A

A

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)

ΚⲀⲖⲎ ⲤⲀⲢⲀΚⲞⲤⲦⲎ! ΚⲀⲖⲞⲚ ⲀⲄⲰⲚⲀ!

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




Τί εἶναι ἡ Εὐρώπη 
Εὐρώπη εἶναι ὁ πάπας καί ὁ Λούθηρος, ἡ κορεσμένη δηλαδή ἀνθρώπινη ἀπληστία καί ὁ ἱκανοποιημένος μέχρις ἐσχάτου βαθμοῦ ἀνθρώπινος νοῦς. Ὁ πάπας εἶναι συνώνυμο τῆς ἀνθρώπινης ἀπληστίας γιά ἐξουσία. Ὁ Λούθηρος εἶναι τό συνώνυμο τῆς ἀν- θρώπινης θέλησης νά ἑρμηνεύσει τά πάντα μέ τή λογική. (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

----------------------------


Ὁ Χριστός μέ τή διδασκαλία του συνέβαλε στήν πρόοδο τῆς Εὐρώπης; Ἡ Εὐρώπη εὐχαρίστησε τόν Χριστό; 

Ἀδελφοί μου, αὐτά τά ἐρωτήματα μποροῦν νά ἀποτελέσουν θέμα μελέτης καί διδαχῆς. Τί προσέφερε ὁ Χριστός στήν Εὐρώπη; Οἱ εὐρωπαῖοι ἀνέμεναν πολλά ἀπό τόν Χριστό καί Αὐτός τούς ἔδωσε περισσότερα ἀπό ὅσα ἐκεῖνοι περίμεναν. Τούς πρόσφερε τά πάντα. 

Ὁ Χριστός ἀπάλλαξε τήν Εὐρώπη ἀπό τόν σκοταδισμό τῆς ἀθεΐας καί τήν μωρία τῆς εἰδωλολατρίας. Αὐτή ἡ φράση εἶναι σημαντική γιά ὅποιον μπορεῖ νά καταλάβει τί εἶναι εἰδωλολατρία καί τί εἶναι ἀθεΐα. Γιά ὅποιον δέν μπορεῖ νά τήν κατανοήσει θά τήν ἐξηγήσω περισσότερο.

Ὁ καιρός τῆς ἀθεΐας καί τῆς εἰδωλολατρίας στήν Εὐρώπη ἦταν μία περίοδος σκοταδισμοῦ. Μιά κατάσταση παρόμοια μ᾽ αὐτήν πού ὑπάρχει στίς μαῦρες φυλές, πού ζοῦν στήν Ἀφρική.

Ἀθεΐα καί εἰδωλολατρία σήμαινε: Θεολογία δίχως τόν ἀληθινό Θεό, γάμοι χωρίς ἠθική καί κοινωνία δίχως εὐσπλαχνία γιά τόν συνάνθρωπο.

Μέ μιά λέξη ἀθεΐα καί εἰδωλολατρία σήμαινε ζωή χωρίς οὐσία καί θάνατο χωρίς ἐλπίδα.

Παράλληλα ὑπῆρχε συνεχής φόβος γιά θεούς τρομακτικούς, τῶν ὁποίων τό θυμό προσπαθοῦσαν νά κατευνάζουν μέ αἱματηρές θυσίες, εἴτε ζώων εἴτε ἀνθρώπων. Σκοτάδι καί μωρία ἐπικρατοῦσε στίς φτωχές χωριάτικες καλύβες, ἀλλά καί στόν περίβολο τῶν παλατιῶν. Ὁ σατανᾶς κυριαρχοῦσε στήν Εὐρώπη μέχρι ὁ Χριστός νά ἐμφανιστεῖ. Ὅλοι οἱ εὐρωπαῖοι ἦταν ἄρρωστοι στήν ψυχή καί στό σῶμα, ὅπως οἱ λεπροί. Ὅταν λοιπόν ὁ Χριστός ἐμφανίστηκε σ᾽ αὐτό τό εὐρωπαϊκό νοσοκομεῖο καί τρελοκομεῖο μίλησε στήν Εὐρώπη μέ τόν ἴδιο τρόπο πού μίλησε σέ ἐκείνη τήν ἄρρωστη, γιά δεκαοχτώ χρόνια γυναίκα, ἀπό δαιμονικό πνεῦμα. Ἦταν κυρτωμένη καί δέν μποροῦσε νά ἰσιώσει τό σῶμα της. Ὅταν τήν εἶδε ὁ Ἰησοῦς τῆς φώναξε καί τῆς εἶπε: Εὐρώπη ἀπαλλάσσεσαι ἀπό τήν ἀρρώστια σου. Ἔτσι μέ μιᾶς ἡ Εὐρώπη, ὅπως ἡ γυναίκα, ὀρθώθηκε, συνῆλθε, διαφωτίστηκε, ἐξαγνίστηκε, ἐκπολιτίστηκε. Ἡ Εὐρώπη σάν τό φυλακισμένο, πού ξαφνικά ἀνοίγει ἕνα παράθυρο στό κελί του, φωτίστηκε. Ὁ Χριστός ἔδωσε τήν ἐξουσία στούς βαπτισμένους λαούς της νά βαπτίζουν καί ἄλλους σ᾽ ὅλη τή γῆ. Τούς ἔδωσε τήν ἐξουσία ἀφοῦ ἦταν ἁγιασμένοι ἀπό Αὐτόν, νά ἁγιάζουν ἄλλους, καί ἀφοῦ φωτίστηκαν νά φωτίζουν τούς ὑπόλοιπους ἀδελφούς τους. Νά λοιπόν, αὐτό τό θαῦμα τῶν θαυμάτων ἔκανε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός στήν Εὐρώπη.

Στό δεύτερο ἐρώτημα, μέ ποιό τρόπο ἡ Εὐρώπη εὐχαρίστησε τό Χριστό ἡ ἀπά- ντηση εἶναι, πώς δέν τόν εὐχαρίστησε μέ φῶς, ἀλλά μέ σκοτάδι. Τόν εὐχαρίστησε μέ θλίψη ἀντί χαρά. Τόν εὐχαρίστησε ὅπως οἱ Γαδαρηνοί, τούς ὁποίους ὁ Χριστός ἐλευθέρωσε ἀπό τήν δαιμονική Λεγεώνα καί ἐκεῖνοι τόν παρακάλεσαν νά φύγει ἀπό κοντά τους. Καί Ἐκεῖνος ἔφυγε χωρίς νά πεῖ μιά λέξη. Κατάρα ἔμεινε σ᾽ αὐτή τήν περιοχή. Ἡ περιοχή τῶν Γαδαρηνῶν, πού κάποτε ἦταν εὔφορη καί πλούσια, σήμερα εἶναι μία γκρίζα καταραμένη ἔρημος. Οἱ Γαδαρηνοί παρακάλεσαν τόν Χριστό νά φύγει ἀπό κοντά τους, ἐνῶ οἱ Εὐρωπαῖοι δέν τόν παρακαλοῦν νά φύγει, ἀλλά τόν διώχνουν μέ κάθε τρόπο.

Τόν διώχνουν ἀπό τά σχολεῖα, τίς ἐφημερίδες, τά περιοδικά, ἀπό τήν πολιτική, τά φίλμ, τήν ἐπιστήμη καί ἀπό τήν ἐπηρμένη κουλτούρα τους. Τόν διώχνουν μέ τίς σκέψεις, μέ τά λόγια τους καί μέ τά ἔργα τους, ἕνας-ἕνας καί ὅλοι μαζί.

Ἄν ἡ περιοχή τῶν Γαδαρηνῶν, πού ἀπό ἀνοησία οἱ κάτοικοί της παρακάλεσαν τόν Χριστό νά φύγει, εἶχε τέτοια κατάληξη τί θά συμβεῖ στήν Εὐρώπη ἡ ὁποία δέν τόν παρακαλεῖ, ἀλλά τόν διώχνει ἀπό κακία;

Τί θά συμβεῖ στήν Εὐρώπη; Τί θά συμβεῖ στήν Εὐρώπη πού ἐγκατέλειψε τόν Χριστό καί ἐπέστρεψε στόν παλαιό, σκοτεινό καί μωρό παγανισμό;

Ἡ ἀπάντηση στό ἐρώτημα, τί θά συμβεῖ στήν Εὐρώπη, πού ἀρνεῖται τόν Χριστό, ὑπάρχει ἔμμεσα στό Εὐαγγέλιο. Θά συμβεῖ τό ἴδιο πού συνέβη στήν Καπερναούμ, πού ἦταν πόλη μέ μεγάλο πολιτισμό, πλούσια, ὀργανωμένη, χαρούμενη, περήφανη γιά τήν ἀκμή της. Ὁ Χριστός σφράγισε τήν πορεία της μέ τά παρακάτω λόγια: Καί ἐσύ Καπερναούμ, πού ὑψώθηκες ὥς τά οὐράνια, θά κατεβεῖς στά τρίσβαθα τοῦ Ἅδη. Πλήν σέ βεβαιώνω πώς ὁ Θεός τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως θά δείξει μεγαλύτερη ἐπιείκεια γιά τά Σόδομα παρά γιά σένα (Ματθ. 11, 23).

Ἀδελφοί μου, ἄν στήν Ἰνδία καί τήν Κίνα συνέβαιναν τόσα πολλά καί μεγάλα θαύματα ὅπως συνέβησαν στήν Εὐρώπη ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια, ἀπό παλιά θά μετάνοιωναν οἱ κάτοικοί της καί θά γινόντουσαν χριστιανοί.

Στενοχωριέμαι γιά τήν Εὐρώπη, γιατί θά καταστραφεῖ ὅπως ἡ Καπερναούμ. Οἱ περήφανοι πύργοι της θά γκρεμιστοῦν, θά καταστραφοῦν καί οἱ λεωφόροι της θά με- τατραποῦν σέ τόπους πού θά φυτρώσουν θάμνοι μέ ἀγκάθια, ὅπου θά κάνουν τή φωλιά τους τά φίδια. Στόν τόπο πού τώρα ἀκούγονται φωνές ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, θά ἀκούγονται κραυγές ἀπό κουκουβάγιες καί οὐρλιαχτά ἀπό τσακάλια.

Τή στιγμή πού ἡ Εὐρώπη νόμισε γιά τόν ἑαυτό της πώς ἐκπολιτίστηκε, τότε ἦταν καί πού ἀγρίεψε. Τή στιγμή πού νόμισε πώς τά ἤξερε ὅλα, τότε ἦταν καί πού παραφρόνησε. Τήν στιγμή πού νόμισε πώς ἀπέκτησε μεγάλη δύναμη, τότε ἦταν καί πού ἔχασε ὅλη της τή δύναμη.

Ὁρίστε ἀδελφοί μου, τό ἀντικείμενο μελέτης καί διδαχῆς.

Δοξάστε τόν Χριστό, τόν Θεό, γιά νά σᾶς δοξάσει καί αὐτός στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: Ἁγίου Νικολάου [Βελιμίροβιτς] Ἐπισκόπου Ἀχρίδος, Μέσα ἀπό τό Παράθυρο τῆς Φυλακῆς. Μηνύματα στό λαό. Ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 105-108. 


Πηγή: Ὀρθόδοξος Λόγος

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

«Χωρίς φόβο και πάθος, μόνον η αλήθεια» (του Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ.Χρυσοστόμου)



Θα ήθελα μέσα από αυτές τις λίγες γραμμές, να εκφράσω ταπεινά την άποψή μου ως Ορθόδοξος κληρικός και ως ελεύθερος Έλληνας πολίτης.
Τις τελευταίες ημέρες γίνεται πολύς λόγος για τις δηλώσεις που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας από τον Υπουργό Παιδείας, Νικόλαο Φίλη, αναφορικά με το θέμα των Θρησκευτικών στα σχολεία.
Είναι θλιβερό να ακούει κανείς από τα χείλη ενός Υπουργού -και μάλιστα της Παιδείας- λόγια ανάρμοστα για την ιδιότητα του. Λόγια που τον χαρακτηρίζουν επιεικώς ως ανιστόρητο και τουλάχιστον ως εμπαθή εναντίον της Εκκλησίας, εναντίον της Ορθοδοξίας.
         Από τη μια σήμερα οι πολιτικοί της χώρας μας ψηφίζουν νόμους αντιρατσιστικούς και από την άλλη καταφέρονται εντελώς ρατσιστικά κατά της Ορθόδοξης Ελληνικής κοινωνίας, εφόσον την ίδια στιγμή, μέσα στην ίδια μας τη χώρα κάνουν διακρίσεις υπέρ της Εβραϊκής, της Μωαμεθανικής και της Λατινικής κοινότητας. Επιτρέπουν στις κοινότητες αυτές, στα σχολεία τους, στην παιδεία τους, να διδάσκονται το ιερό Ευαγγέλιο ή οποιοδήποτε άλλο ιερό κείμενο που έχει σχέση με την Ορθοδοξία ή άλλο θρήσκευμα, πέρα από το δικό τους; Ασφαλώς και όχι. Στην Ορθόδοξη Ελλάδα γιατί επιβάλουν στην παιδεία μας, στα δημόσια σχολεία στα οποία εμείς εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας,  διδάσκονται αλλοιωμένα τα νοήματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Είναι ή δεν είναι αυτό διάκριση, ρατσισμός ή ενδεχομένως και καταπίεση εναντίον όλων των Ορθοδόξων Ελλήνων πολιτών;
          Θα περίμενε κανείς, ιδιαίτερα στις κρίσιμες αυτές ημέρες της πνευματικής και οικονομικής κρίσης, όπου ο λαός μας συνθλίβεται από παντού, η πατρίδα μας καταποντίζεται και βουλιάζει, να ακούσει από την πολιτική ηγεσία του τόπου λόγια ενθαρρυντικά, λόγια προοπτικής, λόγια αισιόδοξα που θα στηρίξουν τον Έλληνα πολίτη. Αντιθέτως, ο Υπουργός Παιδείας -ίσως εν αγνοία του- μαίνεται κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατά της μακρόχρονης και αιώνιας συμπόρευσης Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, μια συμπόρευση το αποτέλεσμα της οποίας απεδείχθη από την ιστορία, σωτήριο για τον τόπο ετούτο.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία σε όλες τις δύσκολες στιγμές που γνώρισε το έθνος και το γένος των Ελλήνων, είχε το ρόλο της μάνας, της προστάτιδας. Ήταν αυτή που σκέπασε, στήριξε και ελευθέρωσε το έθνος αυτό. Θα ήθελα να ρωτήσω -πολύ καλοπροαίρετα- τον Υπουργό, αλλά και κάθε πολιτικό που βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, ακόμη και τους δημοσιογράφους που κατά καιρούς -ίσως δίχως να το καταλαβαίνουν- καταφέρονται εναντίον της Εκκλησίας.
Γιατί τόση εμπάθεια κατά της Εκκλησίας; Τόσο κακό έκανε η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα;
         Πιθανόν αγνοούν οι παραπάνω ότι, εάν δεν υπήρχαν τα Ορθόδοξα μοναστήρια σε όλους τους αιώνες του Χριστιανισμού, εντός και εκτός Ελλάδος, δε θα γνωρίζαμε σήμερα τίποτα για τον Αριστοτέλη, το Σωκράτη, το Θουκυδίδη και όλους τους Έλληνες συγγραφείς, φιλοσόφους και ποιητές. Η Ορθόδοξη Εκκλησία κράτησε και «έσωσε» τα ελληνικά γράμματα. Πέρα από τη διάσωση των αρχαίων ελληνικών συγγραμμάτων, τα μοναστήρια ήταν αυτά που ως «κρυφά σχολειά» ανέλαβαν την ευθύνη της διατήρησης της γλώσσας, την εκμάθηση της ελληνικής, της αρχαίας ελληνικής, στα σκλαβωμένα επί αιώνες ελληνόπουλα, πολλά από τα οποία αποτέλεσαν τους ήρωες του 1821, τους Έλληνες επιστήμονες και λόγιους της ομογένειας, τους έμπορους, τους ναυτικούς και τους εφοπλιστές, αγωνιστές και χρηματοδότες του αγώνα των Ελλήνων, του αγώνα για τη λευτεριά. Η σχέση της Εκκλησίας και της Ορθόδοξης παράδοσης με την ελληνική γλώσσα και την παιδεία είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη ιστορικά. Ένα ζωντανό παράδειγμα που βιώνουμε σήμερα αναφορικά με τη σχέση της Εκκλησίας και της ελληνικής γλώσσας, είναι όταν κάποιοι Χριστιανοί έρχονται μέσα στην εκκλησία -οιαδήποτε Ελληνορθόδοξη Εκκλησία- για να προσευχηθούν ή για να λειτουργηθούν, πολλές φορές ομολογούν ότι δεν καταλαβαίνουν αυτά που ακούν μέσα στους ιερούς αυτούς χώρους. Γιατί συμβαίνει άραγε αυτό; Γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία, εδώ στην Ελλάδα, συνεχίζει διαχρονικά και αδιασάλευτα να χρησιμοποιεί και να μιλά τη γλώσσα την Ελληνική. Όπως λοιπόν τότε, έτσι και σήμερα η Εκκλησία έχει την ευθύνη, ανεξαρτήτως πολιτικών συνθηκών, να φροντίζει και να προνοεί για τη διάσωση του πολιτισμού, των γραμμάτων και της γλώσσας, για τα θέματα εν γένει της Παιδείας. Ως εκ τούτου, οφείλουμε να σεβόμαστε τη θέση της. Αντ΄ αυτού, οι σημερινοί πολιτικοί αγνοούν το λόγο της και υποτιμούν το έργο της. Με λύπη ενημερωθήκαμε για τις αλλαγές στη διδακτέα ύλη και στο χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, που αποτελεί τη βάση της ελληνικής μας παιδείας. Η διδασκαλία του δόγματος, της πίστεως μας, μετατρέπεται σε μάθημα γνώσης και κουλτούρας άλλων λαών και θρησκευμάτων και μάλιστα ακραίων και αντιχριστιανικών. Αυτά τα οποία με θυσίες διέσωσε η Εκκλησία σε δύσκολα χρόνια υποτέλειας, σήμερα οι φιλελεύθεροι ηγέτες της χώρας, τα καταργούν απερίσκεπτα και επιπόλαια.
Αγνοούν άραγε οι σύγχρονοι πολιτικοί την προσφορά της Εκκλησίας μας στα 400 και πλέον χρόνια σκλαβιάς υπό των Οθωμανών; Τη συμπαράσταση, τη συνοχή, την αγάπη που έδωσε η Εκκλησία στους σκλαβωμένους Έλληνες και τη στήριξη στην Επανάσταση του 21; Την προσφορά της Εκκλησίας τους Βαλκανικούς Πολέμους; Την προσφορά της Εκκλησίας στη Μικρασιατική Καταστροφή; Την προσφορά της Εκκλησίας στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο;
Προφανώς και δεν αγνοούν το βαρυσήμαντο ρόλο που έπαιξε η Εκκλησία στο βάθος των αιώνων της ελληνικής ιστορίας και προφανώς γνωρίζουν τα όσα ταυτίζουν την Ορθοδοξία με τον Ελληνισμό. Μήπως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μάχονται ενάντια στην Εκκλησία; Μήπως μαχόμενοι την Εκκλησία, σβήνουν από τη μνήμη μας όλα όσα αυτή διέσωσε; Μήπως μάχονται εναντίον της ιστορικής μνήμης, εναντίον των αγώνων των Ελλήνων, εναντίον του πολιτισμού, της γλώσσας, των γραμμάτων; Μήπως τελικά μάχονται ενάντια στο έθνος, στο γένος των Ελλήνων, στον ίδιο τον Ελληνισμό; Μήπως υποτιμώντας το ρόλο της, υποσκελίζοντας τη θέση και αλλοιώνοντας τη σχέση της με τον ελληνικό λαό, αποδυναμώνουν την ίδια την πατρίδα μας; Η Εκκλησία, η Ορθόδοξη πίστη, συνυφασμένη με τα ελληνικά γράμματα, την παιδεία, τον πολιτισμό, αποτελεί τη ψυχή του τόπου. Μήπως με μία κίνηση «ματ» κατά της Εκκλησίας, καταφέρνουν όσα δεν κατάφεραν στο παρελθόν οι επίδοξοι κατακτητές αυτού του λαού;
Προκλητικοί είναι απέναντι και στο σημερινό έργο της Εκκλησίας. Η Εκκλησία τρέφει και στηρίζει εκατομμύρια των Ελλήνων που στην εποχή μας δε διαθέτουν ούτε τα προς το ζην. Το «αόρατο» στα μάτια τους κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, στηρίζει εκατομμύρια οικογενειών, νέων και γηραιών ανθρώπων που βρίσκουν παρηγοριά στα προβλήματα τους. Η υποστήριξη που λαμβάνουν νέα ζευγάρια των οποίων οι σχέσεις κλυδωνίζονται, η αποτροπή διαζυγίων, η αποτροπή αμβλώσεων, η ενδυνάμωση των οικογενειακών δεσμών, αποτελούν μόνο μέρος του ρόλου της Εκκλησίας στις μέρες μας. Νεαρά παιδιά απαιχμαλωτίζονται από εξαρτήσεις και τοξικές ουσίες, εγκαταλελειμμένοι συνάνθρωποι μας αποφυλακίζονται και επανεντάσσονται στην κοινωνία, ψυχικά κλονισμένοι, ταλαιπωρημένοι και κουρασμένοι βρίσκουν καταφύγιο στους κόλπους της. Κι όλα αυτά με την πρόνοια, το έργο αγάπης και στοργής της Εκκλησίας που εξακολουθεί να αγωνίζεται για τη στήριξη του ελληνικού λαού.
Εφόσον ούτε τυφλοί είναι, ούτε κωφοί, τότε δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Όσοι καταφέρονται κατά της Εκκλησίας είναι ή εμπαθείς σε κακότητα, ή σε διατεταγμένη υπηρεσία κατά του ιερού, για την Ελλάδα και την ανθρωπότητα, έργου του θεσμού της Εκκλησίας.
Από την άλλη πλευρά, βλέπω Αρχιερείς της κρατικής Εκκλησίας να αντιμετωπίζουν με αγώνα και με πόνο την εξέλιξη αυτή των τελευταίων ημερών. Σίγουρα είναι καθήκον και υποχρέωσή τους να αντισταθούν στις υπουργικές «προκλήσεις» των ημερών μας. Θα ήθελα όμως να ρωτήσω τους Αρχιερείς της κρατικής Εκκλησίας το εξής: Τώρα αντιλήφθηκαν το πρόβλημα; Τώρα συνειδητοποίησαν ότι πρέπει να αντιδράσουν; Τόσα χρόνια δεν έβλεπαν τι επρόκειτο να συμβεί;
Ασφαλώς, δε θα πάρω απάντηση. Θέλω ωστόσο -χωρίς καμιά κριτική διάθεση- να πω κάποια πράγματα όπως ακριβώς τα αισθάνομαι και τα οποία πρέπει επιτέλους να αποτυπωθούν.
            Πριν από 92 χρόνια -με άγνωστα τότε για τον ευρύ Ελληνορθόδοξο λαό κίνητρα οι διοικούντες της κρατικής Εκκλησίας, <<χάλασαν>> το ημερολόγιο. Επέτρεψαν να γίνει η αρχή για μια σειρά από καινοτομίες που σε βάθος χρόνου θα αλλοίωναν την Ορθόδοξη παράδοση μας και θα οδηγούσαν μοιραία την επίσημη πλέον  Εκκλησία της Ελλάδος προς τη Δύση. Δίχασαν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό σε νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες, αποδυνάμωσαν την συνοχή του ποιμνίου της Εκκλησίας, του κόσμου, τη σύμπνοια και την αλληλεγγύη που βασίζεται στη μία και αναλλοίωτη πίστη.
Εκείνοι, οι εκπρόσωποι της κρατικής Εκκλησίας ήταν που καταδίωξαν με μανία, αυτούς που τότε με αυτοθυσία στήριζαν, όσα τώρα οι ίδιοι προσπαθούν -φοβούμαι μάταια- να σώσουν. Με δικές τους αποφάσεις και εντολές ο Ελληνορθόδοξος πιστός λαός διώχθηκε, απολύθηκε από δουλειές, αποβλήθηκε από σχολεία, απομονώθηκε και έχασε ακόμη και βασικά κοινωνικά δικαιώματα. Μαζί με το λαό βέβαια βασανίστηκε, φυλακίστηκε, εξορίστηκε, αποσχηματίστηκε, εξευτελίστηκε και ο Ιερός Κλήρος των Γνησίων Ορθοδόξων. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που όργανα της κρατικής εξουσίας τότε -σα να λέμε των σημερινών Υπουργείων- υπό τις κατευθύνσεις της κρατικής Εκκλησίας, ξύριζαν και αποσχημάτιζαν υπερήλικες Ιερείς της Εκκλησίας μας, αλλά και νέους, αγνούς και ιδεολόγους κληρικούς. Κι όλα αυτά τα δεινά, για έναν και μόνο λόγο. Επειδή ήθελαν να κρατήσουν την αιώνια παράδοση των Πατέρων και των Αγίων της Εκκλησίας, επειδή αντιστάθηκαν στη νέα προς τη Δύση κατεύθυνση και σε όλα όσα αυτή συνεπάγονταν, επειδή αντέδρασαν στην αρχή του κακού, του κακού που οι τότε εκπρόσωποι της κρατικής Εκκλησίας επέτρεψαν να μας κατασπαράξει και που τώρα οι ίδιοι παλεύουν με κόπο να αναχαιτίσουν.
Έδιναν τότε εντολές να σφραγίζουν και να γκρεμίζουν Ναούς των Γνησίων Ορθοδόξων και να ποδοπατούν τα Άγια Σκεύη.
           Εκείνοι, σε συνεργασία με τα τότε Υπουργεία, εδίωκαν Χριστιανούς και διέλυαν τις πνευματικές συνάξεις τους με βάναυσες επιθέσεις, με καυτά νερά κι άλλα απάνθρωπα μέσα. Έξω από την ίδια τη Μητρόπολη των Αθηνών, με δική τους εντολή, πραγματοποιούνταν κατάφορες ασχήμιες εναντίον απλών Ορθοδόξων Χριστιανών. Τονίζω, με δική τους απόφαση και εντολή και επαναλαμβάνω σε συνεργασία με την τότε κρατική εξουσία.   
           Το 1924 ο κόσμος φώναζε «μας Φράγκεψαν, μας πάνε στη Δύση και στον Πάπα, θέλουν να σβήσουν την Ορθοδοξία από την ψυχή μας, να βγάλουν τα γράμματα και τη γλώσσα μας από την πατρίδα μας». Αυτούς που τότε προέβλεψαν το κακό, εκείνοι τους ονόμασαν Παλαιοημερολογίτες, τους χλεύασαν και τους απομόνωσαν. Και ρωτώ, τώρα τι φωνασκούν, τι ακριβώς θέλουν, τι περιμένουν;
Είναι άξιο απορίας πώς μέχρι αυτή τη στιγμή δε τους έχει προβληματίσει το κακό το οποίο εκείνοι έχουν κάνει οι ίδιοι στην Εκκλησία και στη χώρα με την παναίρεση του Οικουμενισμού. Εξισώνουν την  Ορθόδοξη Εκκλησία με τους αιρετικούς. Ανέχονται την επικοινωνία με Αρχιερείς, που συλλειτουργούν και συμπροσεύχονται με Αγγλικανούς, Λατίνους και Μονοφυσίτες. Αυτό αποδεικνύει ότι δε σέβονται τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι στεντόρεια τη φωνή φωνάζουν διαχρονικά «εκείνος που επικοινωνεί με τον ακοινώνητο, είναι ακοινώνητος»! Ακόμη και τώρα, την ύστατη αυτή στιγμή, τους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς που αντιστέκονται στις οικουμενιστικές κινήσεις, τους υποτιμούν και τους θεωρούν εκτός Εκκλησίας και σχισματικούς, ενώ εκείνοι επικοινωνούν με τους αιρετικούς.
Επιτρέπουν να ορκίζονται στο ιερό Ευαγγέλιο, μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο πολιτικοί ενώ γνωρίζουν ότι βρίσκονται στην Μασονία, ότι ψήφισαν αντιχριστιανικούς και κατά της πατρίδος νόμους. Συνεργάστηκαν και εξακολουθούν  να συνεργάζονται με ανθρώπους οι οποίοι ξεπούλησαν τη χώρα, ενώ παράλληλα αντιδρούν. Καλά κάνουν. Όμως φοβούμαι πως η στάση τους χαρακτηρίζεται ως βραδείας αντιδράσεως, χλιαρής αντιστάσεως, ετεροχρονισμένη, παθητική, ίσως και οξύμωρη, έως και μάταιη!
          Θυμίζουν την ιστορία με τη μαμά χταποδίνα και το μικρό της χταποδάκι. Πιάσανε το χταποδάκι και λέει στη μαμά του «μαμά με πιάσανε, παιδί μου είμαι κοντά σου», «μαμά με σβουρίζουν, ναι παιδί μου είμαι κοντά σου», «μαμά με βάλουν στο τσουκάλι, είμαι κοντά σου παιδί μου», «μαμά με βάλανε στο πιάτο, είμαι κοντά σου παιδί μου», «μαμά με κόψανε, μα σου είπα είμαι κοντά σου παιδί μου», «μαμά με μασάνε και με τρώγουν, είμαι κοντά σου λέω». «Μαμά πίνουν με κρασί. Αχού! Έχασα το παιδάκι μου».  Όλοι γνωρίζουμε ότι με το κρασί και το ξύδι λύνονται τα νεύρα του χταποδιού. Η χταποδίνα, τότε είπε -δυστυχώς πολύ αργά- ότι έχασα το παιδί μου.  Το ίδιο συμβαίνει στην Ελλάδα μας με όλα όσα έχουν γίνει κατά καιρούς από όλους αυτούς τους αρνησίχριστους και απάτριδες, οι οποίοι δεν ήρθαν για να υπηρετήσουν Ελλάδα και Έλληνες,  αλλά για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα και ιδία οφέλη. Οι Αρχιερείς της κρατικής Εκκλησίας και τότε τους ευλογούσαν και αργότερα και μέχρι πρότινος.
Θα αναφερθώ σε κάτι το οποίο πληροφορήθηκα πρόσφατα και προσωπικά με έχει συγκλονίσει. Δύο κορίτσια, ελληνόπουλα από τη Θράκη, ηλικίας 13 και 14 χρόνων, Α και Β Γυμνασίου, παιδιά οικογενειών και όχι παραμελημένα ή ορφανά, σήμερα κουβαλούν στις πλάτες τους, 7 και 9 εκτρώσεις αντίστοιχα. Αναρωτιέμαι, όταν επιτρέπουμε να συμβαίνουν τέτοια τραγικά φαινόμενα στον τόπο μας, όταν τα παιδιά της πατρίδος μας υφίστανται αυτή την απανθρωπιά, όταν επιτρέπουμε το ποδοπάτημα των ψυχών τους και την κατακρεούργηση της σάρκας τους, όταν δεν έχουμε ως έθνος τη στοιχειώδη παιδεία και ικανότητα να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας σαν παιδιά, την ίδια στιγμή, κάποιοι στο Υπουργείο Παιδείας, δήθεν προοδευτικοί, ασχολούνται με τη θρησκειολογία και την κατάργηση των θρησκευτικών στα σχολεία!
Την ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση την έχουμε όλοι. Πρωτίστως εμείς οι ποιμένες, γιατί δυστυχώς δεν είμαστε φως και φωτεινά παραδείγματα για τον κόσμο, όπως θέλει ο Χριστός μας. Δευτερευόντως όμως ευθύνεται κι ο λαός, ο οποίος εν γνώση του τόσα χρόνια ψήφιζε και ψηφίζει μεροληπτικά πολιτικούς οι οποίοι δεν υπηρέτησαν και δεν υπηρετούν τον τόπο αυτό, ως οφείλουν.
Η μόνη ελπίδα, η μόνη παρηγοριά, το μόνο στήριγμα είναι το φωτεινό πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και όλων των Αγίων. Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, μετά την ένδοξη Ανάσταση του Χριστού μας, συμπορεύθηκαν μαζί μας, στους πόνους, στους αγώνες, στις λύπες, στις διώξεις, στις εξορίες, στους κατατρεγμούς.
Να κλείσουμε τα αυτιά μας στις Σειρήνες, να συσπειρωθούμε, να επιστρέψουμε από το Βορρά, το Νότο, την Ανατολή, τη Δύση και από κάθε λογής επιρροές που έχει δεχτεί αυτός ο τόπος. Να ξανά αγαπήσουμε τη γλώσσα μας, να γνωρίσουμε καλά την ιστορία μας, να τιμήσουμε τον πολιτισμό μας.
Να εργαστούμε όλοι με συνέπεια για να επανέλθει η Ορθόδοξη Ελλάδα μας στη θέση και στο ύψος που της αξίζει και της ανήκει.
Μόνο η συνοχή, η ενότητα και η αλληλεγγύη θα μας βοηθήσουν, εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Και για τους πολιτικούς και για τους εκκλησιαστικούς ταγούς.
Επιστροφή στις ρίζες μας!
 ο Αττικής και Βοιωτίας Χρυσόστομος

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ (Ἃγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)


Ο πύργος της Βαβέλ! Διαβάσατε στην Αγία Γραφή για τον πύργο της Βαβέλ; Έλκος της γης! Έλκος της ανθρωπότητας μετά τον κατακλυσμό του Νώε. Όσο οι άνθρωποι ήταν ανήθικοι πριν τον Κατακλυσμό τόσο μετά τον Κατακλυσμό ήταν άθεοι. Πότε πρόλαβαν; Πότε πρόλαβαν να ξεχάσουν το Θεό, οι απόγονοι του Νώε; Ο Νώε ήταν ο μοναδικός που σώθηκε από το Θεό μετά τον Κατακλυσμό, λόγω της πίστης του και της δικαιοσύνης του. Ο Κατακλυσμός, η τιμωρία του Θεού δεν βοήθησε καθόλου τους απογόνους του Νώε; Βοήθησε κάποιους -ποτέ ο κόσμος δεν ξέμεινε από δίκαιους ανθρώπους- αλλά πολλούς δεν τους βοήθησε. Τότε αυτοί οι πολλοί αποφάσισαν να χτίσουν τον πύργο της Βαβέλ για να δοξαστούν, λέγοντας τα εξής: Ας χτίσουμε για τον εαυτό μας πόλη και πύργο του οποίου η κορυφή θα φτάνει μέχρι τον ουρανό, για να δοξαστούμε προτού διασκορπιστούμε στη γη (Γεν. 11,4).
Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Όταν έλεγαν πως θα χτίσουν την πόλη, σημαίνει πως ήθελαν να ρυθμίσουν όλη την προσωπική, και την κοινωνική ζωή τους χωρίς την ευλογία του Θεού. Όταν είπαν πως θα χτίσουν πύργο μέχρι τον ουρανό, έδειξαν πείσμα στον ουράνιο Θεό, εμπιστευόμενοι περισσότερο τις δυνάμεις τους παρά Αυτόν. Όταν είπαν για να δοξαστούμε, σημαίνει πως επιθύμησαν να δοξαστούν ανάμεσα στους ανθρώπους, επιθύμησαν να τους θαυμάζουν οι άνθρωποι, επιθύμησαν οι άνθρωποι να υποκλίνονται μπροστά τους. Όταν είπαν να μη διασκορπιστούν, αυτό σημαίνει πως ήθελαν να τακτοποιήσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τη θέλησή τους και σύμφωνα με τα σχέδιά τους, μη δίνοντας σημασία στο θέλημα του Θεού και στην πρόνοια του Θεού. Με μία λέξη: Όλα τα έκαναν για τη δική τους δόξα σε πείσμα του Θεού.
Αν θέλετε να ξέρετε, τι όψη είχαν αυτοί οι απόγονοι του δίκαιου Νώε, οι οποίοι τόσο γρήγορα ξέχασαν το Θεό, γυρίστε από την Ανατολή στη Δύση και κοιτάξτε το σύγχρονο πύργο της Βαβέλ. Οι στόχοι του χτισίματος του ασιατικού πύργου της Βαβέλ και του σύγχρονου πύργου είναι ολόιδιοι. Η ίδια αρρώστια και στους παλιούς και στους σύγχρονους χτίστες: Η απομάκρυνση από το Θεό. Το κίνητρο και στις δύο περιπτώσεις ήταν: Προσωπική και εθνικιστική δόξα, εναντίωση στο Θεό και στους ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό. Οι στόχοι του χτισίματος ήταν: Να κάνουν τους εαυτούς τους θεούς, να ρυθμίζουν τα πάντα με τη λογική, χωρίς να δίνουν καμία σημασία στον Δημιουργό τους.
Τέσσερις είναι οι τοίχοι του νέου πύργου της Βαβέλ: Ο πρώτος τοίχος είναι η επιστήμη, ο δεύτερος είναι η βιομηχανία, ο τρίτος τοίχος είναι η πολιτική και οτέταρτος τοίχος είναι ο εγωκεντρισμός.
Και οι τέσσερις τοίχοι δεν έχουν την ευλογία του Θεού και είναι ενάντια στο Θεό. Είναι σκοτεινοί σαν νύχτα χωρίς αστέρια και φεγγάρι. Σ’ αυτό τον πύργο κατοικούν κάποιοι σκοτεινοί άνθρωποι στους οποίους το σκοτάδι είναι πιο αγαπητό και από το φως. Από οποιαδήποτε πλευρά του πύργου και να σταθείτε, θα ακούσετε να φιλονικούν.
Μπροστά στον τοίχο των επιστημόνων θα ακούσετε παραμύθια για τον κόσμο και τον άνθρωπο και τόση φασαρία που θα βιαστείτε να φύγετε μακριά.
Αν βρεθείτε στον τοίχο της βιομηχανίας, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν. Θα δείτε την ανοησία που υπάρχει στην αχρείαστη παραγωγή και καβγάδες όσον αφορά την εργασία και την αμοιβή της. Τα αυτιά σας θα πονέσουν.
Αν βρεθείτε μπροστά από τον τοίχο της πολιτικής, πάλι θα ακούσετε να καυγαδίζουν. Θα δείτε την ανοησία του κάθε πολιτικού, που προσπαθεί με αδικίες σε βάρος άλλων κομμάτων να προχωρήσει το δικό του κόμμα και με αδικίες σε βάρος άλλων λαών να δοξαστεί ο λαός του. Ο καθένας ψάχνει τη δική του ανάσταση πάνω από τον τάφο του άλλου, τη δική του ευτυχία πάνω στην ατυχία του άλλου. Και να μη μιλάμε για τους καυγάδες των πολιτικών. Γι’ αυτούς χρησιμοποιούνται κάθε μέρα βαγόνια χαρτιού για να τυπωθούν εφημερίδες, οι οποίες γράφουν για τις κενοδοξίες, τις υποκρισίες και τους καυγάδες τους.
Στο τέλος, αν πλησιάσετε στον τέταρτο τοίχο, πάλι θα ακούσετε να φιλονικούν. Θα δείτε την ανοησία, επειδή ο εγωκεντρισμός από μόνος του είναι η πιο σκοτεινή ανοησία, η αιτία πολλών καβγάδων μεταξύ των ανθρώπων και των λαών. Εδώ θα δείτε τον εγωκεντρισμό σ’ όλες τις μορφές του και μ’ όλες τις ονομασίες του: Προσωπικός, ομαδικός, βιομηχανικός, πολιτικός, κομματικός και εθνικιστικός. Σκοτάδι χωρίς ούτε μία ακτίνα του ηλίου. Φιλονικίες χωρίς τέλος. Όλη η ζωή σ’ αυτόν τον πύργο είναι ζωή χωρίς παιδεία, χωρίς χαρά, χωρίς νόημα, χωρίς αγάπη. Έρχεται στον άνθρωπο η επιθυμία να φωνάξει: Φύγετε τρέχοντας από αυτή τη γη που την παράτησε ο Θεός και την καταράστηκε.
Οι χτίστες δεν μπόρεσαν να τελειώσουν τον παλιό πύργο της Βαβέλ. Δεν τους άφησε ο Θεός, τους μπέρδεψε τη γλώσσα και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο. Γι’ αυτό το λόγο παράτησαν τη δουλειά τους και διασκορπίστηκαν σ’ όλο τον κόσμο, όπως το ήθελε ο Θεός. Και έτσι πραγματοποιήθηκε το θέλημα του Θεού και όχι το θέλημα των στενοκέφαλων και σκοτεινών ανθρώπων, των απογόνων του Νώε.
Αδερφοί μου, δεν βλέπετε πώς ο Θεός μπέρδεψε τις γλώσσες και στους χτίστες του νέου πύργου της Βαβέλ; Κανένας, κανέναν δεν καταλαβαίνει.Καθένας δικαιολογεί μόνο τον εαυτό του και κατακρίνει τους άλλους. Ο καθένας αντιμάχεται το Χριστό και τον πλησίον του. Μπορεί μία τέτοια πόλη να επιβιώσει; Μπορεί ένας τέτοιος πύργος να φτάσει μέχρι τον ουρανό; Με τίποτε. Ο πύργος γκρεμίζεται και η πόλη ερημώνει. Πραγματοποιείται το θέλημα του Θεού και όχι το θέλημα του ανθρώπου. Όταν ο Θεός θα θελήσει, τότε θα σηκωθούν όλοι οι λαοί του κόσμου εναντίον αυτού του νέου πύργου της Βαβέλ και θα έρθουν να τον καταστρέψουν συθέμελα.
Και όπως όλος ο κόσμος γελάει, διαβάζοντας την ιστορία για το χτίσιμο του πρώτου πύργου της Βαβέλ λέγοντας: Παρ’ όλο που είχανε το παράδειγμα του προπάτορά τους, του δίκαιου Νώε, δεν ακολούθησαν το δρόμο του. Έτσι θα γελάνε και οι μελλοντικές γενιές με τους λαούς του σύγχρονου πύργου της Βαβέλ και θα λένε: Είχανε το Χριστό, το Ευαγγέλιο, την Εκκλησία, τους άγιους ανθρώπους του Θεού, τους προπάτορές τους, αλλά δεν ακολούθησαν το παράδειγμά τους. Αντίθετα τους γύρισαν την πλάτη και μιμήθηκαν το παράδειγμα των άθεων χτιστών του πρώτου πύργου της Βαβέλ. Έτσι ο Θεός τους χτύπησε και τους τιμώρησε. Δόξα και αιώνια ευχαριστία. Αμήν.
(ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ “ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ. ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”)

Πηγή:alopsis.gr

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

ΠΩΣ ΜΕΤΑΒΛΗΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ





*Ένα από τα καλύτερα και περιεκτικότερα κείμενα που έχουμε διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Διαβάστε το και θα καταλάβετε το γιατί!

«Αν ένας λαός βυθιστεί σε μεγάλη πνευματική σύγχυση αποδέχεται πιο εύκολα την ιδεολογία αντικατάστασης, σε αντίθεση με άλλον λαό, στον οποίον η έντονη πίστη και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν έναν απόρθητο προμαχώνα» – (J.P. Μorin Commandant SECTARUS, κεφ. 9: Η Ψυχοπολεμολογία και κεφ. 10: Η χειραγώγηση των λαϊκών μαζών, σ.σ. 201-218)

«Ο άνθρωπος είναι ψυχο-διασπάσιμος και ο τεχνικός της αποσταθεροποίησης θα του προσφέρει τα υλικά της ζύμωσης που θα επισπεύσει την σήψη των ιδεολογικών του πεποιθήσεων» -Commandant J.P. Μorin

Της Δάφνης Βαρβιτσιώτη, από το εξαιρετικό βιβλίο «“ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ”- Εξέλιξη ή Χειραγώγηση;» (αποσπάσματα σελ. 85-100)* Θα σας θυμίσω ότι, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμείς οι Έλληνες, που προασπισθήκαμε τα σύνορά μας από την επίθεση των δυνάμεων του Άξονα, έστω και αν στο τέλος καμφθήκαμε, ήμασταν οι ήρωες της υφηλίου. Τότε, οι πάντες υποκλίνονταν στις δικές μας αξίες, στα δικά μας ιδανικά, στις δικές μας αρετές. Τότε, ο Ουίνστων Τσώρτσιλ είχε πει: «Τώρα δεν θα λέμε πια ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».

Και ενώ, ως πολίτες, ήμασταν απίστευτα φτωχοί και η χώρα μας ήταν ρημαγμένη, είχαμε ως πρότυπα τον Ήρωα, τον Φιλόσοφοκαι τον Άγιο και ήμασταν πλούσιοι σε φιλότιμο, αυτοσεβασμό και υπερηφάνεια, διότι είχαμε αποδείξει ότι ήμασταν άξιοι, γενναίοι και ανδρείοι, δηλαδή αντάξιοι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, συνεχιστές της δοξασμένης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και απόγονοι των Ηρώων του 1821. Με άλλα λόγια, τότε είχαμε βαθειά ριζωμένη την αυτοσυνειδησία του Έλληνα.

Λίγα χρόνια αργότερα, εν καιρώ ειρήνης, αρχίσαμε να ακούμε ότι είμαστε Νεοέλληνες και ότι, ως Νεοέλληνες, είμαστε περιορισμένων αντιλήψεων, ηθικιστές, σεξουαλικά καταπιεσμένοι και καταπιεστικοί, προσκολλημένοι στο παρελθόν, γεμάτοι προλήψεις, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες, σωβινιστές, ανάγωγοι, βρώμικοι, καλοπερασάκηδες, τεμπέληδες. Μας είπαν ότι έπρεπε πλέον να γίνουμε «προοδευτικοί», «ριζοσπαστικοί», «εξελιγμένοι», ότι έπρεπε οπωσδήποτε να αποκτήσουμε «ευρύτητα πνεύματος» και να γίνουμε «επιτέλους» Ευρωπαίοι. Τότε, βάλαμε νερό στο κρασί των άξιων μας, βάλαμε κατά μέρος τα ιδανικά μας και υποκλιθήκαμε ενώπιον της «ανώτερης» Ευρώπης και των «εξελιγμένων» άξιων της. Έτσι,σχετικοποιήσαμε την ηθική μας, εγκαταλείψαμε το φιλότιμο μας και προσπαθήσαμε να εξευρωπαϊσθούμε και, κυρίως, να πλουτίσουμε.

Η Πρώτη Μεταβολή

Τότε, υποστήκαμε την πρώτη μεταβολή στην ψυχοσύνθεση και την αυτοσυνειδησία μας.
Αλλάζοντας, προκειμένου να μοιάσουμε στο πρότυπό μας, τον Ευρωπαίο, όντως αποκτήσαμε την αυτοσυνειδησία τού Νεοέλληνα. Δηλαδή αποκτήσαμε, άθελά μας, την αυτοσυνειδησία ενός τύπου ανθρώπου με τεράστιο σύμπλεγμα εθνικής και πολιτιστικής κατωτερότητας.

Ως υπό διαμόρφωσιν Ευρωπαίοι, κάναμε προσπάθειες να «κατανοήσουμε» τα μέχρι πρότινος ακατανόητα και αδιανόητα, όπως, π.χ., τούς λόγους για τους οποίους μπορεί να είναι πράξεις αποδεκτές ο βανδαλισμός καταστημάτων ή ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ή το κάψιμο της Σημαίας, ή ότι υπάρχουν και «μαλακά» ναρκωτικά, ή ότι η έκλυση ηθών, δηλαδή ο πανηδονισμός, ο διαστροφικός ερωτισμός, ή η ομοφυλοφιλία, αποτελούν αποδείξεις «προοδευτικότητας», ή ότι τα κίνητρα του Ιούδα μπορεί να ήταν αγαθά κ.ο.κ.. Βέβαια, εξακολουθούσαμε να μην τα κατανοούμε, αλλά αφού μας διαβεβαίωναν ότι αυτά οι Ευρωπαίοι τα καταλαβαίνουν, εμείς σωπαίναμε. Τότε, μας είπαν ότι η γλώσσα μας έπρεπε να «εξελιχθεί» σε ό,τι αφορά στην ορθογραφία και την γραμματική της και, ενθουσιασμένοι, το δεχθήκαμε! Αργότερα, με μεταμεσονύχτια τροπολογία της αφαίρεσαν τα πνεύματα και δύο από τους τρεις τόνους της. Και το δεχθήκαμε! Από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο μας δόθηκαν νέα «εξελιγμένα» πρότυπα ζωής και συμπεριφοράς. Και τα υιοθετήσαμε!


Η Δεύτερη Μεταβολή

Παρ’ όλα ταύτα, η κατάσταση όχι μόνον δεν βελτιώθηκε, αλλά επιδεινώθηκε. Μας πληροφόρησαν ότι, ως λαός, δεν ήμασταν μόνο αγράμματοι, απαίδευτοι, ωχαδελφιστές, οπισθοδρομικοί, απολίτιστοι, σκληροί με τα ζώα, «προγονόπληκτοι», αλλά και «αντιδραστικοί», «δογματικοί», «σκοταδιστές», «θρησκόληπτοι», «μεσαιωνικοί», «φανατικοί», «μισαλλόδοξοι» και, τελευταίως, «εικονολάτρες», «φονταμενταλιστές» και «ταλιμπάν». Παρά το γεγονός ότι βοηθήσαμε με κάθε τρόπο τα πρώτα κύματα λαθρομεταναστών, μας αποκάλεσαν «ρατσιστές», μάς είπαν ότι είμαστε «ξενοφοβικοί» και εθνικιστές και ότι, ως εκ τούτου, είμαστε «εθνο-φυλετιστές», άρα αιρετικοί. Μας κατηγόρησαν και ως «φασίστες», ως «καταπιεστές μειονοτήτων» – εθνικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών. 

Οι κατηγορίες αυτές μας έστελναν το υποσυνείδητο μήνυμα ότι εξακολουθούσαμε να παραμένουμε Νεοέλληνες, ότι, δηλαδή, δεν είχαμε γίνει ακόμα σωστοί Ευρωπαίοι. Όχι μόνον πιστέψαμε τις κατηγορίες, αλλά – ξεχνώντας την πολύ σοφή λαϊκή ρήση, περί του τι συμβαίνει σε όποιον δεν παινεύει το σπίτι του – αρχίσαμε να αυτοκατηγορούμεθα ως λαός. Συγχρόνως, προσπαθήσαμε να «διευρύνουμε» ακόμα περισσότερο τις αντιλήψεις μας, να «απελευθερωθούμε» ακόμα πιο δραστικά από όσα μάς έλεγαν ότι αποτελούσαν τις «προλήψεις», τις «προκαταλήψεις», τους «δογματισμούς», τους «φανατισμούς» και τις «αγκυλώσεις» μας.

Τότε, γυρίσαμε τελείως πια την πλάτη στον Έλληνα και υιοθετήσαμε έναν νέο τρόπο σκέψης, που κάποιοι μας παρουσίασαν ως ιδέες του Διαφωτισμού. Αγνοήσαμε τις προειδοποιήσεις της ορθόδοξης θεολογικής σκέψης, ότι δηλαδή ο Διαφωτισμός απορρίπτει τον Χριστιανισμό και θεοποιεί τον άνθρωπο. Έτσι, ενστερνισθήκαμε μια σκέψη που γνωρίζαμε ότι απορρίπτει τον ένα εκ των δύο πυλώνων του δυτικού πολιτισμού (αφού ο δυτικός πολιτισμός θεμελιώθηκε αφ’ ενός μεν, επί του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και, αφ’ ετέρου, επί του Χριστιανισμού). Τότε, ξεχάσαμε τον Ήρωα και, γυρίζοντας την πλάτη μας στον αρχαίο Φιλόσοφο, υποκλιθήκαμε σε ό,τι μας παρουσίασαν ως δυτικο-ευρωπαϊκή διανόηση, αφαιρέσαμε το καντήλι από τον Άγιο, τον βγάλαμε από το εικονοστάσι και τον μεταφέραμε στο σαλόνι, ως διακοσμητικό δείγμα βυζαντινής τέχνης (για να τον ξανα-θυμηθούμε ίσως μόνον ενώπιον ασθένειας ή θανάτου). Και περιμέναμε κάποιος να μας επαινέσει επιτέλους.

Όχι μόνο ουδείς μας επαίνεσε, αλλά οι κατηγορίες πολλαπλασιάσθησαν και εντάθηκαν. Με την διαφορά ότι άρχισαν πλέον να στρέφονται κατά του ιστορικού μας παρελθόντος. Παρα-ιστορικοί άρχισαν να λυμαίνονται τα ηλεκτρονικά και έντυπα Μ.Μ.Ε., διαχέοντας συκοφαντικές, ανιστόρητες ή μονομερείς εκδοχές της Ιστορίας μας. Το Μουσείο Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Στρασβούργο αρνήθηκε να συμπεριλάβει οτιδήποτε ελληνικό. Επιφανείς καθηγητές επέμεναν ότι προερχόμαστε από τούς ιστορικά ανύπαρκτους Ινδοευρωπαίους, ότι το αλφάβητό μας είναι φοινικικό και ότι είχε δίκιο ο Φλαμεράγιερ, ότι δηλαδή ουδεμία σχέση έχουμε με τους Αρχαίους Έλληνες. Ακόμα και από το εξωτερικό προσκλήθηκαν καθηγητές, προκειμένου να μας πουν ότι ο Φίλιππος ο Β’ ήταν, όπως και όλοι οι Αρχαίοι Έλληνες, ομοφυλόφιλος. Άλλοι ανέλαβαν να μας πληροφορήσουν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν μέθυσος, ομοφυλόφιλος, ιμπεριαλιστής καί – φυσικά – «σφαγέας των λαών». Επίσημα χείλη μας πληροφόρησαν ότι η Επανάσταση του 1821 έγινε από «κάτι ξυπόλυτους», που δεν εξετίμησαν την ήρεμη και ειρηνική ζωή των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας! Άλλοι ανέλαβαν να μας πληροφορήσουν ότι το 1821 έγινε από τούς Αλβανούς (!) ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν, κατ’ άλλους μεν, Αλβανός, κατ’ άλλους δε, δολοφόνος, ότι ο Μακρυγιάννης ήταν τοκογλύφος και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.
Η Τρίτη Μεταβολή

Ανυποψίαστοι αποδέκτες των μεθοδεύσεων αποδόμησης που χρησιμοποιεί ο Νέος Διαφωτισμός, έχοντας ήδη διαβρωμένη την αυτο-συνειδησία μας ως Νεοέλληνες, με αποτυχημένη την μετάλλαξή μας σε Ευρωπαίους, με αποσυντονισμένη την Λογική μας και με διαλυμένη την βούλησή μας, ήμασταν πλέον έτοιμοι να αποδεχθούμε αδιαμαρτύρητα οτιδήποτε. Έτσι, πιστέψαμε ότι«όλες οι θρησκείες είναι ίδιες», ότι «όλοι οι λαοί είναι ίδιοι», ότι «όλοι οι πολιτισμοί είναι ίδιοι», ότι τα σύνορα είναι δήθεν ευρωπαϊκή επινόηση του 19ου αιώνα. Πιστέψαμε επίσης ότι ουδέποτε υπήρξαμε ενιαίο Έθνος, αλλά ότι πάντα ήμασταν συνονθύλευμα εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, τις όποιες, όμως, οι ίδιοι καταπιέζουμε (!) και ότι, συνεπώς, οφείλουμε να ντρεπόμαστε. Η ντροπή και οι ενοχές άρχισαν να διαβρώνουν εντός μας οποιαδήποτε αυτοσυνειδησία, προς μεγάλη ικανοποίηση των φορέων τού Νέου Διαφωτισμού.
Αρχίσαμε, δηλαδή, να αμφισβητούμε το Ιστορικό μας παρελθόν και, στην συνέχεια, αρχίσαμε να το κατηγορούμε εμείς οι ίδιοι και, τέλος, ο ένας μετά τον άλλο να το απορρίπτουμε. Τότε, ήταν πού έσπασε μέσα μας και ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας της Ιστορίας που μας συνέδεε πνευματικά, συναισθηματικά και συνειδησιακά με το παρελθόν μας και με τα παλαιά πρότυπά μας: τον Ήρωα και τον Φιλόσοφο.

Γνώριζαν ότι, με την βοήθεια του Νέου Διαφωτισμού, είχαμε μεταβληθεί σε έναν τύπο ανθρώπου που, όπως λέει με κρυφή ειρωνεία ο Φουκουγιάμα, «αρκείται στο να παραμένει στο σπίτι του, αυτο-θαυμάζοντας την ευρύτητα του νου του και την έλλειψη φανατισμού του».

Πράγματι, στο βιβλίο του «Ο Τελευταίος Άνθρωπος στο Τέλος της Ιστορίας», το 1992, ο Φουκουγιάμα αναφέρεται στον σύγχρονο δυτικοευρωπαΐο ως σε έναν αποδυναμωμένο πλέον άνθρωπο και τον χαρακτηρίζει «άνθρωπο χωρίς σθένος» -εννοώντας, βέβαια «άνθρωπο χωρίς βούληση», αν όχι άνθρωπο εκφυλισμένο και παρηκμασμένο.

*ΚΟ: Το βιβλίο αυτό της Δάφνης Βαρβιτσιώτη, ιστορικού – αρχαιολόγου, είναι ένα συγκλονιστικό, αποκαλυπτικό βιβλίο που κυριολεκτικά «ρούφηξα» κάποιες ήσυχες ημέρες του φετινού Αυγούστου. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους όχι μόνο δεν θέλουν να «χειραγωγούνται», αλλά ενδιαφέρονται να έχουν εφόδια στη μάχη κατά του «νέου πολιτισμού» που μας θέλει ομογενοποιημένους – μαζοποιημένους, με μια συνείδηση προσαρμοσμένη προς τα ζητούμενα της παγκοσμιοποιημένης Νέας Εποχής.

**Ο Commandant J. P. Morin, είναι ταγματάρχης της γαλλικής αστυνομίας, από τους πρώτους που ασχολήθηκαν στη Γαλλία και παγκοσμίως με το φαινόμενο των σεκτών και ειδικότερα με την υποδούλωση ανθρώπων στις σέκτες μέσω της διανοητικής χειραγώγησης. Το κλασικό βιβλίο του είναι το «Sectarus. Le violeurde conscience».



Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΏΝ ΠΑΤΕΡΩΝ



7/20-1-2016
ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ
·            ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
·            ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΝ
·           ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
·            ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

«...καὶ ὁ σκοπός, ἐὰν ἴδῃ τὴν ρομφαίαν ἐρχομένην καὶ μὴ σημάνῃ τῇ σάλπιγγι, καὶ ὁ λαὸς μὴ φυλάξηται, καὶ ἐλθοῦσα ἡ ρομφαία λάβῃ ἐξ αὐτῶν ψυχήν, αὕτη διὰ τὴν αὐτῆς ἀνομίαν ἐλήφθη, καὶ τὸ αἷμα ἐκ χειρὸς τοῦ σκοποῦ ἐκζητήσω».
Ἰεζεκιήλ 33,6

              Ὡς Ἁγιορεῖτες Μοναχοί καί Ἕλληνες πολίτες, ἐκφράζουμε τήν ἀνέκφραστη θλίψι μας καί τόν πόνον τῆς ψυχῆς μας δι᾿ ὅσα διενεργοῦνται  στήν πατρίδα μας κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες. Ὡς μοναχοί τόσα χρόνια ἀγωνιούσαμε καί ἐλπίζαμε σέ μιά μετάνοια καί μεταστροφή. Τώρα εἶναι «καιρός τοῦ λαλεῖν», καιρός ὁμολογίας, ὁμολογίας Χριστοῦ μέ τήν χάριν καί τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας.
             Ἐκφράζουμε, δηλώνουμε καί διατρανώνουμε τήν διαμαρτυρία μας καί τήν ριζική ἀντίθεσί μας πρός κάθε ἀντιχριστιανικό, ἀνθελληνικό καί ἀνήθικο νόμο τῆς πολιτείας τῶν ἑκάστοτε κυβερνήσεων ὅλων τῶν πολιτικῶν κομμάτων, ὅλων τῶν ἀποχρώσεων. Μέ σατανική πονηρία καί ὑποκρισία παραπλανᾶτε τόν ὀρθόδοξο χριστιανικό λαό, ἔχοντας σάν τελικό σας στόχο, ἡ ἑκάστοτε πολιτική κυβέρνησι, νά ἀποχριστιανοποιήσῃ, νά ἀφελληνίσῃ, νά ἐκφυλίσῃ καί νά διαφθείρῃ ἠθικά, πνευματικά καί ἐθνικά τήν πατρίδα μας.῾Ο λαός, μήπως σᾶς ἐψήφισε γιά νά ἐκτελέσετε αὐτό τό ἔργο;
               Κατά τίς τελευταῖες δεκαετῖες ἔχουν ψηφισθεῖ ἀπό τήν Ἑλληνική Βουλή ἀρκετοί νόμοι οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀντιχριστιανικοί, ἀντιευαγγελικοί καί ἀνθελληνικοί ὅπως:α) Ἀποποινικοποίησι τῆς μοιχείας, β) Πολιτικός γάμος, αὐτόματο διαζύγιο, γ) Ἐκτρώσεις,δ) Ἐπιβολή τῆς μονοτονικῆς γραφῆς, πλημμελής διδασκαλία τῆς ἀρχαίας καί χριστιανικῆς γραμματολογίας στά σχολεῖα, κατευθυνόμενη διαστρέλωσι τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας κ.ἄ.ε) Ἀνεξέλεγκτη εἰσρροή μωαμεθανῶν λαθρομεταναστῶν μέ ἀπώτερο σκοπό τήν μετατροπή τῆς πατρίδος μας σέ μιά ἰσλαμική χώρα ἤ μιά ἄθεη ὑλιστική πολυθρησκευτική χοάνη, στ) Τόν ἀντιρατσιστικό νόμο, γιά νά μήν ἔχουμε τό δικαίωμα νά ὑπερασπιζόμαστε τήν χριστιανική πίστι μας καί τήν πατρίδα μας, ἀντίθετα μέ τούς λαθρομετανᾶστες, πού ἔχουν μόνο δικαιώματα καί καμία ὑποχρέωσι, ζ) Τήν μή ἐκπλήρωση γιά τό τάμα τοῦ ἔθνους, κ.ἅ.
             Ὅσοι ἀπό τούς βουλευτές ἔχετε ψηφίσει ὅλους αὐτούς τούς νόμους, μᾶς δείχνετε ξεκάθαρα ὅτι στόχος σας εἶναι,  ὄχι νά οἰκοδομήσετε καί νά δουλέψετε γία τό καλό τῆς πατρίδος μας, ἀλλά νά διαλύσετε τήν ἑλληνική κοινωνία, τήν ἑλληνική οἰκογένεια, τήν ἑλληνική παιδεία, τόν ἑλληνοχριστιανικό πολιτισμό μας ἀπό τόν ὁποῖον ἀντλεῖ ἰδανικά καί πνευματικές ἀξῖες ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότης καί μέ λίγα λόγια πολεμᾶτε μέ λύσσα,  ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ καί ΕΛΛΑΔΑ.
          Ὡς ἐπιστέγασμα καί ἀποκορύφωμα ψηφίσατε,  μάλιστα παραμονές τῶν Χριστουγέννων (22 Δεκεμβρίου), τόν κατάπτυστον νόμον γιά τήν ἐλεύθερη συμβίωσι τῶν ἀρσενοκοιτῶν, σοδομιτῶν, ἀνωμάλων, ὅπως τούς χαρακτηρίζει ἡ Ἁγία Γραφή, ἡ ἀρχαιοελληνική, χριστιανική καί παγκόσμια γραμματολογία καί ἀνθρωπολογία, ἐνῶ ἐσεῖς ἔχετε ἐπιβάλλει στήν κοινωνία νά τούς ὀνομάζῃ «ὁμοφυλόφιλους».Μέ αὐτόν τόν νόμο διενεργεῖτε τήν πλήρη διαστροφή τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν ὑψίστην ὕβριν κατά τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ. Διαφθείρετε τούς νέους ἀπό τήν κούνια τους. Μέ αὐτόν τόν νόμον δικαίως θά σᾶς ἀποδώσῃ ἡ ἱστορία τόν πρέποντα χαρακτηρισμόν,  ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΟΔΟΜΩΝ.
              Ὅπως προφητικά εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός :
 « Θά δοῦμε καί θά ζήσουμε τά Σόδομα καί τά Γόμορα στόν τόπο μας».
              Κατόπιν τούτων, ὅπως καταλαβαίνετε ἐσεῖς οἱ βουλευτές, πού ψηφίσατε αὐτόν τόν νόμον, γιά ἐμᾶς τούς Ἁγιορεῖτες μοναχούς καί γιά ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί Ἕλληνες, ἀλλά καί γιά κάθε λογικά σκεπτόμενο ἄνθρωπο, στήν συνειδησί μας, ἀπεμπολίσατε τήν ἀνθρώπινη φύσι διότι τολμήσατε διά κρατικοῦ νόμου τήν νομιμοποίησι τῆς διαστροφῆς πού οὔτε καί τά ἄλογα ζῶα δέν κάνουν. Γιά ἐμᾶς ἔχετε παύσει νά εἶστε Χριστιανοί καί Ἕλληνες.
           Ὁ προφήτης Δανιήλ πρίν 2.550 χρόνια περίπου λέγει γιά ἐσᾶς «ἐθεώρουν καί τό κέρας ἐκεῖνο ἐποίει πόλεμον μετά τῶν ἁγίων καί ἴσχυσε πρός αὐτούς...καί λόγους πρός τόν Ὕψιστον λαλήσει καί τούς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου παλαιώσει καί ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιρούς καί νόμον». (Δαν.Ζʹ,21-26). Αὐτό ἀκριβῶς ἐπαληθεύσατε διά τοῦ νόμου περί ἐλεύθερης συμβίωσης τῶν σοδομιτῶν .
              Ἄς γνωρίζετε ὅμως, ὅλοι ἐσεῖς ὅτι μέ ὅλα αύτά, ἔχετε κάνει νά ξεχυλίσῃ τό ποτήρι τῆς ἀνοχῆς τοῦ Θεοῦ καί προκαλεῖτε τήν μακροθυμία του, τόν ὁποῖον ὑβρίζετε καί πολεμᾶτε, καί μέλλει νά ξεσπάσῃ σέ ὅλους τούς ἀμετανοήτους, πού ἀποδέχονται αὐτούς τούς βλάσφημους νόμους, ἡ δικαιοσύνη τοῦ Παντοκράτορος Θεοῦ, ἐπί τούς υἱούς τῆς ἀπειθείας.
           Ὅπως γράφει καί ὁ ψαλμωδός:«Ἱνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη, καί λαοί ἐμελέτησαν κενά; παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καί οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπί τό αὐτό κατά τοῦ Κυρίου καί κατά τοῦ χριστοῦ».(ψαλ. Βʹ,1-2).
               Τέλος δέ, ὡς ἔσχατο καί ὁλοκληρωτικό χτύπημα πρός τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα προετοιμάζετε νά φέρετε στήν βουλή διά πονηράν διαβούλευσιν καί πρός ψήφισμα, τήν νέα ἠλεκτρονική ταυτότητα τήν ὁποία γιά λόγους παραπλανητικούς καί ψυχολογικούς μετωνομά-σατε σέ κάρτα τοῦ πολίτη.
                Διά τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος - κάρτας τοῦ πολίτη, ( δηλαδή τό φακέλλωμα), γίνεται ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος. Ἔτσι χωρίς αὐτήν, τήν ὁποία θά κουβαλᾶμε ἑπάνω μας παντοῦ καί πάντοτε, δέν θά μποροῦμε να ζήσουμε, καί ὕστερα ἀπό λίγο, γιά λόγους ἀσφαλείας, ἐπειδή θά μᾶς τήν κλέβουν, θά φροντίσετε γιά τό καλό μας πάντα, νά τήν βάλετε μέσα στό σῶμα μας διά τῆς ἐμφυτεύσεως τοῦ βιοτσίπ, στό δεξιό χέρι ἤ στό μέτωπο, ἐπαληθεύοντας σέ ὅλα πιστά τήν Ἀποκάλυψι.
Θά ἐπιβάλλετε, λοιπόν διά νόμου καί ὑποχρεωτικά νά μᾶς δώσετε καί νά μᾶς σφραγίσετε μέ τήνβούλα τοῦ Σατανᾶ, ὅπως ἔλεγε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ διδάσκαλος καί προφήτης τοῦ Γένους μας. Μέσα σ᾿ αὐτό τό μικροτσίπ, ὅπως γνωρίζουμε θά περιέχῃ καί τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου, τό 666, διότι γιά αὐτόν τόν ἀριθμό γίνεται ὅλος ὁ ἀγῶνας. Βέβαια ἐσεῖς θά καθησυχάσετε τήν Ἐκκλησία καί τόν Λαό, ὅτι δέν θά ὑπάρχει μέσα τό 666, καθότι πολύς λόγος ἔχει γίνει περί αὐτοῦ, ὥστε ἡ Ἐκκλησία νά μή φέρῃ καμμία ἀντίδρασι καί παραμείνουν πάλι ἄκαρπες οἱ προσπάθειές σας, ὅπως ἔχει γίνει μέχρι τώρα λόγῳ τῆς ἀντιδράσεως τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ὅλα αὐτά βέβαια δέν εἶναι δικά μας λόγια, οὔτε δικές μας προφητεῖες. Εἶναι αὐτά τά ὁποῖα μᾶς ἔχουν πεῖ ἡ ἱερά Ἀποκάλυψι καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας, πρίν ἀπό αἰῶνες καθώς καί σύγχρονοι ἅγιοι γέροντες.
               Ἐπειδή, δυστυχῶς πολλοί ἐκκλησιαστικοί ἄνθρωποι, δηλαδή «κάποιοι γνωστικοί καί διακριτικοί» γέροντες, θά παρασυρθοῦν ἀπό τούς πολιτικούς ὅτι δέν θά ὑπάρχει τό 666, καί ἔτσι θά πλανήσουν καί θά παρασύρουν πολλούς χριστιανούς νά δεχθοῦν τίς νέες ταυτότητες. Ὅλοι αὐτοί, εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ θά ἐπωμισθοῦν τεράστια εὐθύνη ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως
             Ἡ ταυτότητα εἶναι ἕνα ἀναγκαῖο αὐτοπροσδιοριστικό ἔγγραφο τῶν πολιτῶν κάθε κράτους καί ἄρα δέν εἶναι ἕνα ἁπλό ἔγγραφο οὔτε προαιρετικό. Μέ ἁπλά λόγια ἡ ταυτότητα, μᾶς ταυτοποιεῖ, καθώς ἡ σφραγίδα μέ τήν βούλα της, διότι «ταυτότητα σημαίνει ὅ,τι καί ἡ λέξη· ταυτίζεται δηλαδή κανείς μέ αὐτά πού δηλώνει, βάζουν τόν διάβολο (δηλ. τόν ἀριθμό τοῦ θηρίου-Ἀντιχρίστου), καί ὑπογράφω, ὅτι τόν ἀποδέχομαι. Πῶς μπορῶ νά τό κάνω αὐτό»; (Γέροντος Παϊσίου, Πνευματική ἀφύπνιση σελ.183).
             Ἐπίσης δέν μπορεῖς νά τήν ἀπορρίψεις ὅταν θελήσῃς, ὅπως μιά τραπεζική κάρτα, πού ἄν θέλῃς τήν καταργῇς. Ἑπομένως τό πανανθρώπινο δικαίωμα αὐτοπροσδιορισμοῦ κάθε ἀνθρώπου καταργεῖται, ἐάν καταναγκαστικῶς ἐπιβληθεῖ ἡ ἀποδοχή της.
         Ἀυτό μᾶς τό λέγει καί τό κείμενο τῆς  Ἱερᾶς Ὰποκαλύψεως:  « ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου  τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ῟Ωδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξςʹ.» ( Ἀποκ. Ιγ’ 15-18). Δηλαδή οἱ ἄνθρωποι πού θά σφραγισθοῦν θά φέρουν ἐπάνω τους τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματός του, πού εἶναι τό 666.
              Ἤδη στίς ἡμέρες μας ἔχει ἀρχίσει ἡ ἀριθμοποίησι τῶν ἀνθρώπων, καί ἀπό πρόσωπο ὁ ἄνθρωπος μετατρέπεται σέ νούμερο - ἀριθμό.
                Γνωρίζουμε ὅτι ὁ στόχος τῆς Ε.Ε, τῶν Η.Π.Α. καί πολλῶν ἄλλων κρατῶν, πού εἶναι στό πνεῦμα τῆς Ν. Ἐποχῆς καί τῆς Παγκοσμιοποιήσης, ἐπιδιώκουν μέσα στόν προσωπικό ἀριθμό τῆς ταυτότητας τοῦ κάθε ἀνθρώπου νά περάσουν καί τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, δηλαδή τό 666. Ἤδη ὅμως στό σύστημα  Barcode ΕΑΝ13 καί στό μικροτσίπ πού ἔχουν πολλές κάρτες ἐξυπηρετίσεως ὑπάρχει ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου -666.
           Ἐκεῖνος πού παραλαμβάνει τήν νέαν ταυτότητα-κάρτα δηλώνει ἐν τῇ πράξει ὅτι ἀναγνωρίζει ὡς κύριόν του τόν ἀντίχριστο καί ἀδείᾳ αὐτοῦ κινεῖται καί ἀσκεῖ τά δικαιώματά του.  Ἑμεῖς ὡς χριστιανοί ἔχομεν ὡς Κύριόν μας καί Θεόν μας τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν. Δέν δεχόμεθα ἄλλο βάπτισμα-σφραγίδα. Ἅρα, αὐτή ἡ ἀριθμοποίηση καί ἡ εἰσαγωγή τοῦ 666 στίς ταυτοτητές μας- κάρτα τοῦ πολίτη εἶναι πτώση καί συστέλλει τήν χάριν· διά τοῦτο καί ἀποτελεῖ προθάλαμο καί «ἀρραβώνα» γιά τό τελικό σφράγισμα στό σῶμα μας.
                Σύμφωνα πάλι μέ τόν ἅγιο γέροντα Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη, ἡ λήψη ἡλεκτρονικῶν ταυτοτήτων — κάρτας πολίτη εἶναι πτῶσις: « Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά πάρει μία θέση σωστή. Νά μιλήσει, νά ἑξηγήσει στούς πιστούς, γιά νά καταλάβουν ὅτι, ἄν πάρουν τήν ταυτότητα, αὐτό θά εἶναι πτώση». (Πνευματική ἀφύπνηση, σελ. 183). «Σιγά-σιγά, μετά τήν κάρτα καί τήν ταυτότητα, δηλ. τό «φακέλωμα», θά προχωρήσουν πονηρά στό σφράγισμα (στό σῶμα μέ τό βιοτσίπ). Μέ διάφορα πονηρά μέσα θά κάνουν ἑκβιασμούς, γιά νά δέχονται οἱ ἄνθρωποι τό σφράγισμα στό μέτωπο ἤ στό χέρι. Θά στριμώξουν τούς ἀνθρώπους καί θά ποῦν: Μόνο μέ τίς κάρτες θά κινεῖσθε, τά χρήματα θά καταργηθοῦν. (Πνευματική ἀφύπνηση σελ. 185-6).
              Ἡ προφητεία τῆς Ἱ. Ἀποκαλύψεως ( ιγ’ 15-18) σαφῶς λέγει ὅτι ὅποιος δέν λάβει τό χάραγμα-ἀριθμό δέν θά δύναται «ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι». Ὅ,τι ἀκριβῶς γίνεται σήμερα: ‘’ἐὰν δὲν πάρετε τὸν ἀριθμὸ τάδε π.χ. ΑΜΚΑ, ΕΚΑΜ, (μέ ἤ χωρὶς τὸν 666) δέν δύνασθε νὰ ἔχετε ἐργασίαν, ἀσφάλειαν, νοσοκομειακὴν περίθαλψιν, σύνταξιν, τραπεζικές ἤ κρατικὲς συναλλαγές, καίτοι εἶναι δεδουλευμένα. Γιά λεπτομερέστερη ἐνημέρωση σᾶς παραπέμπουμε στό δημοσιευμένο ἤλεκτρονικό ἔντυπο «Ἅγιορεῖτες Πατέρες, Κάρτα τοῦ Πολίτη, Εἰσαγωγή τοῦ Σφραγίσματος, 2η ἐπηυξημένη ἔκδοση» (ἠλεκτρονική διεύθυνση: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ).    
               Ἰδοῦ καί οἱ συνέπειες γιά ὅσους ἀθετήσουν τήν προφητεία καί δεχθοῦν τελικά τό χάραγμα, ἤ προσκυνήσουν τό θηρίο καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ: «εἴ τις προσκυνεῖ τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ λαμβάνει τὸ χάραγμα ἐπὶ τοῦ μετώπου αὐτοῦ ἢ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς πίεται ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ κεκερασμένου ἀκράτου ἐν τῷ ποτηρίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ βασανισθήσεται ἐν πυρὶ καὶ θείῳ ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου. καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βασανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώνων ἀναβαίνει, καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς οἱ προσκυνοῦντες τὸ θηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ εἴ τις λαμβάνει τὸ χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ». Ἀποκ. Ιδ’ 9-11.
                Φαίνεται καθαρά ἀπ᾿ αὐτό ὅτι οἱ πολιτικοί θέλουν νά μᾶς ἀποκλείσουν ἀπό τήν ζωή καί πρίν ἀκόμη ἔρθει τό τελικό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἐάν, λοιπόν χωρίς τήν λήψη-ἀποδοχή τῆς ταυτότητας-κάρτας μᾶς ἀπαγορεύουν νά πωλοῦμε καί νά ἀγοράζουμε κλπ. ἄραγε σημαίνει ὅτι ἤδη ἑνεργεῖται σέ ἕνα πρῶτο στάδιο τό χάραγμα καί εἶναι θέμα χρόνου νά τό ἐμφυτεύσουν καί στό χέρι μας.
                Ὑστερα ἀπό ὅλα αὐτά, ζητοῦμε ἀπό τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση καί τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο, νά ἀποσύρῃ  ὅλους αὐτούς τούς νόμους, πού βλασφημοῦν τήν Ὀρθόδοξη πίστι μας καί ντροπιάζουν τήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα, καί νά μήν προχωρήσουν στήν ὑποχρεωτική παραλαβή τῆς νέας ταυτότητος-κάρτας.
                Πρός τήν ποιμένουσα Ἐκκλησία, τήν Ἱερά Σύνοδο, καθώς ἐπίσης καί πρός τήν θεσμικήν ἀρχήν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, ἐκφράζουμε τήν κατάπληξίν μας καί τήν ἀπορία μας γιά τήν ὅλη στάσιν τους ἀπέναντι σέ ὅλους αὐτούς τούς νόμους. Προσδοκούσαμε καί εὐελπιστούσαμε, ἐπί τόσα χρόνια, ὅτι κάποια στιγμή θά ἐγκαταλείπατε αὐτήν τήν στάσιν τῆς ‘’διακριτικῆς’’ ἀνοχῆς καί δέν θά ἐπιτρέπατε ποτέ νά φθάσῃ ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση νά ψηφίσῃ αὐτόν τόν κατάπτυστον νόμον διά τήν ἐλευθέραν καί νόμιμην συμβίωσιν τῶν σοδομιτῶν.
  Ἡ μοναχική καί ἁγιορειτική συνείδησί μας οὐδέποτε θά ἀποδεχθεῖ αὐτήν τήν στάσιν σας.  Ἐσεῖς, ἔχετε ἀκόμη μεγαλύτερη εὐθύνη ἀπό τούς πολιτικούς. Ὁ Χριστός μας καί ἡ Ἐκκλησία βλασφημεῖται καί προσβάλλεται διά τῶν πιό χυδαίων νόμων, καί ἐσεῖς ἀρκεσθήκατε μόνον σέ κάποια κείμενα διαμαρτυρίας! Ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία σᾶς ἐμπιστεύθηκε τήν διαποίμανσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ Του καί ἐσεῖς τόσα χρόνια μέ τήν σιωπή σας ἤ μέ τήν τυπική διαμαρτυρία σας, ἐπιτρέψατε νά φθάσουμε σέ αὐτό τό χάος τῆς ἀποστασίας καί τῆς ἀπωλείας! Δέν ἠμποροῦμε νά τό πιστεύσουμε. Δέν τό χωράει ὁ νοῦς μας. Δέν τό ἀνέχεται ἡ συνείδησί μας. Ἡ ὀδύνη, ὁ πόνος καί οἱ προσευχές μας, θά ἀνεβαίνουν καθημερινῶς πρός τόν θρόνον τοῦ Δικαίου Κριτοῦ, θά στενάζουμε καί θά ζητοῦμε νά ἐπέμβῃ ὁ Κύριος γιά νά σταματήσῃ τό κακό.  Σῶσον Κύριε τόν λαόν Σου καί φύλαξον τήν κληρονομίαν Σου, τό μικρό Σου ποίμνιο, τό ὁποῖο εἶναι ἐρριμένον καί ἐγκαταλελλειμένον ὡς μή ἔχοντα ποιμένες.
              Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί ποιμένες, μέ τόν προσήκοντα σεβασμόν πρός τά θεοτίμητα πρόσωπά σας, παρακαλοῦμε ἐσᾶς καί ὅλους τούς πνευματικούς φορεῖς τῆς πατρίδος μας, ἔστω καί τώρα, πρίν εἶναι ἀργά, νά ἐνεργήσετε δυναμικά, ὁμολογιακά, μαρτυρικά, ὥστε ἤ νά καταργηθῇ ὁ νόμος, ἤ νά διαχωρίσῃ ἡ Ἐκκλησία τήν θέση της μέ τό κράτος αὐτό. Παράλληλα ἀγαπητικά καί θεραπευτικά πρός τά ἀποστατημένα αὐτά παιδιά, ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας πού δέν καταδικάζει τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, ἀλλά πάντοτε φροντίζει νά διδάσκῃ καί νά καλῇ εἰς μετάνοια ὅλους μας, πρέπει νά καλέσῃ καί αὐτούς σέ ἀναθεώρηση καί μετάνοια. Διότι δέν δύναται ποτέ νά ἀνεχθῇ ἡ Ἐκκλησία, τό πάρα φύσιν νά νομιμοποιεῖται ὡς κατά φύσιν, καί μάλιστα διά νόμου τοῦ κράτους. Ἀγαπᾶ τόν ἁμαρτωλό ὡς ἄρρωστο μέλος, μισεῖ ὄμως τήν ἁμαρτία.  Ἡ Ἐκκλησία ὡς πνευματικό νοσοκομεῖον θεραπεύει τόν ἀσθενῆ ἁμαρτωλό, ἀλλά καυτηριάζει, καί τέλος ἄν δέν θεραπεύεται, ἀποκόπτει τήν γάγγραινα γιά νά μή μεταδοθῇ καί πρός τά ὑγιῆ μέλη της, τό καρκίνωμα τῆς ἁμαρτίας.
                Παρακαλοῦμε κινητοποιήσατε τόν πιστόν λαόν, ὥστε νά ἀναγκασθοῦν νά ἀκυρώσουν καί νά ἀποσύρουν ὅλους τούς ἀνωτέρω νόμους μέ ἀποκορύφωμα τόν τελευταῖον, γιά νά ἐξαρθῇ πᾶσα ἀσέβεια καί διαφθορά ἐκ μέσῳ τοῦ λαοῦ, πρίν ξεσπάσει ἐπάνω μας ἡ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ,καί νά ἐπανέλθῃ ἡ πατρίδα μας στήν αἰώνια διαχρονική πορεία της ὡς Ὀρθόδοξη χώρα.
                 Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁρίζει διά τοῦ ψαλμοῦ «Σύν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τήν ἀνομίαν καί οὐ μή συνδυάσω μετά τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν»( ψαλμ. ΡΜʹ).
          Ἐάν ὅμως, δέν ἀποσυρθοῦν καί ἀκυρωθοῦν ὅλοι αὐτοί οἱ ἐπαίσχυντοι νόμοι τοῦ κράτους, τότε ζητοῦμε, γιά ὅσους πολιτικούς - βουλευτές παραμείνουν ἀμετάπειστοι καί ἀμετανόητοι, ἡ Ἱεραρχία διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νά ἐνεργοποιήσῃ τά δραστικά θεραπευτικά της φάρμακα, ὅπως εἶναι ὁ ἐκκλησιαστικός ἀφορισμός. Νά τούς ἀπαγορευθῇ ἡ εἴσοδος στούς Ἱερούς ναούς, καί ἡ συμμετοχή τους στά μυστήρια. Ἐξάλλου οἱ ἴδιοι ἀπό μόνοι τους, διά τῶν πράξεων τους ἔχουν ἀρνηθεῖ τήν χριστιανική τους πίστη καί ἔχουν αὐτοαφορισθεῖ (ξεχωρίσει τόν ἑαυτόν τους ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας).
              Ἐκεῖνο ὄμως πού κυρίως πλήττει ἐμᾶς ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ὑποκρισία τους. Οἱ  πολιτικοί ἄν καί ἐξωτερικά ἐμφανίζονται ὡς χριστιανοί, λαμβάνουν διά τῶν νόμων τοῦ κράτους θέση διωκτῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἐκτελώντας ἐντολές ἄνωθεν, ἀπό τά κέντρα τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου.
                Παρακαλοῦμε, ἐπίσης, καί τήν ἰδικήν μας Ἱερά Κοινότητα διά ἐπισήμου ἀνακοινώσεως νά ἀπαγορεύσῃ σέ ὅλους τούς ἀνωτέρω ἀμετανοήτους βουλευτές, καί σέ ὅλους ὅσους ὑπερηφα-νεύονται δημοσίως διά αὐτήν τήν ἀσχημοσύνη τους, καί ἰδιαιτέρως στόν συνειδητά προστάτη τῶν σοδομιτῶν, Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Μπουτάρη, τήν εἴσοδό τους στό Περιβόλι τῆς Παναγίας.
               Ἕνας Γέροντας, θέλοντας νά μᾶς δείξῃ πόσο πολύ θλιμμένος εἶναι γιά ὅλους αὐτούς τούς ἁμετανοήτους βουλευτές καί πόσο μεγάλο κακό θά κάνουν διαχρονικῶς στήν πατρίδα μας, εἶπε: «Ὅσοι ψήφισαν τούς νόμους αὐτούς, αὐτοί εἶναι χειρότεροι ἀπό τόν Φαραώ, πού σκότωνε τά ἄρρενα τέκνα καί χειρότεροι ἀπό τόν παιδοκτόνο Ἡρώδη πού σκότωσε 14.000 νήπια, διώκοντας τό Νήπιον Ἰησοῦ. Ὑπάρχει κόλασις καί παράδεισος, μέλλουσα κρίσις καί ἀνταπό-δοσις. Ἐάν δέν μετανοήσουν καί δέν ἀποσύρουν αὐτούς τούς ἀντίχριστους νόμους, οὔτε ἡ κόλασις δέν θά τούς δεχθεῖ μετά θάνατον. Ὁ Θεός θά κάνει εἰδική κόλασι γι᾿ αὐτούς, ὅπου μέ τά ὑψηλά πολιτικά ἀξιώματά τους θά κοσμοῦν τά φρικτώτερα μέρη τῆς εἰδικῆς κολάσεως τους. Τεράστια εὐθύνη  μαζί μέ αὐτούς ἔχουν καί ὅσοι συνηγοροῦν, συνευδοκοῦν ἤ σιωποῦν καί δέν διαμαρτύρονται.
               Τέλος ὡς πρός τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα-κάρτα τοῦ πολίτη πού προετοιμάζεται νά ἐκδοθῇ, δηλώνουμε ὡς Ἁγιορεῖτες Μοναχοί ὅτι μέ τήν χάρι τοῦ Χριστοῦ μας καί τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, ἐφόσον κανείς δέν ἠμπορεῖ νά κάνῃ τίποτε χωρίς τήν ἐνίσχυσιν τοῦ Κυρίου, θά ἀγωνισθοῦμε ὅσο ἠμποροῦμε, ὥστε κάθε καλοπροαίρετος χριστιανός καί συνάνθρωπός μας, νά ἐνημερωθῇ, νά ἀφυπνισθῇ, γιά νά μήν τήν δεχθῇ, καθώς  καί κανένας ἁγιορείτης μοναχός.
              Ἡ ἀπόφασις φυσικά ἐπαφίεται στήν συνείδησιν ἑνός ἑκάστου καί  εἶναι προσωπική. Δηλώνουμε ἀκόμη ὅτι θά ἀντισταθοῦμε μέ κάθε νόμιμον τρόπο, ἀκόμη καί ἄν ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καί ἡ Ἱερά Κοινότης παρασυρθῇ καί μᾶς συστήσει ἀντίθετα ἀπό ὅσα μέχρι τώρα ἔχει συστήσει διά ἐγκυκλίων, ( Δ.Ι.Σ. 2626/1997 καί 2641/1998). Δέν θά δεχθοῦμε τίς νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες-κάρτα τοῦ πολίτη καί θά χρησιμοποιοῦμε τά συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς μας. (Ἱ. Κοινότητα Α.Ο. 22-4/5.5. 2011).
            Νικητής θά εἶναι ὁ Χριστός, τό ἐσφαγμένον ἀρνίον καί ὄχι ὁ Ἀντίχριστος τό θηρίον, τό ὁποῖον σήμερα φαίνεται νά ἐπικρατῇ παντοῦ. Ὁ Χριστός καί Κύριός μας θά θριαμβεύσῃ τελικά καί μαζί Του ὅσοι τόν ἀκολούθησαν καί δέν ἐφοβήθησαν τό θηρίον.
               «Ἰδού ἔρχομαι ταχύ, μακάριος ὁ τηρῶν τούς λόγους τῆς προφητείας... ὁ καιρός γάρ ἐγγύς... Ἐξῆλθεν νικών καί ἵνα νικήσῃ... Ναί ἔρχομαι ταχύ. Ἀμήν, ναί ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ». ( Ἱ. Ἀποκ. ΣΤʹ καί ΚΒʹ κεφ.).


Οἱ ὑπογράφοντες:
Γέρων Γαβριήλ Μοναχός, Ἱ.Κ.Ἁγίου Χριστοδούλου, Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου
Γέρων Σάββας Μοναχός, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Ἰλαρίων, , Ἱ.Κ.Ἀγίου Μαξίμου  τοῦ Ὀμολογητοῦ, , Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου
Μοναχός Δοσίθεος, , Ἱ.Κ.Ἀγίου Μαξίμου  τοῦ Ὀμολογητοῦ, Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου
Γέρων Εὐστράτιος Ἱερομόναχος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἀρτέμιος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Παΐσιος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Χριστοφόρος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Δωρόθεος, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἰεζεκιήλ, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Ἱερομόναχος Ἀθανάσιος, Δικαῖος Ἱ. Σκήτεως Τιμίου Προδρόμου Ἱ. Μ. Μ. Λαύρας, μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, (25 μοναχοί)
Μοναχός Χερουβίμ, Ἱ.Κ.Ἀρχαγγέλων, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Ἰωάννης, Ἱ.Κ.Εἰσοδίων Βίγλας, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Πατάπιος, Ἱ.Κ.Σκέπης τῆς Θεοτόκου, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας καί τῆς συνοδίας αὐτοῦ (2)
Γέρων Γεώργιος, Ἱ.Κ.Βαρλαάμ καί Ἱωάσαφ Βίγλας, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Χαρίτων Ἱερομ., Ἱ.Κ.Ἀναλήψεως Καρυές, Ἱ.Μ.Βατοπεδίου
Γέρων Μελέτιος, Ἱ.Κ.Γενέσιον τῆς Θεοτόκου, Καψάλα, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος
Ἱερομ. Μακάριος,         «               «               «                      «                            «
Γέρων Ζηνόβιος, Ἱ.Κ.Ἁγίων Ἀναργύρων, Ἱ.Μ.Παντοκράτορος
Γέρων Συμεών, Ἱ.Κ.Ἁγίου Συμεών Καυσοκαλύβια,Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἠσαΐας         «                 «                         «                             «
Μοναχός Εὐστάθιος, Ἱ.Κ.Ἁγίου Εὐσταθίου Καυσοκαλύβια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Μοναχός Ἐρμόλαος, Καυσοκαλύβια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Χαρίτων, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Ἀθανάσιος,Ἱ.Ἠ. Ἅγιος Σάββας, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Σοφρώνιος, Ἱ.Ἠ. Ἁγία Τριάδα, Καρούλια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γρηγόριος Δανιηλαίος μετά τῆς συνοδίας αὐτοῦ (Δανιηλαίοι, 10 μοναχοί) Ἱ.Ἡ. Ἁγιορεῖται Πατέρες, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Γεράσιμος, Ἱ.Ἠσ. Ἁγιος Γεράσιμος, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Παντελεήμων Ἱερομ., Ἱ.Ἠ.Ἅγιος Ἰωάννης Θεολόγος, Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.
Γέρων Κύριλλος, Ἱ.Ἠ.Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου Κατουνάκια, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας
Γέρων Θωμᾶς Ἱερομόν. μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ (Θωμάδες, 4 μοναχοί) Ἱ.Κ.Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμά, Μικρά Ἁγία Ἄννα, Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας.
Ἡ συλλογή τῶν ὑπογραφῶν συνεχίζεται καί θἀ ἐκδοθοῦν στἠν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος, στό τεῦχος τῆς Παρασκεῆς 5-2-2016.


Ἡ παροῦσα Ἐπιστολή δημοσιεύθηκε Παρασκευή 29-1-2016 στόν Ὀρθόδοξο Τύπο.
Γιά τό διαδίκτυο: