε στούς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι θά τά βεβηλώσουν.

Αὐτήν ἀκριβῶς τήν διδασκαλία κάνει ἀπό τήν ἐξορία ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἰς τούς μοναχούς του. Ὑπάρχει μία θαυμάσια ἐπιστολή του ἡ ὁποία
δυστυχῶς δέν ἔχει συμπεριληφθεῖ στήν Πατρολογία τοῦ Migne καί στήν ὁποία ὁ ὅσιος μεταξύ ἄλλων παραινεῖ τους μοναχούς νά μήν ὑποχωρήσουν εἰς τό ἐλάχιστο εἰς τόν ἀγῶνα ἐναντίον τῆς αἱρέσεως. Ἀναφέρεται εἰς αὐτούς πού ὑποχώρησαν καί ἐπρόδωσαν καί εἰς αὐτούς πού στέκονται ἀμετακίνητοι στόν ἀγῶνα, ἔστω καί ἄν ἐξ ἀρχῆς εἶχαν κάνει κάποιες ὑποχωρήσεις. Διδάσκει ὅτι τό ἔπαθλον εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί οἱ θεαταί τῶν ἀγώνων των οἱ ἄγγελοι καί οἱ προηγησάμενοι Ἅγιοι καί Ὁμολογητές.

Εἰς τήν περίπτωσιν τῆς ἐπιδρομῆς τῶν αἱρετικῶν εἰς τήν μονήν πρός βιαίαν κατάληψιν ὁ ὅσιος διδάσκει ἀκριβῶς τά ἑξῆς: «Εἰ ἐφιστῶσιν ὑμῖν εἰκονομάχοι, θύραν ἀφ᾿ ἑαυτῶν μή ἀνοίξητε· ἄν δέ ληστρικῶς κατά τό σύνηθες αὐτοῖς ποιήσωσιν, ἀθῷοι ὑμεῖς. Μή ὑποχωρήσητε, ἀλλ᾿ ἔτι μένετε ἕως διωγμοῦ ἤ ἐπάρσεως· ὁ ἀφανισμός ἐπί κεφαλάς αὐτῶν. ὑμεῖς δέ τοῦ ναοῦ μή ἀποστῆτε καί ψάλλειν καί λειτουργεῖν· οὐκ οἶδα εἰ μή κοινώσωσι τόν ναόν διά τῆς οἰκείας μυσαρίας, ἤγουν λειτουργίας» (Φατ. 177, 299,40).

Εἰς τό θαυμάσιο αὐτό κείμενο, προκειμένου νά τό μεταφέρωμε εἰς τήν σημερινή ἐποχή τῆς αἱρέσεως πρέπει νά ἀλλάξωμε μία μόνη λέξι, ὥστε νά ἀντικαταστήσωμε τούς τότε εἰκονομάχους μέ τούς σημερινούς Οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι σημειωτέον εἶναι ὡς αἱρετικοί πολύ χειρότεροι ἀπό τούς τότε εἰκονομάχους. Οἱ τότε εἰκονομάχοι εἶχαν μία μόνο πλάνη καί αἵρεσι, ἐνῶ οἱ σημερινοί Οἰκουμενιστές ἔχουν πολλές ἤ καί ὅλες μέ τελικό τους, μάλιστα, σκοπό τήν ἑτοιμασία τῆς ὁδοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἄν λοιπόν οἱ Ἐσφιγμενίτες Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἀντικαταστήσουν αὐτή τήν λέξι στό κείμενο, ἔχουν ἀμέσως ἀνάγλυφη καί διαχρονική τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου γιά τό τί πρέπει νά πράξουν σέ ἀνάλογη ἐπιδρομή τῶν Οἰκουμενιστῶν εἰς τήν μονή των.

Εἰς τό κείμενο αὐτό φαίνεται καθαρά καί ἡ διαχρονική τακτική τῶν αἱρετικῶν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ληστρική ἐπιδρομή πού γίνεται ὡς ἐπί τό πλεῖστον μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας.

