ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ (π.Εὐθύμιος Μπαρδάκας)

\

(Τό αφιερώνω στόν Μακαριστόν Ποιμενάρχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κατακτητήν της καρδιάς μου καί Αστέρα Μέγιστον της Ορθοδοξίας, Αγιον Πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον εκ Μαδύτου!!!

…………Ἡ ἐγκυρότης, εἶναι κάτι τό ὁποῖο ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ἀπό τόν Πιστό, ὁ ὁποῖος διά τῆς συμπεριφορᾶς του καί τῆς ἐν γένει παρουσίας του στό περιβᾶλλον του, κερδίζει τήν ἐκτίμηση καί τήν ἀποδοχή τῶν γύρω του, μέ ἀποτέλεσμα νά ἒχη θετική ἐπίδραση ἐπάνω τους καί νά «μετροῦν» ο λόγος του καί αἱ θέσεις του.

Τό ἲδιο, φυσικά, συμβαίνει καί μέ τόν ὃρο «ἐπίδρασις».

Αἱ ἰδιότητες αὐταί, ἐνυπάρχουν στον ἀληθινά Πιστό, καί ἀποτελοῦν ΔΩΡΑ τῆς ἰδίας του τῆς Πίστεως (π.Ευθύμιος).

Ὁ Ἃγιος Νεκτάριος, μεταξύ τῶν πολλῶν Προσευχῶν καί Διδαχῶν τίς ὁποῖες μᾶς ἂφησε, μᾶς ἒδωσε καί ἓνα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ κείμενο, στό ὁποῖο μᾶς ὁδηγεῖ κατά τρόπο, ὂχι μόνον γλαφυρό ἀλλά καί μέ καταπληκτικῆς ἐπιτυχίας στόχευση, στήν ΟΥΣΙΑ τοῦ θέματος τό ὁποῖον θίγει.
Εἶναι τό περί ΠΙΣΤΕΩΣ κείμενό του, τό ὁποῖο πρέπει νά μελετήσωμε καί νά άναλύσωμε ὃσο καλλίτερα μποροῦμε.
Μᾶς λέγει:
«Ἡ Πίστις εἶναι τό ὑπό τοῦ Χριστοῦ ἐν τῆ καρδία τῶν πιστῶν φυτευμένον δένδρον, τοῦ ὁποίου οἱ καρποί εἶναι το ΘΑΡΡΟΣ, ἡ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ, ἡ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΙΣ, ἡ ΥΠΟΜΟΝΗ, ἡ ΚΑΡΤΕΡΙΑ, ἡ ΙΣΧΥΣ και ἡ ΒΟΥΛΗΣΙΣ.
Την ἀλήθειαν ταύτην, μαρτυροῦσι τά κατορθώματα τῶν Ἁγίων και ἐνδόξων Πατέρων μας, οἳτινες τοιαῦτα καί τηλικαῦτα ἒργα εἰργάσαντο καί ἠγωνίσαντο Βασιλείας…… Και κατώρθωσαν διά τῶν μεγάλων ἐκείνων ἀγώνων να ἐπικρατήση ἡ Ὀρθοδοξία»
Ὃλες αὐτές οἱ ἰδιότητες τίς ὁποῖες χαρίζει στον Πιστό ἡ ΠΙΣΤΙΣ, ἂν τίς προσέξωμε θά δοῦμε πώς τόν καθιστοῦν ΑΤΡΩΤΟΝ σέ κάθε ἐπίθεση τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων καί τοῦ δίδουν τήν δυνατότητα νά άντιμετωπίση κάθε εἲδους ἐπιβουλή.
Εἰδικῶς στίς ἡμέρες μας, δηλαδή στήν σημερινή πραγματικότητα στήν ὁποία ΚΥΡΙΟΣ στόχος τῶν πάσης φύσεως σκοτεινῶν δυνἀμεων εἶναι ἡ Χριστιανωσύνη καί εἰδικῶς ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, αὐτά τά «ὃπλα» μᾶς εἶναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.
Γιά νά ἀξιοποιηθοῦν, ὃμως, πλήρως, εἶναι φυσικόν νά πρέπη νά τά γνωρίζωμε πολύ καλά.
Ἂς προσπαθήσωμε, λοιπόν, νά γνωρίσωμε καλλίτερα αὐτά τά «ὃπλα», ἐμβαθύνοντας, κατά τό δυνατόν, στα νοήματα τά ὁποῖα, ἓκαστον ἐξ αὐτῶν ἐκφράζει, ἐξετάζοντας κατ’ἀρχήν τήν σημασίαν ἑκάστης λέξεως κατά τήν καθαρῶς «γλωσσικήν» της διάστασιν καί ἐν συνεχεία προσπαθῶντας νά «εἰσέλθωμε» στό νόημα μέ τό ὁποῖο ὁ Ἃγιος Νεκτάριος τήν Χρησιμοποιεῖ.

ΘΑΡΡΟΣ:
Εἰς τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν ἡ λέξις Θάρρος, σημαίνει κυρίως : «ἀφοβία», «κουράγιο», «τόλμη πρός πρᾶξιν τινά ἢ ἐναντίον κάποιου».
Ἡ Πίστις λοιπόν, μᾶς ὁπλίζει μέ τίς ἀνωτέρω ἰδιότητες καί δυνάμεις, πού, ὃπως γίνεται εὐχερῶς ἀντιληπτὀν, εἶναι γιά κάθε Πιστό, «ὃπλα» πολύ ἰσχυρά
Τό δένδρον, λοιπόν,τῆς Πίστεως, καθιστᾶ τόν Πιστόν ἱκανόν νά ΜΗ ΦΟΒΑΤΑΙ τούς κινδύνους πού τοῦ παρεμβάλλουν στον δρόμο του αἱ σκοτειναί δυνάμεις, τόν ἐφοδιάζει μέ τό κουράγιο πού ἀπαιτεῖται νά ἒχη προκειμένου νά ἀντιμετωπίση τίς δυσκολίες αἱ ὁποῖαι λυγίζουν τούς, μακρᾶν τῆς Πίστεως, ἀνθρώπους καί τόν καθιστᾶ ἱκανόν νά μή διστάζη νά προβαίνη εἰς ἐνεργείας ἀκόμα καί ἐνεργητικῆς ἀντιδράσεως ἒναντι κακοδόξων, αἱρετικῶν καί προσπαθούντων νά διασπάσουν καί νά βλάψουν τάς Ὀρθοδόξους διδασκαλίας καί Ἀρχάς.
Εἶναι τό ὃπλον μέ τό ὀποῖον οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεώς μας ἀντιμετώπισαν ἀπειλάς, βασανιστήρια ἀκόμα καί τόν σωματικόν θάνατον πού τούς ἐπέβαλαν οἱ παντεῖοι διῶκται των.
Εἶναι ἡ ἐσωτερική ἐκείνη δύναμις ἡ ὁποία ὣπλισε τούς ΠΑΙΔΑΣ ΕΝ ΤΗ ΚΑΜΙΝΩ καί τούς κατέστησε ἀτρώτους ἀπέναντι τῶν παμφάγων πυρίνων γλωσσῶν.
Εἶναι ἡ δύναμις ἡ καθιστῶσα τούς ΑΛΗΘΩΣ Πιστούς Ἱερωμένους (ἀλλά καί Λαϊκούς), ἱκανούς νά μή φοβοῦνται νά ἐλέγξουν τάς ἀντιορθοδόξους καί αἱρετικάς θέσεις ρασοφόρων καί μή, κατεχόντων ἐξεχούσας θέσεις εἰς τήν Ἱεραρχίαν διαφόρων κακοδόξων ὁμάδων ἀτόμων, ἀνεξαρτήτως τῶν συνεπειῶν.
Καί τό θάρρος αὐτό, ἒρχεται ὡς φυσική συνἐπεια τῆς ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΟΣ πώς Ὁ Ἀρχηγός τῆς Πίστεώς μας, εἶναι ἀνά πᾶσαν στιγμήν εἰς τό πλευρόν τοῦ Πιστεύοντος μέ ΖΕΟΥΣΑΝ καί ΕΝΕΡΓΟΝ πίστιν.
ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ :
Μέ τόν ὃρον αὐτόν, ἡ Ἑλληνική Γλῶσσα, ἀποδίδει τό «μεγαλεῖον τῆς ψυχῆς», τήν «μεγαλοφροσύνην», τήν «γενναιοδωρίαν» (ἀλλά καί ἀρνητικές ἰδιότητες ὃπως π.χ. «ψευτοπαλληκαριά», «ὑπεροψίαν», «καυχησιολογίαν», πού, ὃπως εἶναι φυσικόν, δέν ἒχουν σχέσιν μέ τήν ἒννοιαν τἠν ὁποίαν προσδίδει εἰς τόν ὃρον Ὁ Ἃγιος Νεκτάριος)
Κυρίως, ἐδῶ, ὁ ὃρος χρησιμοποιεῖται γιά νά ἐπισημάνη τήν ὓπαρξιν γενναιοδωρίας, τόσον εἰς ὑλικά θέματα ὃσον καί εἰς θέματα ἁπτόμενα τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων καί τῆς ἀνεκτικότητος ἒναντι τῶν κακοτήτων τῶν ἐκδηλουμένων ὑπό συνανθρώπων μας.
Ἡ μεγαλοψυχία, ἒχει ἂμεσον σχέσιν μέ τό νά μή «ξεσυνεριζόμαστε» (ὃπως λέει ὁ Λαός μας) τίς ἐπιβουλές, τίς κακόβουλες, καθ’ἡμῶν, ἐνέργειες καί τίς πάσης φύσεως βλαπτικές ἐνέργειες, τίς προερχόμενες ἀπό συνανθρώπους μας καί ἀντί νά τούς «καταρώμεθα» νά παρακαλοῦμε Τόν Κύριο νά τούς συνετίση καί νά μή τούς καταμετρήση τίς ἐχθρικές των ἀντιδράσεις, ενῶ ἐμεῖς τούς ἒχωμε συγχωρήσει άπό μέσα τήν καρδιά μας.
ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ
Ἡ αὐταπάρνηση, εἶναι ταυτόσημος μέ τήν αὐτοθυσία καί σημαίνει, κατά βάσιν, τήν «πιστή ἐκτέλεση τοῦ καθήκοντος».
Σημαίνει, ὃμως, πολύ περισσότερα.
Εἶναι ἡ ἑδραία ἀπόφασις τοῦ ἀνθρώπου, νά μή «λογαριάση» οὒτε τήν ἲδια του τήν ζωή, προκειμένου νά παραμείνη πιστός στις ἐντολές τῆς Πίστεώς του καί νά σταθῆ στό πλευρό κινδυνευόντων συνανθρώπων του, γιά νά τούς βοηθήση ὃσο μπορεῖ.
Ἡ ἀδιαφορία γιά τά ταπεινά, γήινα καί ὑλικά συμφέροντα, μέσα στα ὁποῖα συμπεριλαμβάνεται καί ἡ ἲδια του ἡ ζωή, προκειμένου νά μή γίνη ἐπίορκος καί περιφρονήση τά νάματα τῆς Πίστεώς του, πρέπει νά γίνη βίωμα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ, ἂν θέλη νά εἶναι πραγματικά μέλος τοῦ ποιμνίου Τοῦ Κυρίου μας.
Πρέπει νά ἐνθυμούμεθα πάντοτε, πώς οἱ παντεῖοι ἐχθροί πού κατέκτησαν καί βασάνισαν τόν Λαό μας, τό ΠΡΩΤΟ πού ζητοῦσαν ἦτο τό νά ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΩΜΕ...! μέ τήν ἀπειλή Βασανιστηρίων καί θανάτου...!
Καί ἐκεῖ ἡ αὐταπάρνησις πρέπει νά θριαμβεύση. Ὃταν ὁ Λαός μας εἶχε ὡς προμετωπίδα του «ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ», οὐδείς ἐδέχετο αὐτόν τόν ταπεινωτικόν καί προδοτικόν συμβιβασμόν, ἀλλά προτιμοῦσε ἀκόμα καί αὐτόν τόν θάνατον, προκειμένου νά μή προδώση τήν Ἁγίαν του Πίστιν (μέ τάς ἀπαραιτήτους, πάντοτε, ἐξαιρέσεις).
Καί ὃταν οἰ δυνάστες ἒβλεπαν τήν ἀποφασιστικότητα καί τήν δύναμιν πού ἒκρυβαν στά στήθη των οἱ «ραγιάδες» πού ἒδειχναν τόσην αὐταπάρνησιν, πολλές φορές, λύγιζαν οἱ ἲδιοι, καί μάλιστα, ἀρκετοί μετεστράφησαν καί ἂλλαξαν αὐτοί...!
Τό παράδειγμα αὐτῶν πού διέθεταν αὐτήν τήν δύναμιν στούς νεωτέρους, ἦτο πάντοτε καταλυτικόν καί εὐεργετικόν, καθ’ὃσον ἀτσάλωνε τήν ἀποφασιστικότητα καί τήν αὐταπάρνησιν καί τῶν νεωτέρων.
ΥΠΟΜΟΝΗ - ΚΑΡΤΕΡΙΑ
Ἡ ὑπομονή, ἡ ὁποία εἶναι σχεδόν ταυτόσημος μέ τήν καρτερίαν, εἶναι ἡ ἐγκαρτέρησις καί ἡ ἀνεκτικότης.
Ὃ,τι καί νά μᾶς συμβαίνη, δέν πρέπει νά ἀπελπιζώμεθα.
Μέ τά μάτια μας στραμμένα στον Οὐρανό, μέ τήν θερμή καί μετά οὐσιαστικῆς Πίστεως Προσευχή μας, καί μέ τήν ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ πώς, ἐκεῖ ψηλά, Ὁ Κύριός μας μᾶς ἀκούει καί εἶναι πάντοτε ἓτοιμος νά μᾶς παράσχη τήν ἀμέριστη βοήθειά Του, δέν δικαιούμεθα νά ἀγωνιοῦμε ὑπερμέτρως, νά ἀπελπιζώμεθα καί νά καταρρέωμε, μή ἒχοντες ὑπομονήν καί καρτερίαν.
Ὃλες οἱ δυσκολίες παρέρχονται καί τό μόνο πού ἀφήνουν πίσω τους εἶναι ἡ πικρή γεύση τῆς ἀπελπισίας καί τῆς ὀλιγοπιστίας μας.
Οἱ δοκιμασίες, πάσης φύσεως, πρέπει νά γίνωνται ΜΑΘΗΜΑΤΑ καί νά μᾶς φέρνουν πιό κοντά στήν Προσευχή, τήν Ἱκεσία μας πρός τόν Οὐράνιον Πατέρα μας καί τήν διάθεσίν μας νά ὑπομείνωμεν τά πάντα μέ τήν ΕΛΠΙΔΑ νά μή λείπη ἀπό τήν ψυχή μας, διότι ἡ ἀπελπισία εἶναι ἓνα ἀπό τά σατανικά ὃπλα πού χρησιμοποιοῦν αἱ σκοτειναί δυνάμεις γιά νά ποδηγετήσουν τούς ἀνθρώπους...!
Στό μυαλό τῶν ἀνθρώπων, «μπαίνουν» σκέψεις (ὂχι ἀπό μόνες τους βέβαια), ὃπως «χάθηκαν ὃλα», «δέν ὑπάρχει ἐλπίδα», «καταστροφή», κ.λπ., πού μεταβάλλουν τό ἂτομο σέ μία καταρρακωμένη προσωπικότητα, πού ὁδηγεῖται σταδιακῶς στόν μαρασμό, τήν ἀπομόνωσή του καί τελικῶς στήν ἀπελπισία καί τήν καταφυγή του σέ ψυχιάτρους καί ἀρρωστημένες καταστάσεις.
Ἡ Ἁγία Ὑπομονή, περιμένει τήν ἐπίκλησή μας, προκειμένου νά σταθῆ δίπλα μας καί νά μᾶς στηρίξη σέ ΚΑΘΕ μας δύσκολη στιγμή.
Καί αὐτήν τήν δυνατότητα τήν «κερδίζει» ὁ κάθε Πιστός Χριστιανός, αὐτομάτως μέ τό νά ἒχη ΖΕΟΥΣΑ καί ΕΝΕΡΓΟ πίστιν...!
ΙΣΧΥΣ
Πολλές οἱ σημασίες πού ἒχει αὐτή ἡ λέξις. «σωματική δύναμις, ρώμη», «στρατιωτική δύναμις», «ἐξουσία», «δύναμις ἐπιβολῆς», «ὑλική βία», «ἐπίδρασις», «ἐγκυρότης», φυσικά, μποροῦμε εὐχερῶς νά ἀπορρίψωμε τάς σημασίας αἱ ὁποῖαι δέν συνάδουν μέ τό νόημα τῆς «γραφῆς» τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, («στρατιωτική δύναμις- ἐξουσία-δύναμις ἐπιβολῆς- ὑλική βία), ὁπότε μᾶς μένουν αἱ σημασίαι «ἐπίδρασις» καί «ἐγκυρότης».
Ἡ ἐγκυρότης, εἶναι κάτι τό ὁποῖο ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ἀπό τόν Πιστό, ὁ ὁποῖος διά τῆς συμπεριφορᾶς του καί τῆς ἐν γένει παρουσίας του στό περιβᾶλλον του, κερδίζει τήν ἐκτίμηση καί τήν ἀποδοχή τῶν γύρω του, μέ ἀποτέλεσμα νά ἒχη θετική ἐπίδραση ἐπάνω τους καί νά «μετροῦν» λόγος του καί αἱ θέσεις του.
Τό ἲδιο, φυσικά, συμβαίνει καί μέ τόν ὃρο «ἐπίδρασις».
Αἱ ἰδιότητες αὐταί, ἐνυπάρχουν στον ἀληθινά Πιστό, καί ἀποτελοῦν ΔΩΡΑ τῆς ἰδίας του τῆς Πίστεως.
ΒΟΥΛΗΣΙΣ
Τά «Πιστεύω» καί τά «Θέλω» τοῦ κάθε Πιστοῦ, δέν εἶναι δυνατόν νά διαφοροποιοῦνται ἀπό τήν Ὀρθόδοξο Πίστιν του καί κατά συνέπειαν, πρέπει νά συνειδητοποιηθῆ ἀπό ΟΛΟΥΣ, πώς ἡ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΛΗΣΙΣ μέ τήν ὁποίαν μᾶς «ὣπλισε» Ὁ Πανάγαθος, πρέπει νά κατατεθῆ εἰς τούς πόδας Του, μέ τήν θερμή παράκληση, τήν ΙΚΕΣΙΑ θά λέγαμε, νά μᾶς κατατάξη στό ποίμνιό του.
Ἡ Βούλησις αὐτή, σημαίνει πώς ὁ Πιστός ὑλοποιεῖ καί ἀκολουθεῖ τό «ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΕΛΘΕΙΝ», δέν πειθαναγκάζεται καί δέν ἐκβιάζεται νά ἀκολουθήση τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά μέ τήν θέλησή του ἀκολουθεῖ τόν δύσκολο δρόμο τῆς Ἀρετῆς καἰ ὂχι τόν, φαινομενικῶς, «εὒκολον» καί γεμᾶτον «διασκέδασιν» καί «γλέντι» δρόμον τῆς ἁμαρτίας.
Ὃλα αὐτά, τά κλείνει μέσα στό μικρό του κείμενο ὁ Ἃγιος Νεκτάριος, καί μᾶςἐπισημαίνει τήν δύναμίν των, μέ τό νά μᾶς θυμίζη πώς μέ αὐτά τά «ὃπλα» Ἃγιοι καί ἒνδοξοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, «...τοιαῦτα καί τηλικαῦτα ἒργα εἰργάσαντο καί ἠγωνίσαντο (ἀντιματώποισαν) Βασιλείας... καί κατώρθωσαν διά τῶν μεγάλων ἐκείνων ἀγώνων νά ἐπικρατήση ἡ Ὀρθοδοξία»...!
Ἂς μελετήσωμε λοιπόν, τά ΣΟΦΑ του λόγια καί ἂς προσπαθήσωμε νά κατανοήσωμε τό πόσα καί ποῖα «ὃπλα» μᾶς χαρίζει αὐτή ταύτη ἡ Ὀρθὀδοξος Πίστις...!
π.Ευθύμιος Μπαρδάκας


ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Η «ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ» ΩΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΑΞΙΣ (π.Εὐθύμιος Μπαρδάκας)

Ὁ ὃρος «ἀποτειχίζομαι», χρησιμοποιεῖται ἐδῶ, μέ τήν ἒννοιαν τοῦ «ἀποκόπτομαι» ἀπό ἓνα σύνολον εἰς τό ὁποῖον εἶμαι ἐντεταγμένος, λόγω διαφωνιῶν μέ τάς ἀρχάς του, ἢ μέ μέρος αὐτῶν.

Ἡ σημασία τοῦ ὃρου μέ βάσιν τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, εἶναι «κτίζω ἓναν τοῖχο ἀνάμεσα σέ μένα καί σέ κάποιους ἂλλους».

Μᾶς εἶναι χρήσιμος σήμερον, διότι εὑρισκόμεθα ἐνώπιον ἑνός φαινομένου, τό ὁποῖον μπορεῖ νά χαρακτηρισθῆ ὡς «ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΝ», ἀλλά γιά νά εἶναι ἀποτελεσματικόν καί ἀπολύτως ἐπωφελές, πρέπει νά συνοδεύεται ἀπό σωστή τακτική, μεθοδολογία καί νά ἒχη κατάληξη ἡ ὁποία δέν θά ἐμπεριέχη κινδύνους δημιουργίας καταστάσεων δυναμένων νά σκανδαλίσουν τούς Πιστούς, ὁπότε ἀντί εὐεργετικῶν καί θετικῶν ἀποτελεσμάτων θά ἒχωμεν ἀρνητικά.
Καί γιά νά ἐπεξηγήσωμεν τ’ἀνωτέρω, τά ἀναλύομε, ὣστε νά καταστοῦν ΠΛΗΡΩΣ κατανοητά ἀπό ΟΛΟΥΣ.
Τό «φαινόμενον» εἰς τό ὁποῖον ἀνεφέρθημεν ἀνωτέρω, εἶναι ἡ αὐξανομένη ἐμφάνισις Ἱερωμένων τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας, ὃλων τῶν βαθμίδων, οἱ ὁποῖοι, μέ τήν βοήθειαν Τοῦ Θεοῦ, ἀποφασίζουν νά ἐκφράσουν μετά σθένους καί κατά πρόσωπον, τήν ΠΛΗΡΗ διαφωνίαν των μέ τήν ἀντιορθόδοξον καί λίαν ἐπικίνδυνον τακτικήν τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία, διά τῶν «ταγῶν» της, ἀκολουθεῖ κατά γρᾶμμα τάς ἐντολάς τοῦ Πάπα καί τῶν πάσης μορφῆς «παγκοσμιοποιητῶν»..!
Αἱ διαφωνίαι αὐταί, εὑρίσκονται εἰς τήν σκέψιν καί πολλῶν ἂλλων Ἱερωμένων τῆς μνημονευούσης Ἐπισκόπους καί Πατριάρχας παποδούλους καί ὁπαδούς τῆς ΕΠΑΡΑΤΟΥ παγκοσμιοποιήσεως, κρατούσης Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχονται ἀπό τήν συνείδησίν των διά τάς θέσεις των αὐτάς, ἀλλά γιά διαφόρους λόγους, δέν ἀποτολμοῦν τό τελευταῖον καί ἀποφασιστικόν βῆμα πρός ἐξωτερίκευσιν τῶν, πάσης φύσεως, ἐνστάσεών των.
Οἱ λόγοι αὐτοί, ἒχουν σχέσιν καί μέ θέματα τά ὁποῖα οὐδείς δύναται νά παραβλέψη.
Ἓνας Ἱερωμένος τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας, ἒχων πλήρη ἐξάρτησιν μισθολογικήν ἀπό τόν φορέα εἰς τόν ὁποῖον ὑπάγεται, πρέπει νά σκεφθῆ τήν οἰκογένειάν του (ἂν εἶναι ἒγγαμος καί μάλιστα ἐάν ἒχη καί τἐκνα) καί δέν τοῦ εἶναι εὒκολον νά διαφωνίση μέ τούς «προΐσταμένους» του, διότι ἒτσι, αὐτοί θά τόν ἀποκόψουν ἀπό τό σῶμα τῆς Ἱεραρχίας των καί θά τοῦ στερήσουν κάθε πρόσοδον διά τήν ἐπιβίωσίν του (τοῦ ἰδίου καί τῆς οἰκογενείας του), εἰς ἀντίθεσιν μέ ἓναν Ἱερωμένον τῆς Ἐκκλησίας μας (τῶν «Παλαιοημερολογιτων»), ὁ ὁποῖος ἀπό τῆς ἀρχικῆς του ἐντάξεως εἰς τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας μας, γνωρίζει πώς ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΙΣΘΟΝ καί πώς ἡ ἐπίβίωσίς του ἐξαρτᾶται άπό τήν βοήθειαν τοῦ Ποιμνίου του καί κυρίως ἀπό τήν Θείαν Πρόνοιαν.
Καί ἐρχόμεθα τώρα εἰς τό κυρίως θέμα μας, τό ὁποῖον εἶναι τό τῆς διευκρινήσεως τοῦ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ καί κυρίως, ποῖοι ΚΑΝΟΝΕΣ πρέπει νά τηροῦνται, προκειμένου ἡ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ αὐτή νά ἒχη ἀγαθά ἀποτελέσματα, σέ ΟΛΟ τό φᾶσμα τῆς ὑλοποιήσεώς της.
Οἱ ἐπαναστατοῦντες Ἱερωμένοι τῆς Κρατούσης Έκκλησίας, ἀπαρνούμενοι τάς σχετικάς προσόδους των καί διαφωνοῦντες ἀνοικτά μέ τάς θέσεις τῶν μη ἀκολουθούντων τάς Ὀρθοδόξους, ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΥΣ Ἀρχάς, Ἐπισκόπους καί Πατριάρχας, δηλώνουν πώς ΠΑΥΟΥΝ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΙΝ ΤΩΝ καί διαχωρίζουν τάς θέσεις των ἀπέναντί των, ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ καί ἂν ἒχουν αἱ δηλώσεις των αὐταί.
Καί ἐδῶ ἀρχίζουν τά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
Οἱ Ἱερωμένοι αὐτοί, ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΝΤΑΙ, κτίζοντες ἓναν τοῖχον ἀνάμεσα σέ αὐτούς καί στους αιρετικούς ταγούς των, ἀλλά δρῶντες μεμονωμένως, τελικῶς ἀπομονώνονται καί ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ εἰς Ἐκκλησίαν, παραμένοντες χωρίς κανονικήν νομιμοποίησιν. Κινδυνεύουν νά καταστοῦν τελικῶς, ὁ καθείς μόνος του «μία… ἐκκλησία…» μια προσωποπαγης κατάσταση!
Τό πόσο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ εἶναι αὐτό, εἶναι, νομίζω, ΠΡΟΦΑΝΕΣ.
Ἒτσι δημιουργοῦνται, τελικῶς, τά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ .. «ΠΑΡΑΜΑΓΑΖΑ», τά ὁποῖα ὁδηγοῦν εἰς ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΑΣΙΝ τῶν Ὀρθοδόξων καί ἐμφάνισιν πυρήνων, δυναμένων νά ἐξελιχθοῦν, ἀκόμα καί εἰς ΑΙΡΕΤΙΚΑΣ ΚΥΨΕΛΛΑΣ.
Ἡ εὐλογημένη στιγμή τῆς λήψεως τῆς ΗΡΩΙΚΗΣ των ἀποφάσεως νά ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΥΝ, μέ τόν μεμονωμένον τρόπον πού γίνεται, δημιουργεῖ κάποιες «ΜΟΝΑΔΕΣ» εὐάλωττες καί εὒκολη λεία στα νύχια καί αἱρετικῶν ἀκόμα, οἱ ὁποῖοι εἶναι πάντοτε ἓτοιμοι νά ἐκμεταλλευθοῦν τήν ἀδυναμίαν τῶν μεμονωμένων καί .. «ξεκομμένων» ἀτόμων, ἐνῶ, ἐάν ΟΛΟΙ αὐτοί ἐνετάσσοντο εἰς μίαν Ὁμάδα μαχητικήν καί ἀπολύτως ΠΙΣΤΗΝ στα Ὀρθόδοξα Ἰδεώδη, θά ἀποτελοῦσαν μίαν πραγματικήν ΔΥΝΑΜΙΝ, μέ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ δυνατότητες.
Ἂς τό σκεφθοῦν οἱ φωτιζόμενοι, ἒστω καί κάπως ἀργά, ἀδελφοί Ἱερωμένοι τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας καί ἂς μήν ἐπιτρέψουν εἰς τήν παρόρμησιν τῆς κρισίμου στιγμῆς τῆς λήψεως τῶν ΑΛΗΘΩΣ ΗΡΩΙΚΩΝ των ἀποφάσεων, νά τούς παρασύρη καί νά τούς ἀφήση «ξεκομμένους» καί ἀδυνάμους τελικῶς.
π.Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Μονή Εσφιγμένου - Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο άβατο μιας πατρίδας, που βουλιάζει (ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟY «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ»)

