A
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
† Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου (Ψαλ. 50,17)
ΚⲀⲖⲎ ⲤⲀⲢⲀΚⲞⲤⲦⲎ! ΚⲀⲖⲞⲚ ⲀⲄⲰⲚⲀ!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π.ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π.ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017
Τρίτη 29 Αυγούστου 2017
ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΟΥΛΙΚΙ (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)
…….Μή γινόμαστε, λοιπόν, «σκουλίκια», ἀλλά μέ κάθε τρόπο ἂς σταθοῦμε στό ὓψος τῆς θελήσεως Τοῦ Δημιουργοῦ μας, πού μᾶς θέλει, ΠΙΣΤΟΥΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ, ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΜΜΩΝΑ, ἀλλά καί ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ μέ τίς ὁποῖες μᾶς ἐφοδίασε, προκειμένου νά παραμείνωμε τά πλάσματα τῶν Θελήσεών Του, καθ’ὃσον μᾶς θέλει κοντά Του, στό ποίμνιό Του καί νά συμπορευώμεθα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ μέ τό ΦΩΣ καί ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ τῆς συγχρόνου ἐποχῆς, στήν ὁποία ὁ ἂνθρωπος, ὂχι μόνον μετατρέπει τόν ἑαυτό του σέ σκουλίκι, ἀλλά τόν καταρρακώνει περισσότερο, νομιμοποιῶντας τήν ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ, ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΛΟΦΙΛΙΑ, ΤΗΝ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ, ΤΗΝ ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ καί τήν ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ μας καί τήν φιλτάτη μας ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ...!
Ὁ Πανάγαθος Θεός, ἐδημιούργησε τήν ΠΛΑΣΗ, τό ΣΥΜΠΑΝ, τόν ΚΟΣΜΟ (Οἱ λέξεις προέρχονται ἀπό τήν θαυμάσια καί ακριβολόγο Γλῶσσα μας) καί ὡς ἐπιστέγασμα, ὡς κορυφαῖο δημιούργημά του, ἒπλασε τόν ἂνθρωπο .
Καί τό ἐρώτημα τό ὁποῖο, καλοπίστως, ἒρχεται στον νοῦ τοῦ οἱουδήποτε , εἶναι:
«γιά ποῖον λόγο Ὁ Πανάγαθος Θεός, έδημιούργησε τόν ἂνθρωπο; Ἡ ΖΩΗ, εἶχε ἢδη έμφανισθεῖ στα φυτά καί τά ζῶα. Τι ἐλλειπε ἀπό αὐτές τίς κατηγορίες τῶν ἐμβίων δημιουργημάτων;»
Ἡ ἀπάντησις, ἀποκαλύπτεται στήν διαδικασία δημιουργίας τοῦ άνθρώπου.
Διαβάζομε στα Ἱερά μας κείμενα, πώς Ὁ Πανάγαθος Δημιουργός μας, μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς δημιουργίας μας, ἒκανε τόν ἂνθρωπο ἀποδέκτη τοῦ μεγαλυτέρου δώρου πού θά μποροῦσε νά ὑπάρξη.
Ὁ ἂνθρωπος, ἐδέχθη τό ΦΥΣΗΜΑ ΤΗΣ ΠΝΟΗΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ, τό ὁποῖον τόν «προίκησε» μέ τήν δυνατότητα νά ἀντεπεξέρχεται νικητής σέ κάθε μάχη του μέ τίς σκοτεινές δυνάμεις, (ἀλλά μέ τήν προϋπόθεση πώς θά κάνη ΣΩΣΤΗ ΧΡΗΣΗ αύτῶν τῶν δυνατοτήτων), καί θά εἶναι ΑΤΡΩΤΟΣ σέ κάθε ἐπίθεση τῶν ἀνθρωπίνων, γηίνων, ἀδυναμιῶν.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ τήν ὁποίαν ἐδέχθη ὁ Ἂνθρωπος ἀλλά καί ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΩΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΕΥΘΥΝΗ...! του, γιά τήν ὀρθή χρήση καί ἀξιοποίησή της.
Ὁ ἀνθρώπινος ἐγωισμός, ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος γιά τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μας, δέν μᾶς ἐπιτρέπει τό νά δοῦμε καθαρά καί νά ἀξιολογήσωμε σωστά αὐτήν τήν ΠΝΟΗ τήν ὀποίαν ἐνεφύσησε Ὁ Πανάγαθος στό ἀνθρώπινο σῶμα καί ἀπό μία ΤΕΛΕΙΑ φυσική καί ΥΛΙΚΗ δημιουργία, τό μετέτρεψε σέ μία ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, τῆς ὁποίας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΟΙΟΝ σέ ὁλόκληρη τήν πλάση...!
Πρέπει νά γίνη ἀντιληπτὀ ἀπό τόν ἐπιπόλαιο καί ἐγωπαθῆ ἂνθρωπο, πώς ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ἒδωσε εἰς τόν ἂνθρωπο τήν ΛΟΓΙΚΗΝ, τήν ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ καί τήν δυνατότητα νά ξεχωρίζη τό καλό ἀπό τό κακό, δηλαδή δυνατότητες πού δέν ὑπάρχουν στα λοιπά ἒμβια ὂντα.
Ἀνατρέχοντας στό ἡμερολόγιό μας, βλέπομε στήν σελίδα 26 (ΜΗΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ) καταχωρησμένην τήν ρῆσιν :
«Ὃποιος καταντᾶ τόν ἑαυτόν του ΣΚΟΥΛΗΚΙ, δέν δικαιοῦται νά διαμαρτύρεται ὃταν τόν πατᾶνε»
Καί αὐτήν τήν ὣρα, εἶναι σαν νά σᾶς ἀκούω νά μέ ἐρωτᾶτε: «καί ποίαν σχέση ἒχει αὐτό μέ τά προλεχθέντα;»
Μά, αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἒκφρασις τοῦ ΜΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ τῆς ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ Τοῦ Κυρίου μας πρός τόν ἂνθρωπον...!
Τό ἀνθρώπινο σῶμα, χαρακτηρίζεται ἀπό τήν ΠΙΣΤΗ μας ὡς ΝΑΟΣ ΘΕΟΥ, ἀκριβῶς διότι ἐμπεριέχει καί τήν ΕΥΛΟΓΙΑΝ τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Πέραν αὐτοῦ, ὁ ἂνθρωπος εἶναι πλασμένος «ΚΑΤ ΕΙΚΟΝΑΝ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ...!
Κατά συνέπειαν ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ὁ ἂνθρωπος, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ. Εἶναι κυρίως ΠΝΕΥΜΑ, καί πρέπει νά συνειδητοποιήση πώς τό σαρκίον διά τοῦ ὁποίου εἶναι περιβεβλημένη ἡ ΨΥΧΗ του, ΔΕΝ ἒχει τό δικαίωμα νά τό χρησιμοποιῆ κατά τρόπον ὑβριστικόν ὡς πρός τίς
ἰδιότητες μέ τίς ὁποῖες «ἐπροικίσθη..!»
Ὃταν, λοιπόν, ὁ ἂνθρωπος καταντᾶ τὀν ἑαυτόν του ΣΚΟΥΛΙΚΙ, ὃταν ρυπαίνη τήν ὓπαρξίν του τήν ἲδια μέ τό να χρησιμοποιῆ τό σῶμα του καί ἐν γένει τόν ἑαυτό του γιά τήν ἁμαρτία, τήν σαρκολατρεία, τόν εὐδαιμονισμό, τίς ἐγωιστικές καί φίλαυτες τάσεις του καί γενικῶς ὃταν δέν ΣΕΒΕΤΑΙ, δέν ΤΙΜΑ καί δέν προφυλάσσει τόν ΝΑΟΝ ΘΕΟΥ μέ τόν ὁποῖον ἒχει περιβληθεῖ ἡ ψυχή του, ἀλλά γίνεται χαμερπής, ὑλιστής, φίλαυτος, ἐγωιστής καί ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τήν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ μέ τήν ὁποίαν ἐπλάσθη, πῶς ἒχει τήν ἀξίωση νά τόν σέβωνται οἱ συνάνθρωποί του καί νά μή τόν...ποδοπατοῦν ὡς νά ἦτο ἓνα πραγματικό σκουλίκι;
Καί μή νομίσετε πώς ὑποβαθμίζομε τἠν ζωή πού κρύβει μέσα του τό σκουλίκι, ἀλλά ἁπλούστατα, τό χρησιμοποιοῦμε ἐδῶ, διότι ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ πνεύματος καί εἶναι ἓνα ὑλικό Δημιούργημα, πολύ ὑποδεέστερο τῆς ἀνθρωπίνης ὀντότητος...
Ὁ ἂνθρωπος ὑπῆρξε ἡ Κορωνίς τῆς Δημιουργίας.
ΟΥΔΕΙΣ ἒχει τό παραμικρό δικαίωμα νά ὑποβαθμίζη καί διά τοῦ τρόπου ζωῆς του νά «ὐβρίζη» (Μέ τήν ὀρθή ἒννοια τοῦ ὃρου «ὓβρις») Τόν ἲδιον Τόν Δημιουργό μας...!
Καί βλέπομε αὐτόν τόν ἂνθρωπο πού ὑπεβάθμισε τόν ἑαυτόν του σέ ἐπίπεδο σκουλικιοῦ, νά διαμαρτύρεται ὃταν τόν περιφρονοῦν, ὃταν τόν περιπαίζουν καί ὃταν τοῦ συμπεριφέρωνται περιφρονητικῶς, μή ἀναλογιζόμενος τό πόσον πικραίνει καί ἀπογοητεύει Τόν
Δημιουργό του, μέ ἀποτέλεσμα νά προκαλῆ τήν δικαιολογημένην ὀργήν Του...!
Προσοχή, λοιπόν..!
Ἡ «διαχείρησις» τῶν Θείων Δώρων, εἶναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ
ΥΠΟΘΕΣΙΣ
Ἡ μετατροπή τῆς ὀντότητός μας ἀπό ἀνθρωπίνης σέ ζωώδη, ἀποτελεῖ, ἐκτός ἀπό μεγάλην ἀνοησίαν καί ἑνα πολύ σοβαρό ΑΜΑΡΤΗΜΑ.
Τό νά γίνωμε...σκουλίκια, εἶναι ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ. Τό πραγματικά ΔΥΣΚΟΛΟ ἀλλά καί ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ, εἶναι τό νά κρατήσωμε τήν ἀνθρωπίνην μας ὀντότητα στα ἐπίπεδα τά ὁποῖα μᾶς ΚΑΘΩΡΙΣΕ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ Ὁ ἲδιος Ὁ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας.
Ἒχομε μεγάλες εὐθῦνες προκειμένου νά ἀντιμετωπίσωμε τίς προκλήσεις τῆς ὓλης καί νά ΜΗ καταντήσωμε ΔΟΥΛΟΙ τοῦ ΕΓΩΙΣΜΟΥ μας καί φθάσωμε στήν ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ τῶν ὃσων μᾶς ΕΧΑΡΙΣΕ Ὁ Κύριός μας.
Μή γινόμαστε, λοιπόν, «σκουλίκια», ἀλλά μέ κάθε τρόπο ἂς σταθοῦμε στό ὓψος τῆς θελήσεως Τοῦ Δημιουργοῦ μας, πού μᾶς θέλει, ΠΙΣΤΟΥΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ, ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΜΜΩΝΑ, ἀλλά καί ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ μέ τίς ὁποῖες μᾶς ἐφοδίασε, προκειμένου νά παραμείνωμε τά πλάσματα τῶν Θελήσεών Του, καθ’ὃσον μᾶς θέλει κοντά Του, στό ποίμνιό Του καί νά συμπορευώμεθα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ μέ τό ΦΩΣ καί ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ τῆς συγχρόνου ἐποχῆς, στήν ὁποία ὁ ἂνθρωπος, ὂχι μόνον μετατρέπει τόν ἑαυτό του σέ σκουλίκι, ἀλλά τόν καταρρακώνει περισσότερο, νομιμοποιῶντας τήν ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ, ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΛΟΦΙΛΙΑ, ΤΗΝ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ, ΤΗΝ ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ καί τήν ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ μας καί τήν φιλτάτη μας ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ...!
Π. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ
Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017
Κυριακή 27 Αυγούστου 2017
Κυριακή 20 Αυγούστου 2017
Τρίτη 8 Αυγούστου 2017
Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017
Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017
Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)
………Τά πάσης φύσεως...κοσμικά ἐπιτεύγματα, οἱ ἐφήμερες δόξες, ἡ...προβολή, οἱ πάσης φύσεως «ἐπιτυχίες» στήν ἐπίγειον πλάνην, δέν θά ἦσαν δυναταί, ἐάν δέν εἲχαμε τά τάλαντα πού μᾶς ἐδόθησαν καί ἐμεῖς, ἀντί νά τά χρησιμοποιήσωμε πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὀποῖον μᾶς ἐδόθησαν, τά ... «ἀξιοποιοῦμε» πρός ἲδιον κέρδος καί προσωπικήν, ἐπίγειον καταξίωσιν καί προβολήν……
Τά πλάσματα Τοῦ Κυρίου μας, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν ἀνἠκουν στό Φυτικό ἢ ζωικό βασίλειο, έδημιουργήθησαν κεκοσμημένα μέ πληθώρα χαρισμάτων, τά οποῖα τούς προσδίδουν, ἐξωτερική πανέμορφη ὂψη μέ μυρωδιές, χρώματα κ.λπ. (στά φυτά), δύναμη, εὐκινησία, ὀξυτάτη ὃραση, ἀκοή, δυνατότητα προσανατολισμοῦ κ.λπ. (στά ζῶα).
Δέν πρέπει νά μᾶς διαφύγη τό ὃ,τι στήν θαυμάσια καί μέ ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ καί ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΝ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΟΝ τρόπον ἀποδίδουσα τήν ΟΥΣΙΑΝ τῶν παγμάτων, ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ἡ Ὃλη Δημιουρηγία, ἡ Πλάση ἀποδίδονται κατά τρόπον θαυμαστόν μέ τήν λέξιν «ΚΟΣΜΟΣ» ἡ ὁποία σημαίνει ΣΤΟΛΙΔΙ καί ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...! ( ‘Εξ οὗ κόσμημα κ.λπ.)
Ὃλα αὐτά τά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα ἐστόλισε τά μέλη τοῦ φυτικοῦ καί ζωικοῦ βασιλείων τῆς Πλάσεως Ὁ Δημιουργός μας, κατατάσσονται στήν κατηγορίαν τῶν ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ, δηλαδή στις διαδικασίες ἐκεῖνες οἰ ὀποῖες ένεργοποιοῦνται καί λειτουργοῦν ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΣ, χωρίς νά μποροῦν νά χαληναγωγηθοῦν πλήρως ἀπό τούς φορεῖς των, ἀλλά ἐνεργοῦν «αύτομάτως» προκειμένου νά ἐξασφαλισθοῦν ἡ ἐπιβίωσις καί ἡ άναπαραγωγή τῶν εἰδῶν, κατά τρόπον πού νά έξασφαλίζεται καί ἡ αύτόματος ἐπιλογή τῶν ὑγιῶν μελῶν καί κατηγοριῶν ἐξ αὐτῶν καί ἡ ἀπόρριψις τῶν ἀσθενικῶν καί δυναμἐνων νά ὁδηγήσουν σέ μαρασμό καί σέ διαδοχικές ὑποβαθμίσεις τῆς ἀνθεκτικότητος καί ὑγείας τῶν, διαφόρων εἰδῶν.
Καί ἐδῶ, πρέπει νά σταθοῦμε στήν ΜΟΝΑΔΙΚΗ, τήν ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ, τήν ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΤΙΜΗ πού ἐπεφύλαξε Ὁ Πανάγαθος Δημιουργός μας, στήν ΚΟΡΩΝΙΔΑ, τῆς Δημιουργίας Του, πού δέν εἶναι φυσικά ἂλλή ἀπό ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, τόν ὁποῖον ὑπεραγαπᾶ, φροντίζει, προστατεύει καί ΠΑΝΤΟΤΕ δημιουργεῖ γύρω του μία ἀσπίδα προστασίας
Προκειμένου μάλιστα νά τόν ἐξασφαλίση ὃσον τό δυνατόν πληρέστερα, πέραν τῆς διαρκοῦς καί ἂκρως προστατευτικῆς παρουσίας Του, τόν «προίκισε» καί μέ «αύτοδύναμα» χαρίσματα, μέ τά ὁποῖα μπορεῖ, ἂν τό θέλη καί δεν περιφρονήση αὐτήν τήν δυνατότητα πού τοῦ δίδεται (ἡ περιφρόνησις εἶναι ὁλοφάνερη, ἂν ὁ ἂνθρωπος ἀπαρνηθῆ τήν ἐπικοινωνίαν του μέ Τόν Κύριον καί Θεό του) νά ἀντιμετωπίση πλήρως κάθε κίνδυνον, ἀλλά καί νά προσφερη ΘΥΣΊΑΝ πρὀς Τόν Κύριον, μέ τό νά άξιοποιήση αύτές τίς πρόσθετες ἀρετές, προκειμένου νά στηρίξη καί ἐνδυναμώση τήν Πίστη καί βοηθήση μέ τόν τρόπο αὐτό, εἰς τήν δηνιουργίαν ΜΙΑΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ὃπως τήν ἐπιθυμεί Ὁ Κϋριός μας.
Τόν ἐπροίκισε λοιπόν, μέ τά ΜΟΝΑΔΙΚΑ, τά ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ, τά ΘΑΥΜΑΣΤΑ χαρίσματα τά ἒχοντα σχέσιν μέ τό ΠΝΕΥΜΑ καί τήν ΔΙΑΝΟΗΣΗ, τήν ΛΟΓΙΚΗ, τήν ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ καί τήν δυνατότητα διαχωρισμοῦ τοῦ ΚΑΛΟΥ ἀπό τό ΚΑΚΟΝ, καί τήν δυνατότητα ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ καί ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ του.
Οἱ πρόγονοί μας, μέ τήν δική τους ..παραβολή (Μυθολογία), ἒδωσαν στον Ἡρακλῆ τήν δυνατότητα ἐπιλογῆς μεταξύ τῶν δρόμων τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, (περιγράψαντες κατά τρόπον θαυμαστόν αὐτούς τούς δρόμους) καί αὐτός ἐπέλεξεν τήν δύσκολον, στενήν καί κοπιαστικήν ὁδόν τῆς Ἀρετῆς...!
Ἐδῶ ὃμως, ἀρχίζει ὁ καταμερισμός ΕΥΘΥΝΩΝ τοῦ ἀνθρώπου, καί ἡ καταμέτρησις τοῦ κατά πόσον αὐτά τά ξεχωριστά χαρίσματα, αὐτά τά ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ καί ΜΟΝΑΔΙΚΑ «ΤΑΛΑΝΤΑ» τῆς Παραβολὴς Τοῦ Ἱεροῦ μας Εὐαγγελίου, τά ἀξιοποιεῖ, τά «καλλιεργεῖ» καί τά πολλαπλασιάζει ὁ ἂνθρωπος.
Δέν εἶναι λογικό τό νά ...καμαρώνη κάποιος διότι ἒχει ... «προικισθεῖ» μέ κάποια προσόντα.
Δέν σκέπτεται, δυστυχῶς (γιά τόν ἲδιον κυρίως), τό ποῖοι λόγοι συνέτρεξαν ὣστε νά ἐπιλεγῆ γιά νά γίνη κάτοχος αὐτῶν τῶν χαρισμάτων.
Ἡ Εὐαγγελική Παραβολή ἡ σχετική μέ τά Τάλαντα πού προαναφέραμε, κάνει λόγο γιά ...χρήματα, ἀλλά ἐννοεῖ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ τά ὁποῖα ὀφείλει ὁ πιστός δοῦλος νά τά ἀξιοποιῆ, νά τά χρησιμοποιῆ καί πάντοτε ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΥΤΟΥ.!
Καί ὃταν ἒλθη ἡ ὣρα τοῦ ἀπολογισμοῦ καί τῆς λογοδοσίας γιά τά πεπραγμένα ἑνός ἑκάστου, τότε καί οἱ τιμηθέντες μέ πολλά ἀλλά καί μέ πιό λίγα τάλαντα, ἐάν πολλαπλασίασαν αὐτά καί τά ἐχρησιμοποίησαν ἐπ’ ἀγαθῶ, θά ἀκούσουν τήν ἐπιδοκιμασίαν Τοῦ Κυρίου καί θά κληθοῦν «Υἱοί» του, ἐνῶ οἱ ὀκνηροί καί πο νηροί, οἱ ὁποῖοι ἢ οὐδαμῶς ἠργάσθησαν, ἢ ἠργάσθησαν μόνον καί μόνον γιά νά κερδίσουν οἱ ἲδιοι χωρίς νά σκεφθοῦν νά ἀξιοποιήσουν τά χαρίσματα πού τους έδόθησαν (ἢ ἒστω τό ἓνα πού τούς ἐχαρίσθη), καί νά ἀποφέρουν «κέρδος» γιά Τόν Κύριό τους, δηλαδή ἐνίσχυσιν Τῆς παρουσίας Αὐτοῦ διά τῆς διαδόσεως τῆς διδασκαλίας Του μέσω τῶν δυνατοιτήτων πού τούς ἐχαρίσθησαν διά τῆς παροχῆς τοῦ ταλάντου των, θά ἀκούσουν νά τούς ἐπιτιμᾶ καί νά τούς θέτη ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ΤΟΥ..!
Ο Δάσκαλος, ο καθηγητής, ο γιατρός, ο παπάς, εχουν από το Θεό Χαρίσματα (όλα ευλογία του Θεού), τάλαντα με υποχρεώσεις και καθήκοντα να υπηρετήσουν τον πάσχοντα, να φωτίσουν τα παιδιά, να θυσιαστούν στην υπηρεσία του καθήκοντος. Καί «Οι δυνατοί τά ασθενήματα των αδυνάτων βαστάζειν…»
Ὁ ἓνας ἒλαβε τό τάλαντον τοῦ νά μπορῆ νά...ζωγραφίζη, καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τήν ἀπεικόνιση Ἱερῶν Σκηνῶν, ὁ ἂλλος ἒλαβε τό χάρισμα τοῦ νά χειρίζεται ἀρτίως τήν γλῶσσαν καί ΟΥΔΕΝ ἒγραψεν πρός Δόξαν Κυρίου, ἂλλος πού ἒλαβε χάρισμα νά ἂδη καλλιφώνως, ἠσχολήθη μέ τό νά τραγουδᾶ μόνον τραγούδια τοῦ κόσμου καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τό νά ἀνυμνήση Τόν Κύριον, ἂλλος πάλιν ἦτο ἱκανός εἰς τό νά χειροτεχνῆ σκαλίζων πέτρας ἢ ξύλο καί ἒκανε ἒργα κοσμικά χωρίς μέσα σ’ αὐτά νά ἐνυπάρχη κάτι σχετικό μέ τήν ὓμνησιν Τοῦ χαρίσαντος τό τάλαντον αὐτό καί γενικῶς, ὁ ἒχων μικρά ἢ μεγἀλα, πολλά ἢ λίγα τάλαντα καί ΟΥΔΟΛΩΣ χρησιμοποιήσας αὐτά πρός ἀξιοποίησίν των κατά τόν τρόπον πού ἐπιθυμοῦσε Ὁ Διαθέτης αὐτῶν, ἀλλά ἢ ἀπό ὀκνηρίαν τά...ἂφησε ἀνενεργά, ἢ ἀπό πονηρίαν τά ἐχρησιμοποίησε μόνον καί μόνον γιά νά κερδίζη κάποια ἐλάχιστα κέρδη αὐτός ὁ ἲδιος, ὃλοι αὐτοί, ὂχι μόνον δέν θά ἀκούσουν τήν εὐαρέσκειαν Τοῦ Κυρίου, ἀλλά, ἀντιθέτως, θά ἀκούσουν οἱ ἂμοιροι (Οἱ ΑΜΥΑΛΟΙ καλλίτερα) τήν αἰώνιον καταδίκην των...!
ΟΛΟΙ μας, ἓκαστος εἰς κάποιον τομέα, ἒχομε κάποιες δυνατότητες, μικρές ἢ μεγάλες.
Καί ἂν ἀκόμα δέν τίς γνωρίζωμε, πρέπει νά ἐρευνήσωμε γιά νά τίς ἐντοπίσωμε καί μεσω αὐτῶν, νά πλησιάσωμε τό Θεῖον Ἒργον τῆς στηρίξεως Τῆς Πίστεώς μας, μή φειδόμενοι κόπων ἢ χρὀνου.
Ὁ Πανάγαθος Θεός, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θά χάριζε τήν παρουσίαν Ἁγίου Φύλακος Ἀγγέλου στον βαπτιζόμενον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ἂνθρωπον, ἐάν δέν τόν ὑπεραγαποῦσε καί δέν ἦτο ἀνά πᾶσαν στιγμήν ἓτοιμος νά τόν σώση ἀπό παντός κακοῦ, ἀλλά ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ΕΝΑ μόνο πρᾶγμα.
Ζητᾶ τήν συμπόρευσή μας μαζί Του ἐπάνω στα Ἃγια Διδάγματά Του καί τίς Θεῖες Ἐντολές Του, πού εἶναι γεμᾶτες ἀπό ἀγάπη, ἐργατικότητα καί πάλη γιά τήν ἀξιοποίηση τῶν ἀγαθῶν πού μᾶς δίδει.
Τά πάσης φύσεως...κοσμικά ἐπιτεύγματα, οἱ ἐφήμερες δόξες, ἡ...προβολή, οἱ πάσης φύσεως «ἐπιτυχίες» στήν ἐπίγειον πλάνην, δέν θά ἦσαν δυναταί, ἐάν δέν εἲχαμε τά τάλαντα πού μᾶς ἐδόθησαν καί ἐμεῖς, ἀντί νά τά χρησιμοποιήσωμε πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὀποῖον μᾶς ἐδόθησαν, τά ... «ἀξιοποιοῦμε» πρός ἲδιον κέρδος καί προσωπικήν, ἐπίγειον καταξίωσιν καί προβολήν.
Προσοχή λοιπόν.
Ἀπό μόνοι μας ΟΥΔΕΝ δυνάμεθα νά ἐπιτύχωμε...!
Κάθε δυνατότητά μας, προέρχεται ἀπό Τόν Κύριό μας καί εἲμεθα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ νά ἀξιοποιήσωμε τίς παροχές Του κατά τρόπον πού θά μᾶς χαρίση τήν τελικήν ἐπιδοκιμασίαν Του.
Ἂς μή κάνωμε αὐτό πού ζητοῦν οἱ σκοτεινές δυνάμεις (πού στις ἡμέρες μας ἒχουν ... «ξεσπαθώσει» κυριολεκτικά), ἀφήνοντας τίς δυνατότητες πού μᾶς ἐχαρίσθησαν, ἀναξιοποίητες.
Ἐργασία κατά Χριστόν, στήριξις Τῆς Πίστεώς μας, ἀξιοποίησις κάθε δυνατότητος πού ἒχομε μέ αὒξησιν τῆς ἐργατικότητός μας πρός τόν σκοπόν τῆς ΠΛΗΡΟΥΣ καί οὐσιαστικῆς ἀξιοποιήσεως καί τῶν ἐλαχιστοτάτων δυνατοτήτων πού μποροῦμε νά ἐντοπίσωμε ἐντός μας.
Κάθε μικρά ἢ μεγάλη ἱκανότητα πού βρίσκομε μέσα μας εἶναι ΔΩΡΟ ΚΥΡΙΟΥ πού πρέπει νά ἀξιοποιηθῆ πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὁποῖον μᾶς ἐχαρίσθη.
Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας
…………………………………
Τά πλάσματα Τοῦ Κυρίου μας, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν ἀνἠκουν στό Φυτικό ἢ ζωικό βασίλειο, έδημιουργήθησαν κεκοσμημένα μέ πληθώρα χαρισμάτων, τά οποῖα τούς προσδίδουν, ἐξωτερική πανέμορφη ὂψη μέ μυρωδιές, χρώματα κ.λπ. (στά φυτά), δύναμη, εὐκινησία, ὀξυτάτη ὃραση, ἀκοή, δυνατότητα προσανατολισμοῦ κ.λπ. (στά ζῶα).
Δέν πρέπει νά μᾶς διαφύγη τό ὃ,τι στήν θαυμάσια καί μέ ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ καί ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΝ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΟΝ τρόπον ἀποδίδουσα τήν ΟΥΣΙΑΝ τῶν παγμάτων, ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΛΩΣΣΑΝ, ἡ Ὃλη Δημιουρηγία, ἡ Πλάση ἀποδίδονται κατά τρόπον θαυμαστόν μέ τήν λέξιν «ΚΟΣΜΟΣ» ἡ ὁποία σημαίνει ΣΤΟΛΙΔΙ καί ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...! ( ‘Εξ οὗ κόσμημα κ.λπ.)
Ὃλα αὐτά τά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα ἐστόλισε τά μέλη τοῦ φυτικοῦ καί ζωικοῦ βασιλείων τῆς Πλάσεως Ὁ Δημιουργός μας, κατατάσσονται στήν κατηγορίαν τῶν ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ, δηλαδή στις διαδικασίες ἐκεῖνες οἰ ὀποῖες ένεργοποιοῦνται καί λειτουργοῦν ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΣ, χωρίς νά μποροῦν νά χαληναγωγηθοῦν πλήρως ἀπό τούς φορεῖς των, ἀλλά ἐνεργοῦν «αύτομάτως» προκειμένου νά ἐξασφαλισθοῦν ἡ ἐπιβίωσις καί ἡ άναπαραγωγή τῶν εἰδῶν, κατά τρόπον πού νά έξασφαλίζεται καί ἡ αύτόματος ἐπιλογή τῶν ὑγιῶν μελῶν καί κατηγοριῶν ἐξ αὐτῶν καί ἡ ἀπόρριψις τῶν ἀσθενικῶν καί δυναμἐνων νά ὁδηγήσουν σέ μαρασμό καί σέ διαδοχικές ὑποβαθμίσεις τῆς ἀνθεκτικότητος καί ὑγείας τῶν, διαφόρων εἰδῶν.
Καί ἐδῶ, πρέπει νά σταθοῦμε στήν ΜΟΝΑΔΙΚΗ, τήν ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ, τήν ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΤΙΜΗ πού ἐπεφύλαξε Ὁ Πανάγαθος Δημιουργός μας, στήν ΚΟΡΩΝΙΔΑ, τῆς Δημιουργίας Του, πού δέν εἶναι φυσικά ἂλλή ἀπό ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, τόν ὁποῖον ὑπεραγαπᾶ, φροντίζει, προστατεύει καί ΠΑΝΤΟΤΕ δημιουργεῖ γύρω του μία ἀσπίδα προστασίας
Προκειμένου μάλιστα νά τόν ἐξασφαλίση ὃσον τό δυνατόν πληρέστερα, πέραν τῆς διαρκοῦς καί ἂκρως προστατευτικῆς παρουσίας Του, τόν «προίκισε» καί μέ «αύτοδύναμα» χαρίσματα, μέ τά ὁποῖα μπορεῖ, ἂν τό θέλη καί δεν περιφρονήση αὐτήν τήν δυνατότητα πού τοῦ δίδεται (ἡ περιφρόνησις εἶναι ὁλοφάνερη, ἂν ὁ ἂνθρωπος ἀπαρνηθῆ τήν ἐπικοινωνίαν του μέ Τόν Κύριον καί Θεό του) νά ἀντιμετωπίση πλήρως κάθε κίνδυνον, ἀλλά καί νά προσφερη ΘΥΣΊΑΝ πρὀς Τόν Κύριον, μέ τό νά άξιοποιήση αύτές τίς πρόσθετες ἀρετές, προκειμένου νά στηρίξη καί ἐνδυναμώση τήν Πίστη καί βοηθήση μέ τόν τρόπο αὐτό, εἰς τήν δηνιουργίαν ΜΙΑΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ὃπως τήν ἐπιθυμεί Ὁ Κϋριός μας.
Τόν ἐπροίκισε λοιπόν, μέ τά ΜΟΝΑΔΙΚΑ, τά ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ, τά ΘΑΥΜΑΣΤΑ χαρίσματα τά ἒχοντα σχέσιν μέ τό ΠΝΕΥΜΑ καί τήν ΔΙΑΝΟΗΣΗ, τήν ΛΟΓΙΚΗ, τήν ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ καί τήν δυνατότητα διαχωρισμοῦ τοῦ ΚΑΛΟΥ ἀπό τό ΚΑΚΟΝ, καί τήν δυνατότητα ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ καί ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ του.
Οἱ πρόγονοί μας, μέ τήν δική τους ..παραβολή (Μυθολογία), ἒδωσαν στον Ἡρακλῆ τήν δυνατότητα ἐπιλογῆς μεταξύ τῶν δρόμων τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, (περιγράψαντες κατά τρόπον θαυμαστόν αὐτούς τούς δρόμους) καί αὐτός ἐπέλεξεν τήν δύσκολον, στενήν καί κοπιαστικήν ὁδόν τῆς Ἀρετῆς...!
Ἐδῶ ὃμως, ἀρχίζει ὁ καταμερισμός ΕΥΘΥΝΩΝ τοῦ ἀνθρώπου, καί ἡ καταμέτρησις τοῦ κατά πόσον αὐτά τά ξεχωριστά χαρίσματα, αὐτά τά ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ καί ΜΟΝΑΔΙΚΑ «ΤΑΛΑΝΤΑ» τῆς Παραβολὴς Τοῦ Ἱεροῦ μας Εὐαγγελίου, τά ἀξιοποιεῖ, τά «καλλιεργεῖ» καί τά πολλαπλασιάζει ὁ ἂνθρωπος.
Δέν εἶναι λογικό τό νά ...καμαρώνη κάποιος διότι ἒχει ... «προικισθεῖ» μέ κάποια προσόντα.
Δέν σκέπτεται, δυστυχῶς (γιά τόν ἲδιον κυρίως), τό ποῖοι λόγοι συνέτρεξαν ὣστε νά ἐπιλεγῆ γιά νά γίνη κάτοχος αὐτῶν τῶν χαρισμάτων.
Ἡ Εὐαγγελική Παραβολή ἡ σχετική μέ τά Τάλαντα πού προαναφέραμε, κάνει λόγο γιά ...χρήματα, ἀλλά ἐννοεῖ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ τά ὁποῖα ὀφείλει ὁ πιστός δοῦλος νά τά ἀξιοποιῆ, νά τά χρησιμοποιῆ καί πάντοτε ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΥΤΟΥ.!
Καί ὃταν ἒλθη ἡ ὣρα τοῦ ἀπολογισμοῦ καί τῆς λογοδοσίας γιά τά πεπραγμένα ἑνός ἑκάστου, τότε καί οἱ τιμηθέντες μέ πολλά ἀλλά καί μέ πιό λίγα τάλαντα, ἐάν πολλαπλασίασαν αὐτά καί τά ἐχρησιμοποίησαν ἐπ’ ἀγαθῶ, θά ἀκούσουν τήν ἐπιδοκιμασίαν Τοῦ Κυρίου καί θά κληθοῦν «Υἱοί» του, ἐνῶ οἱ ὀκνηροί καί πο νηροί, οἱ ὁποῖοι ἢ οὐδαμῶς ἠργάσθησαν, ἢ ἠργάσθησαν μόνον καί μόνον γιά νά κερδίσουν οἱ ἲδιοι χωρίς νά σκεφθοῦν νά ἀξιοποιήσουν τά χαρίσματα πού τους έδόθησαν (ἢ ἒστω τό ἓνα πού τούς ἐχαρίσθη), καί νά ἀποφέρουν «κέρδος» γιά Τόν Κύριό τους, δηλαδή ἐνίσχυσιν Τῆς παρουσίας Αὐτοῦ διά τῆς διαδόσεως τῆς διδασκαλίας Του μέσω τῶν δυνατοιτήτων πού τούς ἐχαρίσθησαν διά τῆς παροχῆς τοῦ ταλάντου των, θά ἀκούσουν νά τούς ἐπιτιμᾶ καί νά τούς θέτη ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΜΝΗΣ ΤΟΥ..!
Ο Δάσκαλος, ο καθηγητής, ο γιατρός, ο παπάς, εχουν από το Θεό Χαρίσματα (όλα ευλογία του Θεού), τάλαντα με υποχρεώσεις και καθήκοντα να υπηρετήσουν τον πάσχοντα, να φωτίσουν τα παιδιά, να θυσιαστούν στην υπηρεσία του καθήκοντος. Καί «Οι δυνατοί τά ασθενήματα των αδυνάτων βαστάζειν…»
Ὁ ἓνας ἒλαβε τό τάλαντον τοῦ νά μπορῆ νά...ζωγραφίζη, καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τήν ἀπεικόνιση Ἱερῶν Σκηνῶν, ὁ ἂλλος ἒλαβε τό χάρισμα τοῦ νά χειρίζεται ἀρτίως τήν γλῶσσαν καί ΟΥΔΕΝ ἒγραψεν πρός Δόξαν Κυρίου, ἂλλος πού ἒλαβε χάρισμα νά ἂδη καλλιφώνως, ἠσχολήθη μέ τό νά τραγουδᾶ μόνον τραγούδια τοῦ κόσμου καί οὐδόλως ἠσχολήθη μέ τό νά ἀνυμνήση Τόν Κύριον, ἂλλος πάλιν ἦτο ἱκανός εἰς τό νά χειροτεχνῆ σκαλίζων πέτρας ἢ ξύλο καί ἒκανε ἒργα κοσμικά χωρίς μέσα σ’ αὐτά νά ἐνυπάρχη κάτι σχετικό μέ τήν ὓμνησιν Τοῦ χαρίσαντος τό τάλαντον αὐτό καί γενικῶς, ὁ ἒχων μικρά ἢ μεγἀλα, πολλά ἢ λίγα τάλαντα καί ΟΥΔΟΛΩΣ χρησιμοποιήσας αὐτά πρός ἀξιοποίησίν των κατά τόν τρόπον πού ἐπιθυμοῦσε Ὁ Διαθέτης αὐτῶν, ἀλλά ἢ ἀπό ὀκνηρίαν τά...ἂφησε ἀνενεργά, ἢ ἀπό πονηρίαν τά ἐχρησιμοποίησε μόνον καί μόνον γιά νά κερδίζη κάποια ἐλάχιστα κέρδη αὐτός ὁ ἲδιος, ὃλοι αὐτοί, ὂχι μόνον δέν θά ἀκούσουν τήν εὐαρέσκειαν Τοῦ Κυρίου, ἀλλά, ἀντιθέτως, θά ἀκούσουν οἱ ἂμοιροι (Οἱ ΑΜΥΑΛΟΙ καλλίτερα) τήν αἰώνιον καταδίκην των...!
ΟΛΟΙ μας, ἓκαστος εἰς κάποιον τομέα, ἒχομε κάποιες δυνατότητες, μικρές ἢ μεγάλες.
Καί ἂν ἀκόμα δέν τίς γνωρίζωμε, πρέπει νά ἐρευνήσωμε γιά νά τίς ἐντοπίσωμε καί μεσω αὐτῶν, νά πλησιάσωμε τό Θεῖον Ἒργον τῆς στηρίξεως Τῆς Πίστεώς μας, μή φειδόμενοι κόπων ἢ χρὀνου.
Ὁ Πανάγαθος Θεός, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θά χάριζε τήν παρουσίαν Ἁγίου Φύλακος Ἀγγέλου στον βαπτιζόμενον εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ἂνθρωπον, ἐάν δέν τόν ὑπεραγαποῦσε καί δέν ἦτο ἀνά πᾶσαν στιγμήν ἓτοιμος νά τόν σώση ἀπό παντός κακοῦ, ἀλλά ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ΕΝΑ μόνο πρᾶγμα.
Ζητᾶ τήν συμπόρευσή μας μαζί Του ἐπάνω στα Ἃγια Διδάγματά Του καί τίς Θεῖες Ἐντολές Του, πού εἶναι γεμᾶτες ἀπό ἀγάπη, ἐργατικότητα καί πάλη γιά τήν ἀξιοποίηση τῶν ἀγαθῶν πού μᾶς δίδει.
Τά πάσης φύσεως...κοσμικά ἐπιτεύγματα, οἱ ἐφήμερες δόξες, ἡ...προβολή, οἱ πάσης φύσεως «ἐπιτυχίες» στήν ἐπίγειον πλάνην, δέν θά ἦσαν δυναταί, ἐάν δέν εἲχαμε τά τάλαντα πού μᾶς ἐδόθησαν καί ἐμεῖς, ἀντί νά τά χρησιμοποιήσωμε πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὀποῖον μᾶς ἐδόθησαν, τά ... «ἀξιοποιοῦμε» πρός ἲδιον κέρδος καί προσωπικήν, ἐπίγειον καταξίωσιν καί προβολήν.
Προσοχή λοιπόν.
Ἀπό μόνοι μας ΟΥΔΕΝ δυνάμεθα νά ἐπιτύχωμε...!
Κάθε δυνατότητά μας, προέρχεται ἀπό Τόν Κύριό μας καί εἲμεθα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ νά ἀξιοποιήσωμε τίς παροχές Του κατά τρόπον πού θά μᾶς χαρίση τήν τελικήν ἐπιδοκιμασίαν Του.
Ἂς μή κάνωμε αὐτό πού ζητοῦν οἱ σκοτεινές δυνάμεις (πού στις ἡμέρες μας ἒχουν ... «ξεσπαθώσει» κυριολεκτικά), ἀφήνοντας τίς δυνατότητες πού μᾶς ἐχαρίσθησαν, ἀναξιοποίητες.
Ἐργασία κατά Χριστόν, στήριξις Τῆς Πίστεώς μας, ἀξιοποίησις κάθε δυνατότητος πού ἒχομε μέ αὒξησιν τῆς ἐργατικότητός μας πρός τόν σκοπόν τῆς ΠΛΗΡΟΥΣ καί οὐσιαστικῆς ἀξιοποιήσεως καί τῶν ἐλαχιστοτάτων δυνατοτήτων πού μποροῦμε νά ἐντοπίσωμε ἐντός μας.
Κάθε μικρά ἢ μεγάλη ἱκανότητα πού βρίσκομε μέσα μας εἶναι ΔΩΡΟ ΚΥΡΙΟΥ πού πρέπει νά ἀξιοποιηθῆ πρός τόν σκοπόν γιά τόν ὁποῖον μᾶς ἐχαρίσθη.
Π. Ευθύμιος Μπαρδάκας
Κυριακή 23 Ιουλίου 2017
Κυριακή 16 Ιουλίου 2017
Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017
Ὁ «ἐχθρός» ΔΕΝ εἶναι...ἀνίκητος (τοῦ πατρός Εὐθυμίου Μπαρδάκα)
.................Εἶναι στό χέρι μας νά διορθώσωμε τά κακῶς ἒχοντα, ὃπως ἐμεῖς οἱ ἲδιοι τά...καταντήσαμε..!
Ἀρκεῖ νά κατανοήσωμε πώς ἡ σωτηρἰα τῶν ψυχῶν μας, εἶναι ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ζήτημα πού πρέπει νά μᾶς ἀπασχολῆ καί πώς ἡ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, μετά ἀπό ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ καί μετά ΔΑΚΡΥΩΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, μπορεῖ νά διορθώση ΤΑ ΠΑΝΤΑ καί νά κτυπήση στήν καρδιά τά διδάγματα πού θέλουν νά μᾶς «περάσουν» οἱ ἐχθροί τῆς Ὀρθοδοξίας, κυρίως μάλιστα οἱ ἐξ αὐτῶν ...ρασοφόροι, οἱ ΑΝΑΞΙΩΣ φέροντες τό τιμημένο καί εὐλογημένο ...!
Ζοῦμε σέ μία ἐποχή, κατά τήν ὁποία ἡ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ τῶν ἀνθρώπων ἒφθασε στό μή περαιτέρω..
Οἱ ἀνθρώπινες κοινωνίες, καί μάλιστα οἱ λεγόμενες καί ἐμφανιζόμενες ὡς «προηγμένες» καί .. «προοδευμένες»...! εἶναι ὃ,τι πιό ΣΑΠΙΟ μπορούμε νά δοῦμε...!
Αὐτοί πού προπαθοῦν μέ «νύχια καί μέ δόντια» νά μᾶς ἐπιβάλουν τήν παγκοσμιοποίηση καί τόν ἐπάρατο οἰκουμενισμό, αὐτοί πού προωθοῦν τήν, σατανικῆς ἐμπνεύσεως ... «πανθρησκεία», αὐτοί πού ἐβαλαν σκοπόν τῆς ὑπάρξεώς των νά καταστρέψουν κάθε Ἠθικήν βάσιν καί κάθε Ἰδανικό, ἒχουν πλέον... «ξεσπαθώσει» καί χωρίς τήν παραμικράν ἀναστολήν ἢ τύψιν, μάχονται τήν Ἁγίαν μας Πίστη, τήν Λατρευτή μας Ὀρθοδοξία καί Τόν Κύριον καί Θεόν μας Ἰησοῦν Χριστόν...!
Ὁ Λαός μας, Λαός πού ΠΑΝΤΟΤΕ ἐπιζητοῦσε τό νά εὑρίσκεται κάτω ἀπό Τήν Ἁγίαν Σκέπη Τῆς Παναγίας μας, κατάντησε νά γίνη φερέφωνο τῶν ΣΑΠΙΩΝ καί ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ Εὐρωπαίων καί ἀπεσκύρτησε ἀπό τήν Πίστη του, ἀρνούμενος πλέον νά ἐπικαλῆται Τήν Χάριν Της, καθ’ ὃσον οἱ... ταγοί του τόν διδάσκουν τήν ἀθεϊαν καί τίς ἀντίχριστες θέσεις των, κτυπῶντας κυρίως τίς τρυφερές παιδικές ψυχοῦλες, χωρίς ΔΥΣΤΥΧΩΣ νά ἀντιδροῦν Γονεῖς καί Δάσκαλοι, ἀνεχόμενοι τό ἒγκλημα πού συντελεῖται μπροστά στα μάτια τους καί μάλιστα μέ τήν ΕΝΟΧΗ ΑΝΟΧΗ ΤΩΝ, γινόμενοι καί αὐτοί «μοντέρνοι» καί «προοδευτικοί»...!
Καί τό κακό δέν σταματᾶ έδῶ.
Καθημερινῶς, βλέπομε σεισμούς, νά ταρακουνοῦν τήν γῆ, καταρράκτες οὐρανίους νά τήν πνίγουν, καιρικά φαινόμενα καταστρεπτικά .. «περίεργα» καί πρωτοφανῆ, καί ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΝ ΜΥΑΛΟ...! οἱ ἂνθρωποι, ὣστε νά ξυπνήσουν καί νά ἐπιστρέψουν στον σωστό δρόμο...!
Οἱ σεισμοί καί οἱ καταστροφές ἀπό τά οὐράνια ὓδατα καί τά ἂλλα σημάδια πού ἂφθονα βλέπομε καθημερινῶς, ταράζουν μέν γιά λίγο τίς άνθρώπινες καρδιές, ἀλλά ΔΕΝ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΡΑΖΟΥΝ στόν βαθμό πού πρέπει, ὣστε νά ἀφυπνισθοῦν οἱ κοιμισμένες συνειδήσεις καί νά ἐπιστρέψουν στις Ήθικές Άξίες καί τά ὑψηλά Ἰδανικά πού κάποτε ὑπῆρχαν...!
Μή νομίσωμε πώς Ὁ Πανάγαθος Θεός θέλει νά...καταστρέψη τήν Πλάση Του, τό δημιούργημά Του...!
Κάθε ἂλλο μάλιστα.
Προσπαθεῖ νά τό ἀφυπνίση, νά τό διορθώση καί νά τό ξαναφέρη στήν Ὀρθή Πίστη...!
Αὐτό, ὃμως, πρέπει νά γίνη μέ τήν θέληση τῶν ἀνθρώπων, μέ τήν Μετάνοιά τους, τήν Προσευχή τους καί τίς Ἰκεσίες τους πρός Τόν Οὐράνιον Πατέρα ...!
Θά μποροῦσε Ὁ Κύριός μας, μέ μόνον ἓναν Λόγο Του, νά ἐπιβάλλη τήν ἐπιστροφή τῶν ἀνθρώπων στήν Πίστη πού ἒχασαν, ἀλλά αὐτό δέν θά εἶχε τόσην ἀξία, ὃση ἒχει τό νά μετανοήση καί νά Ἰκετεύση ὁ ἲδιος ὁ ἂνθρωπος Τόν Δημιουργό καί Θεό του, ἀναλογιζόμενος καί συναισθανόμενιος τήν ἀνομία του καί τήν πτώση του...!
Αὐτή ἡ κατάστασις δημιουργεῖ Τεράστιες εὐθῦνες καί νά δίδη μίαν Ἀποστολήν πού ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΕΘΑ νά φέρωμεν εἰς πέρας, σέ ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι ἒχομε τήν ΕΥΛΟΓΙΑ νά ἀνήκωμε στους Ὀρθοδόξους καί γεννηθήκαμε μέσα σέ ἓναν κόσμο μέ Χριστιανικές ἀρχές, μέ τίς Ἐκκλησίες μας, τούς Ἱερεῖς μας καί τό περιβᾶλλον μας τό Σωτήριον. Γιά σκεφθῆτε τό νά εἲχαμε γεννηθεῖ σέ ἂλλους λαούς, μέ σκοταδιστικές παραδόσεις καί χωρίς Τήν Θείαν Χάριν Τοῦ Κυρίου μας νά μᾶς παραστέκη καί νά μᾶς στηρίζη...!
Καί αὐτή ἡ ἀποστολή, δέν εἶναι ἂλλη, ἀπό τό νά ΠΡΟΣΕΥΧΩΜΕΘΑ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ γιά τήν σωτηρίαν τήν δική μας ἀλλά καί ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ὁλοκλήρου, τοῦ ἒχοντος ἀποσκυρτήσει καί ἐγκαταλείψει τήν Πίστιν μας....!
Ὁ Λαός μας, ἒχει μεγάλην ἀνάγκην ἀπό τήν ἐπιστροφήν του εἰς τίς ἀξίες τῆς Πίστεώς μας, ὣστε νά καταστῆ ἂξιος νά προσευχηθῆ διά τήν σωτηρίαν καί τῶν ἂλλων παραπαιόντων στα σκοτάδια τῆς ἀθείας, τῶν αἱρέσεων καί τῶν πάσης φύσεως σατανικῶν παγίδων...!
Δέν χάθηκε τίποτα.
Εἶναι στό χέρι μας νά διορθώσωμε τά κακῶς ἒχοντα, ὃπως ἐμεῖς οἱ ἲδιοι τά...καταντήσαμε..!
Ἀρκεῖ νά κατανοήσωμε πώς ἡ σωτηρἰα τῶν ψυχῶν μας, εἶναι ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ζήτημα πού πρέπει νά μᾶς ἀπασχολῆ καί πώς ἡ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, μετά ἀπό ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ καί μετά ΔΑΚΡΥΩΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, μπορεῖ νά διορθώση ΤΑ ΠΑΝΤΑ καί νά κτυπήση στήν καρδιά τά διδάγματα πού θέλουν νά μᾶς «περάσουν» οἱ ἐχθροί τῆς Ὀρθοδοξίας, κυρίως μάλιστα οἱ ἐξ αὐτῶν ...ρασοφόροι, οἱ ΑΝΑΞΙΩΣ φέροντες τό τιμημένο καί εὐλογημένο ...!
ΜΕΤΑΝΟΙΑ λοιπόν καί ΘΕΡΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ εἶναι τά ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΑ «ΟΠΛΑ» μέ τά ὁποῖα μποροῦμε νά ἀντιδράσωμε ἀποτελεσματικά καί νά φέρωμε εἰς πέρας τήν Ἀποστολή ἡ ὁποία πίπτει ἐπί τῶν ὣμων ἡμῶν τῶν ἐχόντων τήν δυνατότητα νά ἀντιδράσωμε διά τῶν Προσευχῶν μας πρός τόν Οὐράνιον Πατέρα μας, μέ τήν Ἱκεσίαν ὃπως μᾶς λυπηθῆ, μᾶς στηρίξη καί μᾶς συγχωρήση, χαρίζοντάς μας Τήν Θείαν Σκέπη Του...!
Ὁ «ἐχθρός» ΔΕΝ εἶναι...ἀνίκητος.
Εἶναι ΠΟΛΥ ΑΔΥΝΑΜΟΣ μπροστά στήν Προσευχή καί τοῦ τελευταίου Πιστοῦ.
Σκεφθῆτε τήν δύναμιν πού μποροῦν νά ἒχουν οἱ χιλιάδες Προσευχές τῶν Ὀρθοδόξων.
Ἂς πέσωμεν ΟΛΟΙ εἰς τά γόνατα καί τότε, ἂν οἱ Προσευχές μας εἶναι εἰλικρινεῖς, θά δοῦμε, μέ τήν καρδιά μας γεμάτη ἀπό εὐτυχίαν, νά κατασυντρίβωνται οἱ υἱοί τοῦ σκὀτους πού ἐμεῖς τούς ἐπιτρέομε νά μᾶς καταδυναστεύουν...!
Π.Ευθύμιος Μπαρδάκας
Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017
Κυριακή 2 Ιουλίου 2017
Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017
ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ (π.Εὐθυμίου Μπαρδάκα)
Ὃλοι οἱ ἂνθρωποι, ἀπό τά τρυφερά τους παιδικά χρόνια μέχρι καί τά βαθειά γηρατειά τους, ψάχνουν γιά «πρότυπα», γιά παραδείγματα τά ὁποῖα προσπαθοῦν νά ἀντιγράψουν ἢ νά ἀποφύγουν, ἀναλόγως τοῦ ἐάν τά κρίνουν «καλά» ἢ «κακά».
Καί ὃσοι, ὃμως, δέν «ψάχνουν», θέλουν δέν θέλουν ἐπηρεάζονται ἀπό τούς γύρω τους καί ἀναλόγως μέ κάποια «κριτήρια» πού ἒχουν, ἀκολουθοῦν ἢ ἀπορρίπτουν τίς ἐνέργειες ἢ τά «πιστεύω» πού προέρχονται ἀπό τό περιβᾶλλον τους...!
Καί ἐδῶ, παρεμβαίνει ἓνας παράγων, ὁ ὁποῖος ἒχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία καί ἐπιδρᾶ εὐθέως στήν κρίση τοῦ καθ’ ἑνός ..!
Μέ ποῖα κριτήρια ἓνα πρότυπο, ἓνα παράδειγμα, τό τοποθετεῖ ὁ οἱοσδήποτε στά «καλά» ἢ στά «κακά», ὣστε νά τό ἀποδεχθῆ ἢ νά τό ἀπορρίψη;
Ὁ σωστός, ὁ πραγματικά ΠΙΣΤΟΣ χριστιανός, ἒχει ὡς βάση τῶν κανόνων μέ τούς ὁποίους ἀξιολογεῖ τό κάθε παράδειγμα, αὐτό τό ὁποῖο ὁ Ἱερέας, παρακαλᾶ Τόν Κύριόν μας σέ κάθε Λειτουργία...!
Καί ὃσοι, ὃμως, δέν «ψάχνουν», θέλουν δέν θέλουν ἐπηρεάζονται ἀπό τούς γύρω τους καί ἀναλόγως μέ κάποια «κριτήρια» πού ἒχουν, ἀκολουθοῦν ἢ ἀπορρίπτουν τίς ἐνέργειες ἢ τά «πιστεύω» πού προέρχονται ἀπό τό περιβᾶλλον τους...!
Καί ἐδῶ, παρεμβαίνει ἓνας παράγων, ὁ ὁποῖος ἒχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία καί ἐπιδρᾶ εὐθέως στήν κρίση τοῦ καθ’ ἑνός ..!
Μέ ποῖα κριτήρια ἓνα πρότυπο, ἓνα παράδειγμα, τό τοποθετεῖ ὁ οἱοσδήποτε στά «καλά» ἢ στά «κακά», ὣστε νά τό ἀποδεχθῆ ἢ νά τό ἀπορρίψη;
Ὁ σωστός, ὁ πραγματικά ΠΙΣΤΟΣ χριστιανός, ἒχει ὡς βάση τῶν κανόνων μέ τούς ὁποίους ἀξιολογεῖ τό κάθε παράδειγμα, αὐτό τό ὁποῖο ὁ Ἱερέας, παρακαλᾶ Τόν Κύριόν μας σέ κάθε Λειτουργία...!
«...Τά καλά καί συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν...» αἰτεῖται γιά λογαριασμό τοῦ Ποιμνίου του ὁ Ἱερεύς...!
Καί τήν παράκλησή του αὐτή, συμπληρώνει το «...Παράσχου Κύριε...» τοῦ Ἱεροψάλτου...!
Καί τήν παράκλησή του αὐτή, συμπληρώνει το «...Παράσχου Κύριε...» τοῦ Ἱεροψάλτου...!
Καί ὡς ἐδῶ, τά πράγματα βαίνουν καλῶς.
Ὑπάρχουν, ὃμως, καί ΔΥΣΤΥΧΩΣ στίς ἡμέρες μας ἐμφανίζονται ὃλο καί πιό συχνά, πολλές περιπτώσεις κατά τίς ὁποῖες, παραδείγματα ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ, προέρχονται ἀπό «θεσμούς» καί πρόσωπα τά ὁποῖα θά ἒπρεπε νά εἶναι ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΙΝ...!
Καί τέτοιες «πηγές» παραδειγμάτων, πού δροῦν κατά τρόπον ἀρνητικόν γιά τίς ψυχές τῶν πιστῶν, ἒχουν καταστεῖ καί οἱ ἲδιοι οἱ «πνευματικοί ἡγέτες», αὐτοί πού ΚΑΘΗΚΟΝ καί ΑΠΟΣΤΟΛΗ τους ἒπρεπε νά ἒχουν τήν καθοδήγησιν καί τήν θωράκισιν τῶν ψυχῶν τοῦ Ποιμνίου των ἀπό κάθε κακή σκέψη, ἀπό κάθε κακή ἐνέργεια, ἀπό κάθε φθοροποιό τῆς ψυχῆς πράξη.!
Καί πρῶτοι-πρῶτοι σ’ αὐτήν την κατηγορίαν προσώπων, εἶναι οἱ ἲδιοι οἱ Κληρικοί, οἱ Ρασοφόροι παντός βαθμοῦ, ἀπό Πατριᾶρχαι ἓως Διάκονοι και Μοναχοί, οἱ ὁποῖοι, ἀναδεικνυόμενοι ΑΝΑΞΙΟΙ τῆς ἀποστολῆς των καί ΕΠΙΟΡΚΟΙ ἐνώπιον Τοῦ Ἰδίου Τοῦ ΘΕΟΥ μας, πράττουν τά φαῦλα, καί ἐμφανίζονται ὂχι μόνον ὡς ἀδύναμα καί βυθισμένα στήν ἁμαρτία «σκουλίκια», ἀλλά κάτι πολύ χειρότερο, γίνονται άφορμή ὣστε πολλά μέλη της Εκκλησιας, νά εὑρίσκουν τήν «κάλυψιν» πού ἐπιζητοῦν προκειμένου νά καθυποτάξουν τήν συνείδησίν των καί νά πέσουν στήν ἁμαρτία, ἒχοντες ὡς ...«δικαιολογίαν» τό σαθρόν καί ἐντελῶς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ ἐπιχείρημα :
«...ἀφοῦ τό κάνει ὁ Δεσπότης, ο Παπᾶς, ο Καλόγερος γιατί νά μή τό κάνω καί έγώ; Θά πάω , θά τό ἐξομολογηθῶ καί θά μέ συγχωρήση, ἀφοῦ δέν θά μπορῆ νά μοῦ φέρη ἀντίρρηση διότι καί ὁ ἲδιος κάνει τά ἲδια...!»
Αὐτά, βεβαίως, τά σκέπτονται καί τά «μηχανεύονται» οἱ θέλοντες νά βροῦν δικαιολογίας προκειμένου νά πέσουν στήν ἁμαρτίαν καί παραλλήλως νά τά ἒχουν...«καλά καί μέ τόν Κύριόν μας»...!, δηλαδή οἱ.. ἀποζητοῦντες τήν ἁμαρτίαν ἀλλά μέ τήνΤΥΠΙΚΗΝ ...«κάλυψίν» των ἒναντι τῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί οἱ «χλιαροί» καί ΜΗ συνειδητοποιημένοι «Πιστοί»...!
Καί ἐδῶ, πέραν τοῦ ὃ,τι ἡ ὃλη σκέψις εἶναι ἀφ’ ἑνός μέν ἀστήρικτος ἀλλά ἀφ’ ἑτέρου ἀπό τήν βάσιν της δεμμένη μέ τήν ἁμαρτία καί τήν ἐκτροπήν ἐκ τῆς ἀληθοῦς ΠΙΣΤΕΩΣ, γίνονται καί δύο ἀκόμα ΤΡΑΓΙΚΑ σφάλματα.!
Τό πρῶτον εἶναι αὐτό πού νομίζουν οἱ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ αὐτοί «πιστοἰ» τό ὃ,τι δηλαδή, οἱ Ἱερωμένοι πού πράττουν τά φαῦλα (ἀνηθικότητες, φιλαργυρίαν, μή τήρησιν νηστειῶν καί ἂλλων Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀσέβειαν πρός τά Ἃγια Μυστήρια ἀφοῦ ΒΡΩΜΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΟΛΑΣΙΑ ΤΩΝ καί τό Ἃγιον Μυστήριον τῆς Ἱερωσύνης μέ τό ὁποῖον τούς ἒχει ΤΙΜΗΣΕΙ ὁ Κύριός μας κ.λπ.) μετά τήν τέλεσιν τῶν ΦΡΙΚΤΩΝ αὐτῶν παραπτωμάτων τους ... «θά...σωθοῦν, θά.. συγχωρηθοῦν»..!
Στήν πραγματικότητα, γίνεται τό ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ.
Φρικτές καί ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ τιμωρίες ἀναμένουν τούς ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ αὐτούς Ἱερωμένους..! Τιμωρίες, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΩΣ πιό σκληρές ἀπό αὐτές πού θά ἒχη ὁ οἱοσδήποτε Λαϊκός πού θά ἒπραττε τά ἲδια..!
Καί τό δεύτερο, ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος εἶναι αὐτό πού πιστεύουν οἱ ἐπιδιώκοντες τήν ἀτιμωρησίαν των ἒναντι τῶν ἁμαρτιῶν των «πονηροί...θνητοί», περί συγχωρήσεως τῶν ἁμαρτιῶν των ἀπό τόν Ἱερέα...!
Δέν εἲμεθα εἰς τήν βρώμικη «ἀγκαλιά» τοῦ Παπισμοῦ ὁ ὁποῖος δηλώνει πώς ὁ...Πάπας, μέ «συγχωροχάρτια» ἢ μέ τήν ΔΙΚΗ του θέληση καί ἀπόφαση, συγχωρεῖ κάθε ΑΚΟΛΑΣΙΑ...!
Τήν συγχώρηση τήν δίδει ΜΟΝΟΝ ὁ Ἲδιος Ὁ Κύριός μας, μετά ἀπό ἁπλῆν ΕΙΣΗΓΗΣΙΝ τοῦ Πραγματικά ΑΞΙΟΥ Ἐξομολόγου καί ΟΧΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ...!
Ἂς σταματήσουν, λοιπόν, οἱ...«πονηροί» πού ζητοῦν «προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις» (ἐδῶ ταιριάζει ἀπολύτως ἡ φρᾶσις αὐτή) νά ἐπικαλοῦνται τήν φαυλότητα τῶν Ἱερωμένων, γιά νά δικαιολογήσουν τά ἰδικά των τά χάλια..!
Μοῦ ἦλθε στό μυαλό μιά εἰκόνα, ἡ ὁποία, κατά τήν γνώμη μου, ἀποδίδει ἀκριβῶς τήν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ νοοτροπία αὐτῶν πού ζητοῦν προφάσεις και καλύψεις πίσω ἀπό τήν ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑ καί τήν ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ζωή κάποιων ἐξ ἡμῶν τῶν θελόντων νά ὀνομαζώμεθα «Ἱερωμένοι»...!
Μία φράση, ἀποδίδει αὐτήν τήν εικόνα..!
« ..Αὐτό πού σέρνεται, δέν κινδυνεύει νά...πέση...!»
Γιά νά ὑπαρξη ΠΤΩΣΙΣ, πρέπει νά εὑρίσκεται κάτι ἢ κάποιος σέ κάποιο ὓψος..!
Γιατί, λοιπόν, παίρνει ὡς πρότυπο, ὡς παράδειγμα, ὁ οἱοσδήποτε, κάποιον (Ἱερωμένον ἢ μή) ὁ ὁποῖος ΣΕΡΝΕΤΑΙ στήν ἁμαρτία;
Ἐάν θέλη ὁ πονηρός ανθρωπος νά μοιάση πρός τά ΕΡΠΕΤΑ, εἶναι δικαίωμά του.
Εἲπαμε πώς ΟΛΟΙ μας ἐπλάσθημεν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ νά ἀκολουθήσωμε αὐτό πού ἐπιλέγομε.
Ὃμως, ὁ ἂνθρωπος, ἐπλάσθη γιά νά κοιτάζη ψηλά, νά βλέπη τό μέλλον του στούς Οὐρανούς καί ΟΧΙ στίς λάσπες τῆς ἁμαρτίας πού τόν κάνουν νά σέρνεται σάν ΕΡΠΕΤΟ, δηλαδή σάν τό εἶδος στό ὁποῖο θέλησε νά παρουσιασθῆ στόν ἂνθρωπο γιά νά τόν πλανήση, ὁ «πονηρός»..!
Εἶναι δεδομένο, πώς ὃσο πλησιάζομε πρός τίς ἐσχατολογικές ἡμέρες, τόσο καί περισσότερο θά πληθαίνουν οἱ ΑΝΑΞΙΟΙ Πνευματικοί «ταγοί(;)»..
Μακριά, λοιπόν, ἀπό τό νά τούς μιμηθῆ ὁ κάθε Πιστός.
Καί ἐπειδή άνεφέρθημεν κυρίως στούς «πονηρούς» ἐπιδόξους ἁμαρτωλούς πού ζητοῦν κάλυψιν, πρέπει νά ἀναφερθοῦμε καί σέ μιά ἂλλη, μικρή μέν ἀλλά ὑπαρκτήν κατηγορίαν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι εἶναι δυνατόν νά παρασυρθοῦν, κινούμενοι ἀπό ἀφέλειαν...!
ΠΡΟΣΟΧΗ...
ΜΑΚΡΙΑ ἀπό τό κακό παράδειγμα κάποιων ΑΝΑΞΙΩΝ καί ΕΠΙΟΡΚΩΝ Ρασοφόρων...!
Ἡ ἐποχή μας, ἐποχή ἐμφανίσεως μέ πολλούς τρόπους τῶν συνειδητῶν (ἢ μή) ὑπηρετῶν τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, θέλει μεγάλη προσοχή.
ΜΗ γίνεστε ΕΡΠΕΤΑ σερνόμενοι στίς λάσπες τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά γίνετε περήφανοι ΑΕΤΟΙ πού μέ τά μάτια στούς Οὐρανούς, θά ἀποζητᾶτε τά ΥΨΗΛΑ καί ὂχι τά φαῦλα..!
Καί μή δίνετε σημάσια στήν φαυλότητα «Ἱεραρχῶν» τῆς ἐποχῆς μας.!
Αὐτοί ἀκόμα καί «συνόδους» σχεδιάζουν, προκειμένου νά ἐπιτύχουν τήν ΔΙΑΛΥΣΙΝ τῆς Ὀρθοδοξίας και της ηθικής διδασκαλίας του Ευαγγελιου.
ΚΡΑΤΗΘΗΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥΣ καί μή τούς ἒχετε ὡς παράδειγμα πρός Μίμησιν ἀλλά ὡς ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ...!
Ὑπάρχουν, ὃμως, καί ΔΥΣΤΥΧΩΣ στίς ἡμέρες μας ἐμφανίζονται ὃλο καί πιό συχνά, πολλές περιπτώσεις κατά τίς ὁποῖες, παραδείγματα ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ, προέρχονται ἀπό «θεσμούς» καί πρόσωπα τά ὁποῖα θά ἒπρεπε νά εἶναι ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΙΝ...!
Καί τέτοιες «πηγές» παραδειγμάτων, πού δροῦν κατά τρόπον ἀρνητικόν γιά τίς ψυχές τῶν πιστῶν, ἒχουν καταστεῖ καί οἱ ἲδιοι οἱ «πνευματικοί ἡγέτες», αὐτοί πού ΚΑΘΗΚΟΝ καί ΑΠΟΣΤΟΛΗ τους ἒπρεπε νά ἒχουν τήν καθοδήγησιν καί τήν θωράκισιν τῶν ψυχῶν τοῦ Ποιμνίου των ἀπό κάθε κακή σκέψη, ἀπό κάθε κακή ἐνέργεια, ἀπό κάθε φθοροποιό τῆς ψυχῆς πράξη.!
Καί πρῶτοι-πρῶτοι σ’ αὐτήν την κατηγορίαν προσώπων, εἶναι οἱ ἲδιοι οἱ Κληρικοί, οἱ Ρασοφόροι παντός βαθμοῦ, ἀπό Πατριᾶρχαι ἓως Διάκονοι και Μοναχοί, οἱ ὁποῖοι, ἀναδεικνυόμενοι ΑΝΑΞΙΟΙ τῆς ἀποστολῆς των καί ΕΠΙΟΡΚΟΙ ἐνώπιον Τοῦ Ἰδίου Τοῦ ΘΕΟΥ μας, πράττουν τά φαῦλα, καί ἐμφανίζονται ὂχι μόνον ὡς ἀδύναμα καί βυθισμένα στήν ἁμαρτία «σκουλίκια», ἀλλά κάτι πολύ χειρότερο, γίνονται άφορμή ὣστε πολλά μέλη της Εκκλησιας, νά εὑρίσκουν τήν «κάλυψιν» πού ἐπιζητοῦν προκειμένου νά καθυποτάξουν τήν συνείδησίν των καί νά πέσουν στήν ἁμαρτία, ἒχοντες ὡς ...«δικαιολογίαν» τό σαθρόν καί ἐντελῶς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ ἐπιχείρημα :
«...ἀφοῦ τό κάνει ὁ Δεσπότης, ο Παπᾶς, ο Καλόγερος γιατί νά μή τό κάνω καί έγώ; Θά πάω , θά τό ἐξομολογηθῶ καί θά μέ συγχωρήση, ἀφοῦ δέν θά μπορῆ νά μοῦ φέρη ἀντίρρηση διότι καί ὁ ἲδιος κάνει τά ἲδια...!»
Αὐτά, βεβαίως, τά σκέπτονται καί τά «μηχανεύονται» οἱ θέλοντες νά βροῦν δικαιολογίας προκειμένου νά πέσουν στήν ἁμαρτίαν καί παραλλήλως νά τά ἒχουν...«καλά καί μέ τόν Κύριόν μας»...!, δηλαδή οἱ.. ἀποζητοῦντες τήν ἁμαρτίαν ἀλλά μέ τήνΤΥΠΙΚΗΝ ...«κάλυψίν» των ἒναντι τῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί οἱ «χλιαροί» καί ΜΗ συνειδητοποιημένοι «Πιστοί»...!
Καί ἐδῶ, πέραν τοῦ ὃ,τι ἡ ὃλη σκέψις εἶναι ἀφ’ ἑνός μέν ἀστήρικτος ἀλλά ἀφ’ ἑτέρου ἀπό τήν βάσιν της δεμμένη μέ τήν ἁμαρτία καί τήν ἐκτροπήν ἐκ τῆς ἀληθοῦς ΠΙΣΤΕΩΣ, γίνονται καί δύο ἀκόμα ΤΡΑΓΙΚΑ σφάλματα.!
Τό πρῶτον εἶναι αὐτό πού νομίζουν οἱ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ αὐτοί «πιστοἰ» τό ὃ,τι δηλαδή, οἱ Ἱερωμένοι πού πράττουν τά φαῦλα (ἀνηθικότητες, φιλαργυρίαν, μή τήρησιν νηστειῶν καί ἂλλων Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀσέβειαν πρός τά Ἃγια Μυστήρια ἀφοῦ ΒΡΩΜΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΟΛΑΣΙΑ ΤΩΝ καί τό Ἃγιον Μυστήριον τῆς Ἱερωσύνης μέ τό ὁποῖον τούς ἒχει ΤΙΜΗΣΕΙ ὁ Κύριός μας κ.λπ.) μετά τήν τέλεσιν τῶν ΦΡΙΚΤΩΝ αὐτῶν παραπτωμάτων τους ... «θά...σωθοῦν, θά.. συγχωρηθοῦν»..!
Στήν πραγματικότητα, γίνεται τό ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ.
Φρικτές καί ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ τιμωρίες ἀναμένουν τούς ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ αὐτούς Ἱερωμένους..! Τιμωρίες, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΩΣ πιό σκληρές ἀπό αὐτές πού θά ἒχη ὁ οἱοσδήποτε Λαϊκός πού θά ἒπραττε τά ἲδια..!
Καί τό δεύτερο, ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος εἶναι αὐτό πού πιστεύουν οἱ ἐπιδιώκοντες τήν ἀτιμωρησίαν των ἒναντι τῶν ἁμαρτιῶν των «πονηροί...θνητοί», περί συγχωρήσεως τῶν ἁμαρτιῶν των ἀπό τόν Ἱερέα...!
Δέν εἲμεθα εἰς τήν βρώμικη «ἀγκαλιά» τοῦ Παπισμοῦ ὁ ὁποῖος δηλώνει πώς ὁ...Πάπας, μέ «συγχωροχάρτια» ἢ μέ τήν ΔΙΚΗ του θέληση καί ἀπόφαση, συγχωρεῖ κάθε ΑΚΟΛΑΣΙΑ...!
Τήν συγχώρηση τήν δίδει ΜΟΝΟΝ ὁ Ἲδιος Ὁ Κύριός μας, μετά ἀπό ἁπλῆν ΕΙΣΗΓΗΣΙΝ τοῦ Πραγματικά ΑΞΙΟΥ Ἐξομολόγου καί ΟΧΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ...!
Ἂς σταματήσουν, λοιπόν, οἱ...«πονηροί» πού ζητοῦν «προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις» (ἐδῶ ταιριάζει ἀπολύτως ἡ φρᾶσις αὐτή) νά ἐπικαλοῦνται τήν φαυλότητα τῶν Ἱερωμένων, γιά νά δικαιολογήσουν τά ἰδικά των τά χάλια..!
Μοῦ ἦλθε στό μυαλό μιά εἰκόνα, ἡ ὁποία, κατά τήν γνώμη μου, ἀποδίδει ἀκριβῶς τήν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ νοοτροπία αὐτῶν πού ζητοῦν προφάσεις και καλύψεις πίσω ἀπό τήν ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑ καί τήν ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ζωή κάποιων ἐξ ἡμῶν τῶν θελόντων νά ὀνομαζώμεθα «Ἱερωμένοι»...!
Μία φράση, ἀποδίδει αὐτήν τήν εικόνα..!
« ..Αὐτό πού σέρνεται, δέν κινδυνεύει νά...πέση...!»
Γιά νά ὑπαρξη ΠΤΩΣΙΣ, πρέπει νά εὑρίσκεται κάτι ἢ κάποιος σέ κάποιο ὓψος..!
Γιατί, λοιπόν, παίρνει ὡς πρότυπο, ὡς παράδειγμα, ὁ οἱοσδήποτε, κάποιον (Ἱερωμένον ἢ μή) ὁ ὁποῖος ΣΕΡΝΕΤΑΙ στήν ἁμαρτία;
Ἐάν θέλη ὁ πονηρός ανθρωπος νά μοιάση πρός τά ΕΡΠΕΤΑ, εἶναι δικαίωμά του.
Εἲπαμε πώς ΟΛΟΙ μας ἐπλάσθημεν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ νά ἀκολουθήσωμε αὐτό πού ἐπιλέγομε.
Ὃμως, ὁ ἂνθρωπος, ἐπλάσθη γιά νά κοιτάζη ψηλά, νά βλέπη τό μέλλον του στούς Οὐρανούς καί ΟΧΙ στίς λάσπες τῆς ἁμαρτίας πού τόν κάνουν νά σέρνεται σάν ΕΡΠΕΤΟ, δηλαδή σάν τό εἶδος στό ὁποῖο θέλησε νά παρουσιασθῆ στόν ἂνθρωπο γιά νά τόν πλανήση, ὁ «πονηρός»..!
Εἶναι δεδομένο, πώς ὃσο πλησιάζομε πρός τίς ἐσχατολογικές ἡμέρες, τόσο καί περισσότερο θά πληθαίνουν οἱ ΑΝΑΞΙΟΙ Πνευματικοί «ταγοί(;)»..
Μακριά, λοιπόν, ἀπό τό νά τούς μιμηθῆ ὁ κάθε Πιστός.
Καί ἐπειδή άνεφέρθημεν κυρίως στούς «πονηρούς» ἐπιδόξους ἁμαρτωλούς πού ζητοῦν κάλυψιν, πρέπει νά ἀναφερθοῦμε καί σέ μιά ἂλλη, μικρή μέν ἀλλά ὑπαρκτήν κατηγορίαν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι εἶναι δυνατόν νά παρασυρθοῦν, κινούμενοι ἀπό ἀφέλειαν...!
ΠΡΟΣΟΧΗ...
ΜΑΚΡΙΑ ἀπό τό κακό παράδειγμα κάποιων ΑΝΑΞΙΩΝ καί ΕΠΙΟΡΚΩΝ Ρασοφόρων...!
Ἡ ἐποχή μας, ἐποχή ἐμφανίσεως μέ πολλούς τρόπους τῶν συνειδητῶν (ἢ μή) ὑπηρετῶν τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, θέλει μεγάλη προσοχή.
ΜΗ γίνεστε ΕΡΠΕΤΑ σερνόμενοι στίς λάσπες τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά γίνετε περήφανοι ΑΕΤΟΙ πού μέ τά μάτια στούς Οὐρανούς, θά ἀποζητᾶτε τά ΥΨΗΛΑ καί ὂχι τά φαῦλα..!
Καί μή δίνετε σημάσια στήν φαυλότητα «Ἱεραρχῶν» τῆς ἐποχῆς μας.!
Αὐτοί ἀκόμα καί «συνόδους» σχεδιάζουν, προκειμένου νά ἐπιτύχουν τήν ΔΙΑΛΥΣΙΝ τῆς Ὀρθοδοξίας και της ηθικής διδασκαλίας του Ευαγγελιου.
ΚΡΑΤΗΘΗΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥΣ καί μή τούς ἒχετε ὡς παράδειγμα πρός Μίμησιν ἀλλά ὡς ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ...!
Π. Ευθύμιος
Κυριακή 18 Ιουνίου 2017
Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017
Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017
Κυριακή 7 Μαΐου 2017
Κυριακή 30 Απριλίου 2017
Τετάρτη 26 Απριλίου 2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)