Φαίνεται ἀκόμη ὅτι ἡ βεβήλωσις τοῦ ναοῦ γίνεται ὅταν λειτουργήσουν μέσα εἰς αὐτόν οἱ αἱρετικοί. Τήν λειτουργία των τήν ὀνομάζει ὁ ὅσιος «μυσαρία» δηλαδή ἀκαθαρσία – βδελυγμία. Εἰς τήν περίπτωσι αὐτή πού θά βεβηλωθῆ κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ὁ ναός, ὁ ὅσιος διδάσκει ὅτι οἱ μοναχοί πρέπει νά φύγουν ἀπό αὐτόν, διότι ἔχει γίνει κοινός οἶκος.

Θά πρέπει, προκειμένου ν’ ἀποτυπώσωμε τήν ὅλη κατάστασι εἰς τό Ἅγ. Ὄρος μέ βάσι τήν διδασκαλία τοῦ ὁσίου, νά ἀναφέρωμε καί κάτι ἀκόμη. Ὁ ὅσιος, ἐνῶ ὅπως εἴδαμε διδάσκει νά μήν παραδίδωμε τά μοναστήρια καί τούς ναούς στούς αἱρετικούς, εἶναι δριμύτατος καί αὐστηρότατος συγχρόνως, σέ ὅσους ἡγουμένους καί μοναχούς τά κρατοῦν μέ συμβιβασμό εἰς τήν πίστι. Δηλαδή προκειμένου νά κρατήσουν τίς θέσεις των καί τίς μονές των κάνουν συμβιβασμό εἰς τήν πίστι διά τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν αἱρετικῶν, τῆς μνημονεύσεώς των κλπ. Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι ὁ ὅσιος προτιμᾶ τόν διωγμό τῶν μοναχῶν καί ὄχι τήν κατοχή τοῦ μοναστηριοῦ μέ συμβιβασμό καί προδοσία εἰς τά τῆς πίστεως.

Εἶναι πολλές οἱ ἐπιστολές στίς ὁποῖες ὁ ὅσιος διδάσκει τούς μοναχούς αὐτή τήν ὀρθόδοξο ἀντιμετώπισι. Θά ἀναφέρωμε κάποια χαρακτηριστικά τμήματα. Κατ’ ἀρχάς ἐπαινεῖ τόν ἡγούμενο Ἀντώνιο τῆς μονῆς τοῦ Αὐλητοῦ, διότι ἕνεκα τῆς πίστεως ἐδιώχθη ἀπό τή μονή του: «Ἐνέγκωμεν δή οὖν, πάτερ τίμιε, τήν παρά τῶν ἐχθρῶν κάκωσιν, ἧς τό ἀνταπόδομα ζωή αἰώνιος καί ἡ μετά μαρτύρων ἀγαλλίασις. ἐπαινετός εἶ, ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ, ὅτι ἐκ πάντων μικροῦ δεῖν τῶν ἐν ἄστει καί πρό τοῦ ἄστεως ἡγουμένων σύ μόνος ἐξῆλθες προκινδυνεύων τῆς εὐσεβείας, φῶς τῶν ἐν σκότει γινόμενος, ἔλεγχος τῶν ἀσεβούντων ὁμοταγῶν. Τί τό κέρδος μικραῖς ἡμέραις ἀντέχεσθαι μοναστηρίου, δόξης, εὐπαθείας τῆς προσκαίρου καί μετά αἱρετικῶν ἀπενεχθῆναι εἰς αἰσχύνην αἰωνίαν; ὅσον δέ ἀγαθόν καί μακάριον βραχύ τι κοπιάσαι καί πάντων ἀποστῆναι τῶν οἰκείων ἤ τάχα καί τό σῶμα προΐεσθαι καί εὑρεῖν θεόν εὐμενῆ καί τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». (Φατ. 201,324,8).

Εἰς τόν ἡγούμενο Βασίλειο συμβουλεύει ἐπίσης νά ἀφήση τήν ἡγουμενία καί τό μοναστήρι καί νά συνταχθῆ δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου μέ τούς δεδιωγμένους πατέρας στούς ὁποίους μέ τήν στάσι του εἰς τόν συμβιβασμό ἔγινε σκάνδαλο: «Βραχύ τι παρεμυθήθη τό περί ὑμᾶς τούς τιμιωτάτους λυπηρόν τῆς ψυχῆς ἡμῶν, εἴ γε ὡς γεγράφατε ἔχει καί ὑποχωρεῖτε τῆς ἡγουμενικῆς διακρατήσεως˙ οὐδεμία γάρ κοινωνία, ὦ φιλότης, δεδιωγμένοις καί ἀδιώκτοις (καί οὐ μόνον ἀδιώκτοις, ἀλλά καί ὑποτελοῦσι τοῖς διώκταις, καθηγεμονιώντων ὧνπερ ἐξουσιάζουσι μοναστηρίων), εἰ μή ἄρα τις κοινωνία ὡμολόγηται φωτί πρός σκότος. ἀλλ’ οὐκ ἐνδέχεται, ὡς ὁ ἱερός λόγος ἀπεφήνατο˙ τό γάρ ἕως τοῦ παρόντος ἐπιδοῦναι ἑαυτούς ἐν τοῖς ἁλοῦσι δι’ ὑποπτώσεως ἰατρικῆς κατά τόνδε τόν τρόπον γέγονε, τῷ λαβεῖν ἡμᾶς ἐγγύας μήτε λόγῳ μήτε ἔργῳ καθ’ οἱονδήποτε τρόπον ὑπαχθῆναι πάλιν τοῖς ἑτεροδόξοις˙ καί οἷον ἐν μεταιχμίῳ ἑστᾶσι κρατήσεως καί οὐ κρατήσεως τῶν μονῶν καί, τό ὅλον εἰπεῖν, ὡς νόμιμον γενέσθαι τήν ὁμολογίαν διά τῆς τῶν ἐναντίον ὑφελκύσεως καί τῶν ἐνισταμένων ἀντιπράξεως. ἐπάν δέ καιρός ἦκε τοῦ ζητουμένου, καί τό ὁμολογηθέν οὐκ ἐξηνύσθη ἐνώπιον θεοῦ καί ἀνθρώπων πρός ἀκριβεστέραν τῆς προτέρας ὑποπτώσεως ἐξίασιν. ἀλλά πάλιν ἀπαγωγή καί πάλιν ὑπόπτωσις ἔν τε λόγοις καί ἔργοις. ὡς αὐτά τά πράγματα μαρτυρεῖ κἄκ τῶν εἰδότων ἀκηκόαμεν, καί πάλιν καθηγεμόνες ἀπαρασάλευτοι διά τῆς ἄρτι ὑπό τοῦ κράτους ὑποδοχῆς καί ἀποστολῆς. ὁ λόγος δέ ἐπί πάντων τῶν οὕτως πεπραχότων καί γελοῖόν ἐστιν ἄρτι τό ἐπιτιμᾶν, μᾶλλον δέ φρενοβλάβεια τῶν ἐπιτιμώντων καί σκινδαλμός τῶν εὐσεβούντων, σύγχυσίς τε καί ἀβλεψία ἐπί τῇ Χριστοῦ ὁμολογίᾳ. δεῖν τοῦ ἀποστόλου ἀκοῦσαι, λέγοντος στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπό παντός ἀδελφοῦ, ἀτάκτως περιπατοῦντος καί μή κατά τήν παράδοσιν, ἥν παρέλαβον παρ’ ἡμῶν. μᾶλλον δέ αὐτοῦ τοῦ θεοῦ, διά τοῦ προφήτου βοῶντος˙ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε˙ κἀγώ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, τούς οὕτω διαστελλομένους δηλονότι καί μή συγχέοντας τήν Χριστοῦ ὁμολογίαν. Τί γάρ φήσουσιν, ὦ τιμιώτατε, ὅ τε τῶν Κωμῶν ἡγούμενος καί ὁ τοῦ Γουλαίου σύν τοῖς ὁμοίως ἄρτι διωχθεῖσιν ἐν τῇ ἐνστάσει, εἴπερ ὁρῶσιν ὑμᾶς, τούς προδοσίᾳ τῆς ἀληθείας κατέχοντας τά μοναστήρια, καί ἡμᾶς ὑμῖν συναπαγομένους; τί δέ οἱ ἐν τοῖς ὅρεσι τληπαθοῦντες κατά τό τοῦ διωγμοῦ στενοχωρητικόν; οὐ στενάξουσιν; οὐκ οἰμώξουσιν; οὐχ ἡγήσονται παιδιάν τήν ὁμολογίαν τοῦ Χριστοῦ; τί δέ οἱ ἡγουμενεύσαντες τῶν μοναστηρίων ἀπ’ ἀρχῆς καί διά Χριστόν δεδιωγμένοι σύν ἡμῖν; οὐ κατασφραγίσονται, ὡς παιγνιῶδές τι πασχόντων ἡμῶν; μή πλανᾶσθε, φησίν ὁ ἀπόστολος, θεός οὐ μυκτηρίζεται˙ ἡ ὁμολογία Χριστοῦ οὐ κεκοίνωται, κἄν τινες οἴωνται ἄλλως φρονεῖν καί λέγειν. Ὥστε, εἰ βούλει, ἀδελφέ ἠγαπημένε, μεθ’ ἡμῶν τῶν ταπεινῶν τετάχθαι, ὑποχώρησον τῆς κατοχῆς τοῦ μοναστηρίου, καθώς καί ὑπέσχου˙ τοῦτο γάρ καί παρακαλοῦμεν, εἰς τοῦτο καί προσευχόμεθα. ἵνα, ὡς τό ἐντός, οὕτως τό ἐκτός ὀρθόδοξος ὑπάρχῃς, τήν τιμίαν σου ψυχήν σῴζων, ἧς οὐδέν ἀντάξιον τῶν ὁρωμένων». (Φατ. 495,729,2).

Εἰς τήν ἐπιστολή αὐτή τοῦ ὁσίου φαίνεται καθαρά ὅτι ὁ ἡγούμενος αὐτός ἤθελε νά παραστήση, ἐπί παραδείγματι, τόν Ὀρθόδοξο καί ἀντιοικουμενιστή, σύμφωνα μέ τήν αἵρεσι τῶν ἡμερῶν μας, δηλαδή καί νά παραμείνη ὡς ἡγούμενος στό μοναστήρι καί νά εἶναι Ὀρθόδοξος.

Εἰς ἐπιστολή του ἐπίσης πρός μοναχούς, ὁ ὅσιος ἐλεεινολογεῖ μέ τόν πλέον παραστατικό τρόπο τήν στάσι πολλῶν ἡγουμένων τῆς ἐποχῆς του, οἱ ὁποῖοι κατά τό δή λεγόμενο τά βρῆκαν μέ τήν ἐξουσία καί συμβιβάστηκαν, προκειμένου νά κρατήσουν τά μοναστήρια καί τήν ἐξουσία: «Ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἐν ᾧ ὁ Χριστός διώκεται διά τῆς εἰκόνος αὐτοῦ, οὐ μόνον εἰ βαθμῷ τις καί γνώσει προέχων ἐστίν, ὀφείλει διαγωνίζεσθαι, λαλῶν καί διδάσκων τόν τῆς ὀρθοδοξίας λόγον, ἀλλά γάρ καί εἰ μαθητοῦ τάξιν ἐπέχων εἴη, χρεωστεῖ παῤῥησιάζεσθαι τήν ἀλήθειαν, καί ἐλευθεροστομεῖν. Οὐκ ἐμός ὁ λόγος τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλά τοῦ θείου Χρυστοστόμου, ἐπί καί ἄλλων πατέρων. Τό δέ τούς κυρίους τούς ἡγουμένους κρατηθέντας ὑπό τοῦ βασιλέως, μή τά προειρημένα πράξαι, καίπερ ὄντας καί ἐν βαθμῷ καί γνώσει παρά πάντας τούς καθηγουμένους τῆς γῆς ταύτης, τοὐναντίον δέ μᾶλλον σιωπῆσαι. Καί οὐ τοῦτο μόνον, καίπερ ὄν δεινόν, ἀλλά καί χειρόγραφον ποιῆσαι, μήτε εἰς ἀλλήλους συνέρχεσθαι, μήτε διδάσκειν, τοῦτό ἐστι προδοσία τῆς ἀληθείας, καί ἄρνησις τῆς προστασίας, καί κατάλυσις τῶν ὑποτακτικῶν, ἐπεί καί τῶν ὁμοταγῶν. Οἱ ἀπόστολοι παραγγελθέντες ὑπό τῶν Ἰουδαίων μή διδάσκειν ἐπί τῷ ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ τάδε φησίν∙ ὑμεῖς κρίνατε, εἰ δίκαιόν ἐστιν ὑμῶν ἀκούειν ἤ τοῦ θεοῦ ἡμῶν, καί πάλιν, πειθαρχεῖν δεῖ θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις. Τοιαῦτα καί παρόμοια ἐχρῆν λαλῆσαι αὐτούς ἵνα ἐδοξάσθη ὁ θεός δι’ αὐτῶν, ἵνα ᾠκοδόμησαν τούς ὀρθοδόξους, ἵνα ἐστήριξαν τά μοναστήρια, ἵνα ἐνεδυνάμωσαν τούς πάσχοντας ἐν ἐξορίαις. Ἀλλά τί ὅτι προτιμώμεθα μᾶλλον Θεοῦ τά μοναστήρια, καί τῆς ὑπέρ τοῦ ἀγαθοῦ κακοπαθείας τήν ἐντεῦθεν εὐπάθειαν; ποῦ ἐστι τό, ἐλάλουν ἐναντίον βασιλέων, καί οὐκ ᾐσχυνόμην; ποῦ ἐστι τό, ἰδού τά χείλη μου οὐ μή κωλύσω· Κύριε, σύ ἔγνως; ποῦ ἐστι τό κλέος καί ἡ ἰσχύς τοῦ καθ' ἡμᾶς τάγματος; πῶς Σάβας καί Θεοδόσιος οἱ μακάριοι, τό τηνικαῦτα Ἀναστασίου τοῦ βασιλέως δυσσεβεῖν ἑλομένου, διέστησαν θερμῶς προμαχοῦντες τῆς πίστεως· τοῦτο μέν, μεθ' ὧν ἀνεθεμάτισαν τούς κακοδόξους ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, τοῦτο δέ, ἐν οἷς ἐπέστειλαν τῷ βασιλεῖ, διαμαρτυρόμενοι θάνατον ἑλέσθαι, ἤ τι μετακινῆσαι τῶν καθεστώτων; Καί λέγουσιν, ὥς φασιν, οἱ κύριοι ἡγούμενοι∙, ἡμεῖς τίνες ἐσμέν; πρῶτον χριστιανοί, οἵ ὀφείλουσιν ἄρτι λαλεῖν πάντως, ἔπειτα μονάζοντες, οἱ μηδέ τό τυχόν ὑφαρπαζόμενοι ὡς ἄδετοι τῷ κόσμῳ καί ἀκράτητοι, ἔπειτα ἡγούμενοι, οἱ καί τά τῶν ἄλλων προσκόμματα ἐκβάλλοντες καί ἐν μηδενί προσκοπήν διδόναι χρεωστοῦντες, ἵνα μή, φησί, μωμηθῇ ἡ διακονία, οἵαν δέ προσκοπήν καί μώμησιν, μᾶλλον δέν συγκατάβασιν, διά τοῦ ἰδιοχείρου αὐτῶν δέδωκαν, τί χρή καί λέγειν; εἰ γάρ ἡ σιωπή μέρος συγκαταθέσεως, τό καί ἐγγράφως αὐτήν κυρῶσαι ἐπί τῆς ὅλης ἐκκλησίας πόσον τό χαλεπόν; »(Φατ. 149,265,2).

Τελικῶς, ἀναφέρει ὁ ὅσιος ὅτι προκειμένου οἱ ἡγούμενοι αὐτοί νά φανοῦν ὡς Ὀρθόδοξοι ἐμνημόνευον μυστικά τόν ἅγ. Νικηφόρο τόν Ὁμολογητή, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐξορισθῆ. Αὐτό πάλι τό κατηγορεῖ ὁ ὅσιος διότι δέν ἀποδέχεται τήν μυστική ὁμολογία τῆς πίστεως, ἀλλά τήν φανερή καί μάλιστα αὐτή πού στοιχίζει: «Καί λέγετε ὅτι, κρυπτῶς ἱερουργῶν Νικηφόρον ἀναφέρει; τό λάθρα καί πάντες οἱ πατρίκιοι, ἵνα τούς ἄλλους ἐάσω, ὀρθοδοξοῦσιν. ἀλλά τί λέγει ὁ Χριστός; εἴ τις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὥσπερ καί τό ἐναντίον ἐπί τῆς ἀρνήσεως· κἄν μόνον τό μή συνέρχεσθαι εἰς ἀλλήλους ἐποίησαν τό χειρόγραφον, τό αὐτό ἐστίν. Πῶς γάρ φυλάξουσιν ὃ φησιν ὁ Χριστός, τόν ἐρχόμενον πρός με οὐ μή ἐκβάλλω ἔξω; ἔρχεταί τις διερωτῶν, ζητῶν μαθεῖν τήν ἀλήθειαν, εἴτε ἡγούμενος εἴτε τις ἄλλος· τί ἀποκριθήσεται ὁ ἡγούμενος; δῆλον ὅτι, παραγγελίαν ἔλαβον μή λαλεῖν. Εἴθε οὕτω μόνον· ἀλλά, μηδέ εἰσδέξασθαί σε εἰς τό μοναστήριον καί συναλισθῆναι. ὁ Χριστός λέγει, δέξαι καί δίδαξον· ἐάν γάρ ὑποστείλῃ, φησίν, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ. ἐγγράφως οὖν ἐποίησαν ἵνα τῷ βασιλεῖ πειθαρχοῦσιν ἀπεναντίας τοῦ Χριστοῦ». Ἐδῶ φυσικά διδάσκει, πέραν τῶν ἄλλων, ὁ ὅσιος ὅτι καί ἡ σιωπή εἰς τά θέματα τῆς πίστεως εἶναι συμβιβασμός καί προδοσία.

Ὅλα αὐτά καί ἄλλα παρόμοια περιστατικά νομίζω ταιριάζουν ἀπόλυτα καί στήν ἰδική μας ἐποχή, κατά τήν ὁποία οἱ ἡγούμενοι καί μάλιστα τοῦ Ἁγ. Ὄρους κατέχουν τίς θέσεις των μέ συμβιβασμό τῆς πίστεως καί μάλιστα μνημονεύοντας καί ἀναγνωρίζοντας ἕναν αἱρετικό Πατριάρχη. Οἱ δέ Ἐσφιγμενίτες Πατέρες διώκονται σήμερα ὄχι μόνο ἀπό τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί ἀπό αὐτούς πού συνευδοκοῦν καί ἀκολουθοῦν καί ἀναγνωρίζουν τούς αἱρετικούς, δηλαδή τούς Ἁγιορεῖτες μοναχούς καί ἡγουμένους. Αὐτά ὅλα εἶναι σημεῖα καταπτώσεως τοῦ μοναχισμοῦ καί σηματοδοτοῦν τά ἔσχατα χρόνια καί τήν ἑτοιμασία διά τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου.

Περιοχή Ἀμπελακίων  7.8.2013

Ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς

ΠΗΓΗ: http://www.paterikiparadosi.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1267.html

Η Ιερά Σύνοδος των γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών της Ελλάδος για τον διωγμό της Μονής Εσφιγμένου

Πρός

Ἐξοχώτατον Ὑπουργὸν

Δημοσίας Τάξεως & Προστασίας τοῦ Πολίτου

κ. Νικόλαον Δένδιαν

Π. Κανελλοπούλου 4, Τ.Κ. 101 77 ΕΝΤΑΥΘΑ

Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ,

Ὡς Ἕλληνες πολίτες, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν μίαν εὐάριθμον μερίδα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, προσηλωμένη στερρῶς εἰς τὰ πατρῶα θέσμια τοῦ Γένους καὶ τῆς Ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, αἰσθανόμεθα μεγάλην ἀνησυχίαν ἀπὸ τὰ τεκταινόμενα ἐσχάτως ἐν Ἁγίω Ὄρει. Πάντοτε δι’ ἡμᾶς ὁ ἁγιορείτικος μοναχισμός ἀπετέλει πρότυπον καὶ διὰ τὸν ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους, οἱ πλεῖστοι δὲ τῶν ἡγετῶν καὶ τῶν Κληρικῶν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος ὑπέρ τῶν πατρώων παραδόσεων μετὰ τὸ σχῖσμα τοῦ 1924 εἰς τὸν Ἑλλαδικὸν χῶρον ἦσαν ἁγιορεῖται. Ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι δυνατόν νὰ μένομεν ἀδιάφοροι θεαταί τῆς καταφόρου ἀδικίας ἡ ὁποία ἐνεργεῖται εἰς βάρος τῶν γνησίων Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἀπὸ τοὺς ψευδεῖς τοιούτους.

Παραλείποντες τὰ πλείονα διὰ νὰ ἐπικεντρωθῇ ἡ προσοχή ἡμῶν εἰς τὸ φλέγον ζήτημα τοῦ παρόντος, δηλοῦμεν ὑμῖν ὅτι ἐκφράζομεν μεγάλην ἀνησυχίαν διὰ τὴν συνεχιζομένην διὰ δεκάτην ἡμέραν πολιορκίαν τοῦ ἀντιπροσωπείου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς Καρυὰς Ἁγίου Ὄρους ἀπό Ἀστυνομικάς Δυνάμεις. Εἰς περίπτωσιν δὲ δυναμικῆς ἐπεμβάσεως διὰ τὴν ἀπομάκρυνσιν τῶν γνησίων Ἐσφιγμενιτῶν πρὸς ἰκανοποίησιν τῶν καπριτσίων τῆς ψευδοῦς νεοσυστάτου ἀδελφότητος θέτομεν ὑμᾶς ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν ὑμῶν διὰ τὰς συνεπείας.

1. Τὸ κῦρος τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας θέλει τρωθεῖ ἀναπανορθότως. Καθῆκον τῶν Ἀστυνομικῶν Ἀρχῶν εἶναι ἡ προστασία τῶν φιλησύχων πολιτῶν ἀπό τὰ κακοποιά στοιχεῖα καὶ ὄχι ἡ ἐφαρμογή ἀδίκων διατάξεων πρὸς ἰκανοποίησιν τῆς ἰδιοτροπίας φιλονείκων ρασοφόρων. Τὰ ὄργανα τῆς τάξεως, Ἀστυνομικοί καί Λιμενικοί γιγνώσκουν τὴν αλήθειαν (ποῖοι οἱ ἀληθεῖς καὶ ποῖοι οἱ ψευδεῖς Ἐσφιγμενῖται) καὶ διὰ τοῦτο γνωρίζετε καλῶς ὅτι δὲν θὰ εὑρῇτε προθύμους ἀστυνομικούς διὰ τὴν ἐκτέλεσιν ἀδίκων διαταγῶν. Ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἔρχονται ἐκ τῶν ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους Τμημάτων, δὲν ἀργοῦν νὰ συνειδητοποιήσουν τὶ συμβαίνει. Πάντως, ἡμεῖς ἀδυνατοῦμεν νὰ διανοηθῶμεν ὄργανα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας νὰ ἀποτολμοῦν νὰ βιαιοπραγήσουν κατὰ Ὀρθοδόξων Μοναχῶν, ἀγαπώντων τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ τὴν Πατρίδα καὶ νυχθημερόν προσευχομένων διὰ τὸ Γένος ἡμῶν. Καὶ ἂν ὅ μὴ γένοιτο συμβῇ τοιοῦτον τί, τό βάρος τῆς πολιτικῆς εὐθύνης θέλει φέρει ἡ ὑμετέρα Ἐξοχότης ἀλλὰ καὶ σύσσωμος ἡ παροῦσα κυβέρνησις.

2. Ἡ φήμη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καὶ εἰδικώτερον τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος θέλει ἀμαυρωθῇ καὶ εἰς περίπτωσιν βιαιοπραγιῶν εἰς τὸ ἀντιπροσωπεῖον, τὸ προσωνύμιον «Ἱερὰ» τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος εὐκόλως θὰ προξενεῖ συνειρμοὺς ὁμοιότητος μετὰ τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως, ἥς τὰς μεθόδους πλέον θὰ ἀρχίσῃ νὰ μιμεῖται. Ἀπευχόμεθα τοῦτο, διότι θέλομεν νὰ πιστεύωμεν ὅτι ὑπάρχουν συνετοί καὶ σώφρονες μεταξύ τῶν ἀντιπροσώπων τῶν Ἱερῶν Μονῶν.

3. Ἡ πατρίς ἡμῶν θέλει ζημιωθεῖ τὰ μέγιστα. Διότι πῶς θὰ δυνάμεθα νὰ ἐγκαλῶμεν ἄλλας γειτονικάς χώρας διὰ τὴν ἐλλειπὴ των προσήλωσιν εἰς τὰ ἰδανικὰ τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ἐὰν ἡ πατρὶς ἡμῶν δεικνύει τοιαῦτα εἰδεχθῇ δείγματα θρησκευτικῶν διώξεων. Ἂν σπεύσετε νὰ ἀντιτάξετε ὅτι πρόκειται περὶ νομίμων διαδικασιῶν καὶ ἐφαρμογῆς νομίμων ἀποφάσεων σᾶς ἀπαντῶμεν ἐκ προοιμίου ὅτι καὶ οἱ γείτονες ἡμῶν μέσω νομίμων διαδικασιῶν (κατὰ τοὺς ἰδικοὺς των νόμους) ἐφαρμόζουν τὰς διώξεις: α) Ἡ φίλη καὶ σύμμαχος Τουρκία, διὰ νόμου ἀπηγόρευσε τὴν λειτουργίαν ἰδιωτικῶν πανεπιστημίων (ἀπαγόρευσις ἡ ὁποῖα ἄλλωστε ἰσχύει καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ συνταγματικῆς διατάξεως, μάλιστα) καὶ διὰ τοῦ νόμου τούτου ἔκλεισε τὴν θεολογικὴν σχολήν τῆς Χάλκης. β) Οἱ Σκοπιανοί ἔκλεισαν εἰς τὴν φυλακήν τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀχρῖδος Ἰωάννην κατ’ εφαρμογήν δικαστικῶν ἀποφάσεων Σκοπιανῶν Δικαστηρίων. Τὶ πιέσεις θὰ ἀσκήσῃ ἡ Κυβέρνησις ὑμῶν εἰς τὰς χῶρας αὐτὰς διὰ τὴν παῦσιν τῶν θρησκευτικῶν περιορισμῶν καὶ διώξεων; Ἡ τυχόν βιαία ἐπέμβασις ὑμῶν εἰς τὸ ἀντιπροσωπεῖον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου θὰ παραδώσῃ ἀνέλπιστα ἐπιχειρήματα εἰς τὰς ἀντιπάλους πλευράς.

Ὅθεν ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν τὰ προηγούμενα, σᾶς καλοῦμεν ὅπως ἀπέχετε ἀπό κάθε σκέψιν διὰ βιαίαν ἀπομάκρυνσιν τῶν γνησίων Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἀπὸ τὸ ἀντιπροσωπεῖον τῆς Μονῆς.

Τῇ ἐντολῆ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱ. Συνόδου

† Ὁ Μαραθῶνος Φώτιος

Υ.Γ. Ἀντί ἐγγράφου ἀπαντήσεως προτιμοῦμεν τὴν ἔμπρακτον διὰ τῆς ἀπομακρύνσεως τῶν Ἀστυνομικῶν Δυνάμεων ἀπό τὸ ἀντιπροσωπεῖον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου.

Κοιν.:

1. Ἐξοχώτατον κ. Ὑπουργὸν Ἐξωτερικῶν

2. Πολιτικόν Διοικητὴν Ἁγίου Ὄρους

3. Γενικὴν Γραμματεῖαν Θρησκευμάτων

4. Ἱερὰν Μονήν Ἐσφιγμένου

Στις 29-7-2013 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών της Ελλάδος Υπό του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Καλλινίκου και των αδελφών επισκόπων αυτού απέστειλε επιστολή εις τον πρωθυπουργό . Αντώνη Σαμαρά...

Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,

Διαμαρτυρώμεθα ἐντόνως διὰ βιαίαν ἐπίθεσιν ἀστυνομικών δυνάμεων εἰς τὸ ἀντιπροσωπεῖον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς Καρυάς Ἁγίου Ὄρους καὶ ἐπικείμενον παγκόσμιον διασυρμόν τῆς χώρας μας.

Καλοῦμεν τὴν Ὑμετέρα Ἐξοχότητα ὅπως παρέμβη διὰ παῦσιν ἐπιθέσεως.

Τῇ ἐντολῆ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱ. Συνόδου

† Ὁ Μαραθῶνος Φώτιος

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ (24-7-13)

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...