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Μονή Εσφιγμένου - Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο άβατο μιας πατρίδας, που βουλιάζει

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017 και η ετυμηγορία του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης ήταν η εξής :
-Μοναχός Αντύπας κάθειρξη 20 ετών χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα στην έφεση
-Γέροντας Μεθόδιος, Ηγούμενος, κάθειρξη 20 ετών χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα στην έφεση
-Μοναχός Μαρδάριος, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Αβραάμ, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Ιερομόναχος Σάββας, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Λυσίμαχος, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Γάιος, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών
-Μοναχός Ορέστης, κάθειρξη 10 ετών και 4 μηνών

Δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία, ότι εφαρμόσθηκε ο Νόμος. Ποιος όμως νόμος; Ο νόμος, που παλαίουν υπό αντίξοες συνθήκες να εφαρμόσουν οι δικαστές; Ο νόμος, που πασχίζουν να συσκοτίσουν οι δικηγόροι; Ο νόμος, που επιχειρούν να παρακάμψουν οι διάδικοι; Ή μήπως ο νόμος, που οι ταγοί κόβουν και ράβουν εντός του κοινοβουλίου “ασορτί” με τις εκάστοτε υποβολιμιαίες και ανομολόγητες επιδιώξεις τους;
Οι ένοχοι, από την άλλη, Εσφιγμενίτες Μοναχοί, Ζηλωτές, Παλαιοημερολογίτες… Έχουν υψωμένη στον πύργο τους την μαύρη σημαία, που γράφει “Ορθοδοξία ή θάνατος”, περιφρονούν τους ευρωπαικούς πακτωλούς, δεν μνημονεύουν τον Πατριάρχη. Αναχωρητές, που ιχνηλατούν ταπεινά τα βήματα ενός Μεγάλου Αντωνίου, ενός Μεγάλου Αθανασίου, ενός Νικοδήμου του Αγιορείτου, του Μαρκου του Ευγενικου και τόσων άλλων.
Λευίτες, που στο κελί τους φέγγει το κερί και αχνοκαίει καταμεσίς του Αθωνίτικου χειμώνα μια ξυλόσομπα. Που όταν έρθει η ώρα να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια, φεύγουν σιωπηλά, ωσάν άλλοι Ηρωες του καθήκοντος, χωρίς δεύτερο ράσο στην κατοχή τους. Μαχητές στο κέντρο μιας ιδιότυπης αρένας, που πέταξαν μολότωφ, σε έναν άνισο αγώνα με διακύβευμα - τί άλλο θα’τανε άλλωστε; - πνευματικό.

Στην Αθήνα στις 19 Δεκεμβρίου 2016 και για πολλοστή φορά επίθεση με μολότωφ, που πέταξαν κουκουλοφόροι, προκάλεσε πυρκαγιά σε 3 τρόλεϊ στην Πατησίων το βράδυ στις 22.30΄, στο ύψος του Πολυτεχνείου. Καμία σύλληψη, δεν άνοιξε ούτε μύτη. Δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία, ότι κι εδώ εφαρμόσθηκε ο Νόμος. Ποιος όμως νόμος; Αυτός, που είπαμε νωρίτερα, ο ανθρώπινος. Που η “κατά το δοκούν και όχι κατά το δέον” έρμηνεία και εφαρμογή του από τους αρμόδιους πολιτικούς ταγούς “κατά πως τους βόλεψε”, για να το πούμε λιανά, επέβαλε την παντελή απουσία και την προκλητική ατιμωρησία.

Οι δράστες από την άλλη σύντροφοι, αναρχικοί. Μηδενιστές και φορείς του χάους. Μοναχικοί καβαλάρηδες του ταξικού μίσους. Κακομαθημένοι θαυμαστές του Άρη και του Τσε, που πέταξαν μολότωφ, αθέατοι πολεμιστές σε μια αέναη κόντρα με όλη (;) την κοινωνία απέναντι.

Και το δια ταύτα; Ας υποχωρήσει ο Θείος Νόμος, ας αλωθεί το Περιβόλι της Παναγιάς. Τί νοιάζει άλλωστε τους “αρμοδίους”. Μόνο μην τυχόν και καταπέσει ο δικός τους νόμος, ο ανθρώπινος, που τους βολεύει, ώστε να μπορούν “να κάνουν τη δουλειά τους”. Πλατεία Εξαρχείων, Ελλάδα 2017, το τελευταίο άβατο σε μια πατρίδα, που βουλιάζει…
Και μαζί με την πίστη να απομένει μόνη η ελπίδα, ότι “…θέλει κολοβώσει τας ημέρας διά τους ολίγους σωζόμενους…”
π.Ευθυμιος Μπαρδακας

http://ekklisiastikiparadosi.gr/

ΙΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ ΕΦΘΑΣΕ - ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΚΡΙΝΩΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ; (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Καί νά πού μέ τή βοήθεια Τοῦ Θεοῦ, εισηλθαμε εἰς τό νέον ἒτος 2017.

Κάθε τέτοια ἐποχή, οἱ ἂνθρωποι ἀνταλλάσσουν εὐχάς μεταξύ των καί ἀτενίζουν τό μέλλον μέ τήν ἐλπίδα καλλιτέρων ἡμερῶν, μέ χαρές,

τραγούδια καί ἓνα τεραστίας κλίμακος καταναλωτικό πάθος.

Εἰς ὃλον τόν κόσμον, βλέπομε φῶτα, στολισμούς, τραγούδια, καί ἓναν καταναλωτικόν «πυρετό», ἐνῶ οἱ τηλεοπτικοί σταθμοί ὃλων τῶν χωρῶν, συναγωνίζονται στό νά δείξουν εἰκόνες εὐτυχισμένων ἀτόμων, πού χαίρονται διότι «ἒφυγε» ὁ «παλιός ὁ χρόνος» παίρνοντας μαζί του τίς στενοχώριες πού πέρασαν οἱ ἂνθρωποι καί τις κακές του στιγμές, ἀφήνοντας τήν θέση του στόν «καινούργιο» χρόνο, ἀπό τόν ὁποῖον προσδοκοῦν «καλλίτερες μέρες».
Πόσο πλαστή καί «σκηνοθετημένη» εἶναι αὐτή ἡ «ἀτμόσφαιρα»…!
Οὐδείς ἀρνεῖται τό δικαίωμα τῶν ἀνθρώπων νά ἐλπίζουν γιά κάτι καλλίτερο. Όμως, ἐκεῖνες τίς στιγμές, ποῖοι καί πόσοι ἐξ ἡμῶν, ἀναλογιζόμεθα πώς τίς εἰκόνες αὐτές τοῦ γλεντιοῦ καί τῆς εὐθυμίας, τίς παρακολουθοῦν καί πάμπολλα δακρυσμένα μάτια, ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ὑποφέρουν καί στεροῦνται τῶν πλέον στοιχειωδῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν…!
Ὁ νέος χρόνος, δέν φέρνει ἀπό μόνος του τίς χαρούμενες ἡμέρες πού ἀποζητοῦν οἱ ἂνθρωποι.
Οἱ ἂνθρωποι, ἒχουν τήν δυνατότητα νά φτιάξουν τίς κοινωνίες των κατά τρόπον πού νά δημιουργοῦν ἀντί νά διαλύουν, νά «χτίζουν» ἀντί νά «γκρεμίζουν» καί νά σκέπτωνται πώς ἲσως, ὁ δικός τους πλουτισμός, φέρνει την δυστυχία καί τήν ανέχεια σέ κάποιους συνανθρώπους των…!
Πόσοι ἐξ ἡμῶν σκεφθήκαμε πώς ΠΡΕΠΕΙ νά εὐχαριστήσωμε μέ μιά θερμή Προσευχή Τόν Κύριό μας διότι μᾶς ἀξίωσε νά δοῦμε τήν «ἀνατολή» ενός ἀκόμη χρόνου;
Καί πόσοι ἀναλογισθήκαμε πώς στό τέλος ἑκάστου ἒτους, (ὃπως καί ἑκάστης ἡμέρας ἂλλωστε) εἶναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ἡ αὐτοκριτική μας καί πώς ἒχομε ὑποχρέωση νά …«κάνωμε ταμεῖο» βάζοντας στό ἓνα τάσι μιᾶς νοερᾶς ζυγαριᾶς τίς «θετικές» μας στιγμές καί στό ἂλλο τίς «ἀρνητικές»;
Καί ἐδῶ, τίθεται ἓνα ΠΟΛΥ σοβαρό θέμα.
ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΚΡΙΝΩΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ;
Μέσα σ᾽ἓναν χρόνο, τί πετύχαμε ἀλλά καί ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ τομεῖς;
Μήπως στο…πόσα χρήματα βγάλαμε;
Μήπως τό πόσες φορές…γλεντήσαμε;
Μήπως τό ποῖα ὑλικά ἀγαθά ἀγοράσαμε;
Μήπως τό πόσους κατορθώσαμε νά..«πιάσωμε κορόϊδα»;
Μήπως τό «πόσα σκαλιά ἀνεβήκαμε στή κοσμική..ἱεραρχία»;
Μήπως…μήπως…μήπως…μήπως….!
Ὂχι παιδιά μου έν Κύρίω…!
Ὃλα τά πιό πάνω, ΔΕΝ ἀποτελοῦν τά κριτήρια τά ὁποῖα θά μᾶς δώσουν τό τελικό ἀποτέλεσμα, περί τοῦ ἂν τό ἒτος πού πέρασε ἦταν έποικοδομη- τικό ἢ ὂχι.
Τά πιό πολλά ἀπό αὐτά, πρέπει νά μποῦν στό «τάσι« της νοερᾶς ζυγα- ριᾶς, πού ζυγίζει τά ΜΕΙΟΝ.
Διότι τά έρωτήματα πού ἒχουν Τ ΕΡΑΣΤΙΑ σημασία καί μπαίνουν στό «τάσι» μέ τά ΘΕΤΙΚΑ μας ἐπιτεύγματα, ἒχουν αχέση ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ μέ τό ΤΙ ἐπιτύχαμε στό ἐπίπεδο τῶν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ μας δραστηριοτήτων.
Πρέπει νά «καθίσωμε» καί νά υπολογίσωμε, μέ ΚΑΘΑΡΗ καρδιά καί μέ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, τό τί ἐπράξαμε γιά τόν πλησίον μας, τό ΤΙ ἐπράξαμε σχετικῶς μέ τίς ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ μας ἒναντι τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, τό ΠΟΣΟ κοντά εἲμαστε στά Ἱερά μας Μυστήρια, τό ΠΟΣΗ συμμετοχή εἲχαμε σ’ Αὐτά καί τό ΠΟΣΕΣ φορές, με ταπείνωση καί ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ἐπικαλεστήκαμε Τόν Κύριό μας μέσω τοῦ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΟΥ ἀξίας Πνευματικοῦ μας «ὃπλου» πού εἶναι ἡ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Τότε καί ΜΟΝΟΝ τότε μποροῦμε νά «κάνωμε …ταμεῖο» καί νά κάνωμε τήν αὐτοκριτική μας.
Ἂν αύτά ἒχωμε κατά νοῦν, τότε θά μπορέσωμε νά δοῦμε καθαρά καί τό ΤΙ μποροῦμε νά ἀναμείνωμε ἀπό τό νέο ἒτος (Τό κάθε «νέο ἒτος») καί ὂχι νά περιμένωμε πώς θά μᾶς φέρη πιό καλές ἡμέρες ἀπό μόνο του, κατά τρόπο …«αὐτόματο»…!
Τέτοιες ἡμέρες, κατά τρόπο πού μπορεῖ νά χαρακτηρισθῆ ἀπό ΒΛΑΚΩΔΗΣ ἓως καί ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΙΚΟΣ, ἒχομε ἀληθινό «βομβαρδισμό» ἀπό …«μάντεις», «χαρτορίχτρες», «ζωδιολόγους» καί πάσης φύσεως …«μελλοντολόγους», οἱ ὁποῖοι, ὁδηγοῦν κάθε ὀλιγόπιστο καί ἀφελῆ, σέ πολύ ἐπικίνδυνες ἀτραπούς, ἐπιρρεάζοντας τήν ΕΛΕΥΘΕΡΗ βούληση μέ τήν ὁποία μᾶς «ὣπλισε» Ο Δημιουργός μας.
Ἒτσι, ὁ ΑΦΕΛΗΣ καί ὀλιγόπιστος (δέν μιλᾶμε βεβαίως γιά τούς ΜΗ πιστούς οἱ ὁποῖοι εἶναι ΔΕΣΜΙΟΙ αὐτῶν τῶν ΣΚΟΤΕΙΚΩΝ δυνάμεων), προγραμματίζει τήν ζωή του, μέ βάση τό τί τοῦ «λένε» τά «προγνωστικά τῶν …ἀστρολόγων» καί ἀπομακρύνεται, ἀκόμα περισσότερο ἀπό τήν ΘΕΙΑ μας ΠΙΣΤΗ.
Τό ὃ,τι Ὁ Πανάγαθος μᾶς ἀξίωσε νά φθάσωμε στήν Νέα Πρωτοχρονιά, δέν ἒγινε ἐπειδή ἐμεῖς τό κατορθώσαμε, ἀλλά ἐπειδή Αὐτός τό ἐπέτρεψε.
Τά ὃσα δεινά, πόλεμοι, δολοφονίες, χρηματολαγνεία, σαρκολατρεία, παιδοφιλία (!!) κ.λπ. γεμίζουν καθημερινῶς τά Μέσα Μαζικῆς Τυφλώσεως,
προέρχονται ἀπό τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τήν Πίστη μας καί τήν ΑΠΑΡΝΗΣΗ Τοῦ Δημιουργοῦ μας.
Ξεχνᾶμε τή Σταυρική Θυσία Του Κυρίου μας καί τό μαρτύριό Του, τό ὁποῖο ὑπέστη γιά τόν κάθε ἂνθρωπο.
Ἂν, λοιπόν, θέλωμε νά ἒλθη μιά καλλίτερη χρονιά, ΠΡΕΠΕΙ να γυρίσωμε στήν Πίστη τῶν Πατέρων μας, νά μή βλέπωμε ΜΟΝΟΝ τίς δυσκολίες πού περνᾶμε ἐξ αἰτίας τῆς ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ μας καί νά σκεφθοῦμε τό ΤΙ πρέπει νά κάνωμε ὣστε νά καταστοῦμε ἂξιοι τῆς Θείας Εὐσπαγχνίας…!
Αδελφια μου ἐν Κυρίω άγαπητά,
εὒχομαι είς ΟΛΟΥΣ μας Καλή καί Εὐλογημένη Χρονιά καί σᾶς καλῶ, μέ ὃλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς μου, νά σταθοῦμε ΟΛΟΙ μας στό ὓψος τῶν Πνευματικῶν μας ὑποχρεώσεων ἒναντι τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, μέσα σέ πνεῦμα ΕΝΟΤΗΤΟΣ καί ΦΙΛΑΛΛΗΛΙΑΣ.
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί ΜΗΤΕΡΑ μας, ἂς στέρξη νά μᾶς στηρίξη καί νά μεσιτεύση εἰς Τόν Κύριόν μας καί Θεόν μας, ὑπέρ ΟΛΩΝ ἡμῶν τῶν ἀναξίων, ὣστε, εν ὑγεία να φθάσωμε καί στό τέλος αὐτοῦ τοῦ χρόνου, με συνέπεια ἒναντι τῆς Πίστεώς μας καί ΜΕΣΑ στήν θερμή ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Δημιουργός μας, ΔΕΝ μᾶς θέλει ἠττοπαθεῖς καί ἀπελπισμένους.Ἀντιθέτως, μᾶς ζητᾶ νά Τὀν ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΜΕ καί ἒτσι, νά γίνωμε ἂξια τέκνα Του, πού μέσα ἀπό τήν ἒνθερμη καί εἰλικρινῆ μας Προσευχή, θά ξαναβροῦμε τήν δύναμη νά ἀντιμετωπίσωμε τίς ὃποιες δυσκολίες, μέ τήν ἐλπίδα πώς θά μᾶς βοηθήση, ὃπως κάνει ΠΑΝΤΟΤΕ, μέ τά γνήσια καί Πιστά Τέκνα Του.
π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ 2017 (Ὁμιλία π.Ευθυμίου Μπαρδάκα)

ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ 2017 (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

Ἡ ὁλομέτωπος ἐπίθεσις τῶν διωκτῶν τῆς Χριστιανωσύνης καί κυρίως τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐντείνεται καί οἱ σατανολάτραι παγκοσμιοποιηταί, ἒχουν ἐξαπολύσει ὃλα των τά «ὃπλα» προκειμένου νά ἐξαλείψουν κάθε τί πού ἒχει σχέση μέ τήν Ἁγία μας τήν Πίστη.

Βλέπομε ὁλοκάθαρα τίς δόλιες ἐνέργειές των, οἱ ὁποῖες μέσω «νόμων», «διαταγμάτων», «ἐγκυκλίων» «ἀποφάσεων» κ.λπ., κατατείνουν στόν ἲδιο ἀντικειμενικό σκοπό. Τήν ἀποχριστιανοποίηση τῶν Λαῶν καί τήν διαγραφήν ἀπό τάς συνειδήσεις τῶν Λαῶν, κάθε εἲδους Ἱστορίας των, Ἠθῶν, Ἐθίμων, κ.λπ., προκειμένου νά δημιουργήσουν μία «γκρίζα», ἂμορφη, ἂνευρη καί ἂβουλη μᾶζα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θά ὑπακούουν στίς ἐντολές τοῦ «ἑνός» παγκοσμίου δικτάτορος τόν ὁποῖον ὑποκρύπτει ὁ ὃρος «πλανητάρχης» τόν ὁποῖον ἐθέσπισαν τά τελευταῖα χρόνια, προκειμένου νά «συνηθίσουν» οἱ ἂνθρωποι στό ἂκουσμά του καί νά τόν ἀποδέχωνται αὐτομάτως ὡς «ἀφέντη» τους καί «ἐπικυρίαρχό» τους, ἐκτελῶντας κάθε του ἐντολή ἀδιαμαρτυρήτως…!

Στό ὂνομα τῆς «βελτιώσεως» τῆς παρεχομένης «παιδείας», γράφουν νέα βιβλία, ἑτοιμάζουν νέες «διδασκαλίες» καί ὑποσκάπτουν τήν Ἐθνική καί Θρησκευτκή διαπαιδαγώγησιη τῶν νέων μας.
Τό φαινόμενο αὐτό, δέν εἶναι σχετικό μόνον με τήν Ἐλληνική πραγματικότητα, ἀλλά εἶναι πλέον ὁλοφάνερο πώς εὑρισκόμεθα εἰς τό μέσον μιᾶς παγκοσμίου συνωμοσίας στρεφομένης ἐναντίον Τοῦ Χριστοῦ μας, της Ὀρθοδοξίας και της Ελλαδος…!

Συνεχως γεμίζουν τά Μέσα Μαζικῆς ΤΥΦΛΩΣΕΩΣ μέ… «άποκαλύψεις» γιά τήν ζωήν καί τήν διδασκαλία Τοῦ Κυρίου μας, «ἀνακαλύπτουν» παπύρους, «εὐαγγέλια» κ.λπ. πού διαστρεβλώνουν την πραγματικοτητα και στρέφονται κατά τῆς Εκκλησιαστικης και Ελληνικης Ιστοριας κατά της Πίστεώς μας καί προξενοῦν σκανδαλισμούς καί ἀποπροσανατολισμόν στον κοσμο.

Ὃταν, μάλιστα, κάποιοι ολιγόπιστοι ἀκούουν τίς βρωμιές αὐτοῦ τοῦ εἲδους, «προβληματίζονται» καί μέ κλονισμένη τήν Πϊστη τους, στρέφονται σέ… «ἒρευνες», «μελέτες», «ἐνδοσκοπήσεις», «γιόγκα», καί λοιπές ἀηδίες, χάνοντας τήν ψυχή των καί γινόμενοι θύματα τῶν ἀντιχρίστων, αὐτῶν, διδασκαλιῶν…!

Καθημερινῶς, βλέπομε καί μία νέα ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σεισμοί, λιμοί, πόλεμοι κ.λπ., δέν «βάζουν μυαλό» στούς «εργολάβους», πού ἐπιδιώκουν μετά μανίας τήν καταστροφή τοῦ Κράτους Τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐγκαθύδριση τοῦ «κράτους» τοῦ Αντιχρίστου, μέ σατανιστές νά βγαίνουν ἀπο τίς φυλακές, «εὐρωπαίους» καί λοιπούς….προοδευμένους» νά προβάλλουν τίς συχαμερές τους συνήθειες, τῆς σαρκολατρείας, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς παιδεραστίας, τοῦ σατανισμοῦ κ.λπ., κατά τρόπον ἀπροκάλυπτον καί χωρίς καμμία ντροπή…!

Κάθε χρόνο, τέτοιες ἡμέρες, βρήσκουν νά ἐπιτεθοῦν κατά της Εκκλησίας του Χριστου καί κατάντησαν τήν ἒκφραση «Χριστούγεννα», συνώνυμο τοῦ ἐμπορίου, τῆς αἰσχρῆς προσομοιώσεως τῶν Θείων Εἰκόνων μέ πρόστυχα γυμνά, καί μέ ἐντολές ὃπως ἡ περίφημη ἐντολή κάποιων «καθηγητῶν» πού διδάσκουν «μή μιλᾶτε στά παιδιά γιά τόν Ἃγιο Βασίλη», ἢ μέ τηλεοπτικές ἐκπομπές γεμᾶτες με «ἁγιοβασίληδες» πού ἒχουν συζύγους, πού ἒχουν ἐργαστήρια μέ ..καλλικαντζάρους, πού ἀπευθύνονται στόν ἂκρατο καταναλωτισμό πού ἒχουν ἐπιβάλει στούς ἀνθρώπους καί στήν άποκοπή τῶν ἀνθρώπων, ἀπό κάθε εἲδους σχέση μέ τήν Πίστη μας καί τήν ΙΕΡΟΤΗΤΑ τῶν ἡμερῶν αὐτῶν…!

Ὁ Πανάγαθος Θεός μᾶς ἀξίωσε νά φθάσωμε καί ἐφέτος στίς Ἃγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγένων, του Αγίου Βασιλείου και των Φώτων.
Προσευχή καί ἂνοιγμα τῆς καρδιᾶς μας στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας εἶναι αὐτά πού πρέπει νά κυριαρχοῦν στόν νοῦ τοῦ κάθε Πιστοῦ καί ΟΧΙ τό ὑλικό μέρος τῶν ἑορτασμῶν πού συνήθως ἀπασχολεῖ τό μέγιστο μέρος τῆς ἀνθρωπότητος.

Ἀκόμα καί στόν Πανάγιο Τάφο Τοῦ Κυρίου μας θέλησαν νά μποῦν προκειμένου νά δημιουργήσουν συζητήσεις καί ἐπειδή προσωπικῶς ΟΥΔΕΜΙΑΝ ἐμπιστοσύνην ἒχω στίς ἀγαθές των προθέσεις (εὒχομαι ὁλοψύχως νά κάνω λάθος) φοβοῦμαι πώς καί ἀπό αὐτό τό θέμα, κάτι θά «σκαρφιστοῦν» ὣστε νά ὑποβαθμίσουν τήν ἀξίαν Τοῦ Παναγίου αὐτοῦ Προσκυνήματος…!

Ὑπουργοί κόβουν ἀπό τά σχολικά βιβλία Θρησκευτικά καί Ἱστορία, διδάσκοντας τήν…πανθρησκεία καί τήν θρησκειολογία πού ὁδηγεῖ τά ἂπειρα και χωρίς «ἀντισώματα» μικρά παιδιά, σέ ἀτραπούς σκοτεινές καί γεμᾶτες ἀπό τήν …μαυρίλα τῶν γεμάτων βόρβορο ψυχῶν τῶν ἐμπνευστῶν τῶν βρωμερῶν αὐτῶν παρεμβάσεων…!
Στό περιβόητο «στέρν», ἐκεῖ πού ψάχνουν γιά σωματίδια πού θά τούς…δείξουν τό «πῶς ἒγινε τό σῦμπαν», ἒκαναν (κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες) ἀκόμα καί ἀνθρωποθυσία, μπροστά στό ἂγαλαμα τῆς σατανολατρικῆς «θεᾶς Κάλλι» πού το ἒχουν στήσει στήν εἲσοδό του…!

Ἡ ἐπίθεσις κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι, πλέον, φανερή.
Τήν ὁμολογοῦν πολλοί γνωστοί ἀναλυταί καί ΟΛΟΙ ὑποστηρίζου πώς κάτι φαίνεται νά τούς.. «χάλασε τήν… μαγιονέζα»…!
Ὁ Κύριός μας, ΔΕΝ θά μᾶς ἀφήση ἀνυπερασπίστους, ἀλλά πρέπει καί ἐμεῖς νά ΓΥΡΙΣΩΜΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ καί νά σκύψωμε τό κεφάλι σέ Προσευχές καί μετάνοια…!
Ἂς μή τούς κάνωμε τό χατῆρι (πολλές φορές τό ἒχω πεῖ αὐτό καί δέν θά βαρεθῶ νά τό ἐπαναλαμβάνω)
Ἡ ΕΛΠΙΔΑ πρέπει νά βασιλεύη σέ κάθε Χριστιανική ψυχή καί μέ τήν ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ μας, μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσωμε καί αὐτήν τήν λαίλαπα, ὃπως ἒγινε ἐπί τόσους καί τόσους αἰῶνες διωγμῶν καί κατατρεγμῶν τῆς Πίστεώς μας.

Δέν πρέπει νά εἲμεθα..μοιρολάτρες.
Ναί. Τά πράγματα εἶναι πολύ δύσκολα.
Ναί. Μᾶς περιμένουν δοκιμασίες καί ἀγῶνες.
Ὃμως, ΟΛΑ αὐτά μπορεῖ τό πραγματικά Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας Τοῦ Κυρίου μας νά τά ἀλλάξη, ἀλλάζοντας πρῶτα ἀπό ὃλα τόν ψυχισμό του καί ἐπανερχόμενο στήν σκέπη Τοῦ Κυρίου μας.
Ἐμπρός λοιπόν.
Ἂν αὐτοί ἐπιτίθενται, ἂς σαλπίσωμε και ἐμεῖς ΕΠΙΘΕΣΗ κατά των κακών μας συνηθειων που μας απομακρύνουν από την σκέπη του Θεού καί ἂς εἲμεθα βέβαιοι πώς στό τέλος θά κατατροπωθοῦν ΟΛΟΙ αὐτοί οἱ ὑπηρέται τοῦ σκότους.
Καί ἡ «ἐπίθεσή» μας, ὡς κύρια ὃπλα της θά ἒχη τήν ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ καί την ΖΕΟΥΣΑ ΠΙΣΤΗ.

ΟΛΑ εἶναι δυνατά παρά Κυρίω. Καί διά τῆς Ποσευχῆς μας, μποροῦμε νά ἒχωμε τήν ὑπεροπλία ἒναντι ΟΛΩΝ αὐτῶν τῶν τυχάρπαστων και σκοταδόδουλων, ἒχοντες τήν στήριξιν καί τήν συμπαράστασιν Τοῦ Κυρίου μας πού ΔΕΝ θά μᾶς ἀφήση, ἐάν Τοῦ τό ζητήσωμε μέ καθαρή καρδιά καί Ζέουσα Πίστη.

Εὒχομαι εἰς ὃλους ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ μέ Πνευμαική ἀνάταση καί μέ ἐκ βάθους καρδίας ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Ὁ νέος χρόνος ἂς εἶναι γιά ΟΛΟΥΣ γεμᾶτος Ὑγεία, Πνευματική σύνδεση μέ Τόν Κύριο Τῆς Πίστεώς μας καί ἡ πργματοποίησις τῶν Ἐλπίδων ΟΛΩΝ, θά ἒλθη μἐσα ἀπό τίς Προσευχές καί τίς γονυκλισίες ἐνώπιόν Του

Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ 2017 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ 2016 (Ὁμιλία π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΠΡΟ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΤΟΥ 2017 (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)

ΠΡΟ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ ΤΟΥ 2017

Η ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ ΕΠΙΘΕΣΙΣ ΤΩΝ «ΛΥΚΩΝ»

Ἡ ὁλομέτωπος ἐπίθεσις τῶν διωκτῶν τῆς Χριστιανωσύνης καί κυρίως τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐντείνεται καί οἱ σατανολάτραι παγκοσμιοποιηταί, ἒχουν ἐξαπολύσει ὃλα των τά «ὃπλα» προκειμένου νά ἐξαλείψουν κάθε τί πού ἒχει σχέση μέ τήν Ἁγία μας τήν Πίστη.

Βλέπομε ὁλοκάθαρα τίς δόλιες ἐνέργειές των, οἱ ὁποῖες μέσω «νόμων», «διαταγμάτων», «ἐγκυκλίων» «ἀποφάσεων» κ.λπ., κατατείνουν στόν ἲδιο ἀντικειμενικό σκοπό. Τήν ἀποχριστιανοποίηση τῶν Λαῶν καί τήν διαγραφήν ἀπό τάς συνειδήσεις τῶν Λαῶν, κάθε εἲδους Ἱστορίας των, Ἠθῶν, Ἐθίμων, κ.λπ., προκειμένου νά δημιουργήσουν μία «γκρίζα», ἂμορφη, ἂνευρη καί ἂβουλη μᾶζα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θά ὑπακούουν στίς ἐντολές τοῦ «ἑνός» παγκοσμίου δικτάτορος τόν ὁποῖον ὑποκρύπτει ὁ ὃρος «πλανητάρχης» τόν ὁποῖον ἐθέσπισαν τά τελευταῖα χρόνια, προκειμένου νά «συνηθίσουν» οἱ ἂνθρωποι στό ἂκουσμά του καί νά τόν ἀποδέχωνται αὐτομάτως ὡς «ἀφέντη» τους καί «ἐπικυρίαρχό» τους, ἐκτελῶντας κάθε του ἐντολή ἀδιαμαρτυρήτως…!

Στό ὂνομα τῆς «βελτιώσεως» τῆς παρεχομένης «παιδείας», γράφουν νέα βιβλία, ἑτοιμάζουν νέες «διδασκαλίες» καί ὑποσκάπτουν τήν Ἐθνική καί Θρησκευτκή διαπαιδαγώγησιη τῶν νέων μας.
Τό φαινόμενο αὐτό, δέν εἶναι σχετικό μόνον με τήν Ἐλληνική πραγματικότητα, ἀλλά εἶναι πλέον ὁλοφάνερο πώς εὑρισκόμεθα εἰς τό μέσον μιᾶς παγκοσμίου συνωμοσίας (καί μή βιασθοῦν κάποιοι νά μᾶς χαρακτηρίσουν «συνωμοσιολόγους» ὃπως κάνουν γιά ὃλους αὐτούς που ἀποκαλύπτουν καί κοινοποιοῦν τά δόλια σχέδιά των) στρεφομένης ἐναντίον Τοῦ Χριστοῦ μας καί πρωτίστως τῆς φιλτάτης μας Ὀρθοδοξίας…!

Κάθε χρόνο, τέτοιες ἡμέρες, γεμίζουν τά Μέσα Μαζικῆς ΤΥΦΛΩΣΕΩΣ μέ ..«άποκαλύψεις» γιά τήν ζωήν καί τήν διδασκαλία Τοῦ Κυρίου μας, «ἀνακαλύπτουν» παπύρους, «εὐαγγέλια» κ.λπ. πού στρέφονται κατά τῆς Πίστεώς μας καί προξενοῦν σκανδαλισμούς καί ἀποπροσανατολισμόν στό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὃταν, μάλιστα, κάποιοι μέ ΜΗ ζέουσα Πίστη ἀκούουν τίς βρωμιές αὐτοῦ τοῦ εἲδους, «προβληματίζονται» καί μέ κλονισμένη τήν Πϊστη τους, στρέφονται σέ…«ἒρευνες», «μελέτες», «ἐνδοσκοπήσεις», « γιόγκα», καί λοιπές ἀηδίες, χάνοντας τήν ψυχή των καί γινόμενοι θύματα τῶν ἀντιχρίστων, αὐτῶν, διδασκαλιῶν…!

Καθημερινῶς, βλέπομε καί μία νέα ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σεισμοί, λιμοί, πόλεμοι κ.λπ., δέν «βάζουν μυαλό» στούς «παγκοσμιοποιητές, πού ἐπιδιώκουν μετά μανίας τήν καταστροφή τοῦ Κράτους Τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐγκαθύδριση τοῦ «κράτους» τοῦ σκότους, μέ σατανιστές νά βγαίνουν ἀπο τίς φυλακές, «εὐρωπαίους» καί λοιπούς….προοδευμένους» νά προβάλλουν τίς συχαμερές τους συνήθειες, τῆς σαρκολατρείας, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῆς παιδεραστίας, τοῦ σατανισμοῦ κ.λπ., κατά τρόπον ἀπροκάλυπτον καί χωρίς καμμία ντροπή…!

Κάθε χρόνο, τέτοιες ἡμέρες, βρήσκουν νά ἐπιτεθοῦν κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ καί κατάντησαν τήν ἒκφραση «Χριστούγεννα», συνώνυμο τοῦ ἐμπορίου, τῆς αἰσχρῆς προσομοιώσεως τῶν Θείων Εἰκόνων μέ πρόστυχα γυμνά, καί μέ ἐντολές ὃπως ἡ περίφημη ἐντολή κάποιων «καθηγητῶν» πού διδάσκουν «μή μιλᾶτε στά παιδιά γιά τόν Ἃγιο Βασίλη», ἢ μέ τηλεοπτικές ἐκπομπές γεμᾶτες με ««ἁγιοβασίληδες» πού ἒχουν συζύγους, πού ἒχουν ἐργαστήρια μέ ..καλλικαντζάρους, πού ἀπευθύνονται στόν ἂκρατο καταναλωτισμό πού ἒχουν ἐπιβάλει στούς ἀνθρώπους καί στήν άποκοπή τῶν ἀνθρώπων, ἀπό κάθε εἲδους σχέση μέ τήν Πίστη μας καί τήν ΙΕΡΟΤΗΤΑ τῶν ἡμερῶν αὐτῶν…!

Ὁ Καλός Θεός μᾶς ἀξίωσε νά φθάσωμε καί ἐφέτος στίς Ἃγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγένων.
Προσευχή καί ἂνοιγμα τῆς καρδιᾶς μας στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας εἶναι αὐτά πού πρέπει νά κυριαρχοῦν στόν νοῦ τοῦ κάθε Πιστοῦ καί ΟΧΙ τό ὑλικό μέρος τῶν ἑορτασμῶν πού συνήθως ἀπασχολεῖ τό μέγιστο μέρος τῆς ἀνθρωπότητος.

Ἀκόμα καί στόν Πανάγιο Τάφο Τοῦ Κυρίου μας θέλησαν νά μποῦν προκειμένου νά δημιουργήσουν συζητήσεις καί ἐπειδή προσωπικῶς ΟΥΔΕΜΙΑΝ ἐμπιστοσύνην ἒχω στίς ἀγαθές των προθέσεις (εὒχομαι ὁλοψύχως νά κάνω λάθος) φοβοῦμαι πώς καί ἀπό αὐτό τό θέμα, κάτι θά «σκαρφιστοῦν» ὣστε νά ὑποβαθμίσουν τήν ἀξίαν Τοῦ Παναγίου αὐτοῦ Προσκυνήματος…!

«Ὑπουργοί» κόβουν ἀπό τά σχολικα βιβλία Θρησκευτικά καί Ἱστορία, διδάσκοντας τήν…πανθρησκεία καί τήν θρησκειολογία πού ὁδηγεῖ τά ἂπειρα και χωρίς «ἀντισώματα» μικρά παιδιά, σέ ἀτραπούς σκοτεινές καί γεμᾶτες ἀπό τήν …μαυρίλα τῶν γεμάτων βόρβορο ψυχῶν τῶν ἐμπνευστῶν τῶν βρωμερῶν αὐτῶν παρεμβάσεων…!
Στό περιβόητο «στέρν», ἐκεῖ πού ψάχνουν γιά σωματίδια πού θά τούς…δείξουν τό «πῶς ἒγινε τό σῦμπαν», ἒκαναν (κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες) ἀκόμα καί ἀνθρωποθυσία, μπροστά στό ἂγαλαμα τῆς σατανολατρικῆς «θεᾶς Κάλλι» πού το ἒχουν στήσει στήν εἲσοδό του…!

Ἡ ἐπίθεσις κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι, πλέον, φανερή.
Τήν ὁμολογοῦν πολλοί γνωστοί ἀναλυταί καί ΟΛΟΙ ὑποστηρίζου πώς κάτι φαίνεται νά τούς.. «χάλασε τήν… μαγιονέζα»…!
Ὁ Κύριός μας, ΔΕΝ θά μᾶς ἀφήση ἀνυπερασπίστους, ἀλλά πρέπει καί ἐμεῖς νά ΓΥΡΙΣΩΜΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ καί νά σκύψωμε τό κεφάλι σέ Προσευχές καί μετάνοια…!
Ἂς μή τούς κάνωμε τό χατῆρι (πολλές φορές τό ἒχω πεῖ αὐτό καί δέν θά βαρεθῶ νά τό ἐπαναλαμβάνω)
Ἡ ΕΛΠΙΔΑ πρέπει νά βασιλεύη σέ κάθε Χριστιανική ψυχή καί μέ τήν ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ μας, μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσωμε καί αὐτήν τήν λαίλαπα, ὃπως ἒγινε ἐπί τόσους καί τόσους αἰῶνες διωγμῶν καί κατατρεγμῶν τῆς Πίστεώς μας.

Δέν πρέπει νά εἲμεθα..μοιρολάτρες.
Ναί. Τά πράγματα εἶναι πολύ δύσκολα.
Ναί. Μᾶς περιμένουν δοκιμασίες καί ἀγῶνες.
Ὃμως, ΟΛΑ αὐτά μπορεῖ τό πραγματικά Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας Τοῦ Κυρίου μας νά τά ἀλλάξη, ἀλλάζοντας πρῶτα ἀπό ὃλα τόν ψυχισμό του καί ἐπανερχόμενο στήν σκέπη Τοῦ Κυρίου μας.
Ἐμπρός λοιπόν.
Ἂν αὐτοί ἐπιτίθενται, ἂς σαλπίσωμε και ἐμεῖς ΕΠΙΘΕΣΗ καί ἂς εἲμεθα βέβαιοι πώς στό τέλος θά κατατροπωθοῦν ΟΛΟΙ αὐτοί οἱ ὑπηρέται τοῦ σκότους.
Καί ἡ «ἐπίθεσή» μας, ὡς κύρια ὃπλα της θά ἒχη τήν ΠΡΟΣΕΥΧΗ καί την ΖΕΟΥΣΑ ΠΙΣΤΗ.

ΟΛΑ εἶναι δυνατά παρά Κυρίω. Καί διά τῆς Ποσευχῆς μας, μποροῦμε νά ἒχωμε τήν ὑπεροπλία ἒναντι ΟΛΩΝ αὐτῶν τῶν τυχάρπαστων και σκοταδόδουλων, ἒχοντες τήν στήριξιν καί τήν συμπαράστασιν Τοῦ Κυρίου μας πού ΔΕΝ θά μᾶς ἀφήση, ἐάν Τοῦ τό ζητήσωμε μέ «ἀνοικτή καρδιά» καί Ζέουσα Πίστη.

Εὒχομαι εἰς ὃλους ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ μέ Πνευμαική ἀνάταση καί μέ ἐκ βάθους καρδίας ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
Ὁ νέος χρόνος ἂς εἶναι γιά ΟΛΟΥΣ γεμᾶτος Ὑγεία, Πνευματική σύνδεση μέ Τόν Κύριο Τῆς Πίστεώς μας καί ἡ πργματοποίησις τῶν Ἐλπίδων ΟΛΩΝ, θά ἒλθη μἐσα ἀπό τίς Προσευχές καί τίς γονυκλισίες ἐνώπιόν Του

Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας